Ή μήπως δεν το έχει ξαναπάθει φέτος ο Παναθηναϊκός αυτό που έπαθε από την Εστορίλ. Και στα δύο ματς με την Αϊντχόφεν έφτιαξε και σπατάλησε καλές ευκαιρίες και στα δύο ματς με την Ντιναμό το πέτυχε. Και αν έχει να υπερηφανεύεται μόνο για την ισοπαλία που πήρε στην Ολλανδία το οφείλει στην ευκολία με την οποία επιτρέπει στους αντιπάλους να σκοράρουν. Πρόβλημα που το κουβαλά από το καλοκαίρι.
Πρόβλημα που του κόστισε και τη συμμετοχή στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ. Πρόβλημα που παραμένει άλυτο. Οποιοι κι αν παίζουν. Οποιος και αν είναι ο παρτενέρ του Σίλντενφελντ, όποιος και αν είναι ο αμυντικός χαφ ή όποιο και αν είναι το κεντρικό αμυντικό δίδυμο αν ο Κροάτης είναι εκτός ματς.
Αδικία, λοιπόν, μπορεί να είναι αλλά όχι σύμπτωση σίγουρα. Διότι το φαινόμενο επαναλαμβάνεται. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο εύκολα μπορείς να πεις ότι στην επιστροφή του στα ευρωπαϊκά κύπελλα ο Παναθηναϊκός αδίκησε τον εαυτό του. Η δική του ποδοσφαιρική αφέλεια αποδείχθηκε ο σημαντικότερος φετινός του αντίπαλος. Ας ελπίσουμε ότι οι λίγες οκάδες εμπειρίας που προστέθηκαν στις πλάτες των παικτών θα συμβάλουν στον περιορισμό των λαθών που ταλαιπώρησαν φέτος το «τριφύλλι» και να το άφησαν χωρίς νίκη στον όμιλο στην αμέσως επόμενη ευκαιρία.
Τα έχουμε ξαναπεί: το πράγμα έχει ήδη γίνει αρκετά ζόρικο τα τελευταία χρόνια. Ο Παναθηναϊκός υποχωρεί στην ευρωπαϊκή κατάταξη και αν δεν αρχίσει σύντομα να βελτιώνει τη θέση του η προσπάθειά του να επιστρέψει στα παλιά γνώριμα στάνταρ του θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη… *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου