Αυτό τους είχε υποσχεθεί πως θα κάνει ο Αντονι Ντε Αβιλα, ο οποίος δεν πήρε όμως πολύ χρόνο συμμετοχής σε εκείνη την εντός έδρας αναμέτρηση με τη Ντεπορτίβο Πάστο. Γεννημένος στις 22 Δεκεμβρίου του 1962, ο κοντούλης επιθετικός επέστρεψε το 2009 στα γήπεδα με τη φανέλα της πολυαγαπημένης του Ντεπορτίβο Κάλι. «Θα αγωνιστώ για ένα μικρό διάστημα. Θέλω να πω το τελευταίο αντίο με διαφορετικό τρόπο και ο κόσμος να με θυμάται να τον αποχαιρετώ όρθιος», ήταν η προαναγγελτική δήλωση του «Πίπο», όπως τον έλεγαν την περίοδο που στα 80ς και 90ς μεσουράνησε στα γήπεδα της Κολομβίας. Παρατσούκλι που είχε να κάνει με τα μόλις 159 εκατοστά του κορμιού του.
Η καριέρα που ξεκίνησε το 1982, είχε ολοκληρωθεί άδοξα το 1999, έπειτα από έναν σοβαρό τραυματισμό. Προφανώς εκείνος θεώρησε πως τότε, στα 37 του ήταν μάλλον… πιτσιρικάς για να αποσυρθεί και τώρα που ωρίμασε κάπως, σκέφτηκε να επανέλθει. Η διοίκηση τον υποδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες (θα αμειβόταν με το συμβολικό ποσό των 550 ευρώ το μήνα), ενώ και ο κόσμος έσπευσε στο «Πασκουάλ Γκερέρο» του Κάλι για να αποθεώσει το πάλαι ποτέ ίνδαλμα του.
Σε εκείνη την αναμέτρηση πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 77’. Κινήθηκε περισσότερα στα πλάγια εναλλάσσοντας θέση από τα αριστερά προς τα δεξιά και τούμπαλιν. Ηταν πολύ δραστήριος, αλλά δεν σκόραρε. Θα είχε όμως περίπου ένα εξάμηνο μπροστά του για να το κάνει. «Το πρώτο γκολ που θα πετύχω, θα το αφιερώσω στα αδέρφια Ορεουχέλα που άδικα βρίσκονται στη φυλακή. Εχουν πληρώσει από καιρό για τα λάθη τους», είχε υποσχεθεί. Και το εννούσε, καθώς έπειτα από τέσσερα παιχνίδι που έπαιξε συνολικά σε εκείνη την επιστροφή στα γεράματα του, πανηγύρισε δύο φορές.
Αλλωστε αυτό το είχε πράξει και πριν από 12 χρόνια. Τότε είχε πανηγυρίσει ένα γκολ με την Εθνική Κολομβίας κόντρα στο Εκουαδόρ, κάνοντας την ίδια αφιέρωση που ξεσήκωσε θετικά και αρνητικά σχόλια στη χώρα του. Βέβαια η διαφορά ήταν πως το 1997 ήταν παιδάκι: μόλις 35 χρονών. Ωστόσο, όπως ετεροχρονισμένα επέστρεψε για να παίξει το 2009 στα 46 του, έτσι και τώρα, ετεροχρονισμένα του ήρθε η κλήση για δίκη για εκείνη την αφιέρωση. Ενας Ισπανός δημόσιος κατήγορος, ο Μπαλτάσαρ Γκαρθόν που έχει κυνηγήσει ακόμα και δικτάτορες όπως οι Φρανθίσκο Φράνκο (Ισπανία) και Αουγκούστο Πινοτσέτ (Χιλή), τον κατηγόρησε για υπόθαλψη εγκληματικής οργάνωσης και θέλει να τον περάσει από δίκη. Ο Ντε Αβιλα όμως υποσχέθηκε ότι αντί για το δικαστήριο, θα βρεθεί και πάλι στο γήπεδο, ώστε να αφιερώσει ένα ακόμα γκολάκι στα φιλαράκια του στη φυλακή. Το είπε και ήδη αναζητεί ομάδα. Μόνο που είναι κομματάκι δύσκολο να βρει στα 52 του...
Ο γηραιότερος όλων
Η παρουσία του το 2009 στο γήπεδο, τον κατέστησε τον γηραιότερο ποδοσφαιριστή που έχει αγωνιστεί ποτέ στο πρωτάθλημα Κολομβίας. Ο Ντε Αβιλα έπαιξε σε ηλικία 45 ετών, επτά μηνών και 10 ημερών, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Χοσέ Μανουέλ Μορένο. Ο Μορένο ήταν Αργεντινός επιθετικός, ο οποίος όμως παρέμεινε αδιάλειπτα στην ενεργό δράση μέχρι τα 44 χρόνια, τους εννέα μήνες και τις 15 μέρες ζωής του. Είχε γεννηθεί στο 1916 και αποσύρθηκε το 1961, μετρώντας 243 γκολ σε 523 αγώνες με τη φανέλα της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν.
Ο πολυνίκης όλων
Στην Αμέρικα Κάλι αγωνίστηκε από το 1982 μέχρι και το 1995, με διάλειμμα μίας σεζόν (1987-’88 Σάντα Φε). Σε αυτό το διάστημα κατάφερε να οδηγήσει με τα γκολ του την ομάδα στην κατάκτηση επτά πρωταθλημάτων Κολομβίας (1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1990, 1992). Με αυτό τον αριθμό τίτλων έγινε ο πιο επιτυχημένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του συλλόγου. Δεν ήταν όμως μονάχα αυτή η πρωτιά που κοσμεί το παλμαρέ του. Με 201 συνολικά γκολ στο ενεργητικό του είναι ο πρώτος σκόρερ της Αμέρικα (το 1990 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στην χώρα), κάτι που ισχύει και για τα 29 εξ αυτών που σημειώθηκαν στο Κόπα Λιμπερταδόρες, τα οποία των καθιστούν πρώτο και στα διεθνή παιχνίδια. Μάλιστα το 1996 αναδείχτηκε και πρώτος σκόρερ όλης της διοργάνωσης με 11 γκολ.
Ο πιο λούζερ όλων
Το μεγαλύτερο παράδοξο στην τόσο επιτυχημένη καριέρα του Ντε Αβιλα ήταν η παρουσία τους στα τελικά και τα ημιτελικά του Κόπα Λιμπερταδόρες. Συνολικά συμμετείχε με την Αμέρικα σε τέσσερις τελικούς της διοργάνωσης (1985, 1986, 1987, 1996) και ηττήθηκε σε όλους. Μάλιστα στον πρώτο κόντρα στην Αρχεντίνος Τζούνιορς ευθύνεται εκείνος. Στον επαναληπτικό στην Αργεντινή, υπέπεσε σε αχρείαστο πέναλτι στα τελευταία λεπτά. Η Αρχεντίνος νίκησε 1-0 (το αντίστροφο σκορ υπήρχε και στο πρώτο ματς) και τελικά πήρε την κούπα στη διαδικασία των πέναλτι.
Εκτός από τους τελικούς, αποκλείστηκε ακόμα τρεις φορές στους «4» (1983, 1992, 1993). Οσο για τις δύο παρουσίες του σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ούτε και αυτές στέφθηκαν με επιτυχία, καθότι βίωσε ισάριθμους αποκλεισμούς. Το 1994 αγωνίστηκε στην ήττα από τη Ρουμανία (3-1) και στη νίκη επί της Ελβετίας (2-0), ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, η Ρουμανία τον πλήγωσε ξανά (1-0), όπως και η Αγγλία (2-0).
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου