Μια ήττα που φώναξε στον ΠΑΟΚ ότι πρέπει να ενισχυθεί!!

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τις πιθανότητες να αποδειχθεί έως και ωφέλιμη για τον ΠΑΟΚ αυτή η ήττα - αποκλεισμός, αρκεί να διδαχθεί από αυτή και να αποκτήσει τους ποδοσφαιριστές που - φάνηκε πάλι ότι - του λείπουν. 

Στην πραγματικότητα αυτή ήταν η πρώτη σοβαρή εκτός προγράμματος ήττα για τον ΠΑΟΚ. Η πρώτη που του κοστίζει πολύ, επειδή του στέρησε την πρόκριση και την συνέχεια της πορείας του στο Europa League. Στην οικονομία της σεζόν όμως αυτή είναι μια ήττα που μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμη. Αρκεί να την αντιληφθεί και να την αντιμετωπίσει όπως της πρέπει, δηλαδή σαν μια ήττα πολύ διδακτική, η οποία του φανέρωσε, ή για την ακρίβεια του ξαναέδειξε και μάλιστα με τρόπο σκληρό, τις αδυναμίες που έχει το ρόστερ του.
Μέχρι εδώ η πορεία του ΠΑΟΚ ήταν/είναι υπερβατική. Ειδικά στο πρωτάθλημα, όπου έχει διαγράψει πορεία καλύτερη από αυτή που μπορούσε να απαιτεί από τον εαυτό του το περασμένο καλοκαίρι, τον καιρό που σχημάτιζε ρόστερ που έμοιαζε από μακριά χαμηλότερων προδιαγραφών από αυτό που είχε στην προηγούμενη σεζόν.
Και αυτή την αλήθεια ο ΠΑΟΚ υπάρχει ανάγκη να τη δει. Γι’ αυτό και είναι πιθανό να αποδειχθεί ωφέλιμη αυτή η ήττα. Διότι σε διαφορετική περίπτωση ελλόχευε ο κίνδυνος να “παραμυθιαστεί” ο ΠΑΟΚ από την ψευδαίσθηση πληρότητας και επάρκειας που θα του δημιουργούσε ο συνδυασμός της πρώτης θέσης στο πρωτάθλημα και της πρόκρισης στο Europa League.
Τι έμαθε ο ΠΑΟΚ στο ματς με την Γκινγκάμπ; Αυτό που ήξερε από τα προηγούμενα, δηλαδή ότι έχει σημαντικό πρόβλημα στο κέντρο και στο δεξί άκρο της άμυνάς του, ότι έχει σημαντικό πρόβλημα ανασταλτικά και δημιουργικά στον άξονά του κάθε φορά που λείπει ο Τζιώλης και ότι χρειάζεται ακόμη έναν σέντερ φορ για να μοιραστεί το βάρος με τον Αθανασιάδη. Όλα αυτά ο ΠΑΟΚ τα είχε δείξει και στα προηγούμενά του, τόσο στο Europa όσο και στα παιχνίδια των εγχώριων διοργανώσεων. Εξ ου και το “κάντε καμιά μεταγραφή” που τραγούδησε η Τούμπα στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού.
Αν καταφέρει να ολοκληρώσει με επιτυχίες τον μήνα στο πρωτάθλημα και ενισχυθεί επαρκώς στη συνέχεια, ο ΠΑΟΚ μπορεί να θυμάται εκ των υστέρων την σκληρή ήττα από την Γκινγκάμπ ως ένα μάθημα που τον βοήθησε να γίνει καλύτερος και να πετύχει τους εγχώριους στόχους του. Από εκείνον εξαρτάται.
Το ιδεατό θα ήταν προφανώς ο ΠΑΟΚ να εξασφαλίσει την πρόκριση και εκ των υστέρων να ενισχυθεί επαρκώς ώστε να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό με μια απόπειρα να φτάσει όσο το δυνατόν πιο μακριά στο Europa League. Ο Ιβάν Σαββίδης όμως δεν έχει δείξει τέτοια πρόθεση, με πολλά ψώνια και υψηλά κόστη προκειμένου να σχηματιστεί ρόστερ που να σηκώνει τέτοια απαίτηση, πρωταθλητισμού και υψηλών ευρωπαϊκών φιλοδοξιών. Κι ίσως, αν το κοιτάξει κανείς από αυτή την πλευρά, να είναι πλέον πιο πιθανό να αντέξει ο ΠΑΟΚ στον πρωταθλητισμό ακόμη και χωρίς πολύ μεγάλη και πολύ ποιοτική ενίσχυση. Τα ματς και τα ταξίδια αραιώνουν και λιγοστεύουν και κάπως έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να αντέξει ο ΠΑΟΚ.
Όλα τα παραπάνω βεβαίως δεν αφαιρούν από τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές την ευθύνη που φέρουν για αυτή την εμφάνιση. Ο στόχος ήταν μια υπέρβαση και ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να την πλησιάσει πολύ, αφού δεν κατάφερε να γίνει καλύτερος από την Γαλλίδα αντίπαλό του. Και δεν τα κατάφερε επειδή, εκτός των άλλων, δεν ήταν καλά προετοιμασμένος ψυχοπνευματικά για να επιτύχει σε αυτό το παιχνίδι. Κάπως έτσι ήρθε το γκολ που δέχθηκε πρώτος. Το 1-1 ανάγκασε τον ΠΑΟΚ να πάρει τα ρίσκα στο τελευταίο διάστημα και να παίξει ψηλά για να ψάξει το γκολ της πρόκρισης. Κι έτσι ήρθε το δεύτερο γκολ της Γκινγκάμπ. Ως καμπανάκι υπενθύμισης ότι αυτός ο ΠΑΟΚ αγωνιστικά απλώνει τα πόδια του μακρύτερα από εκεί που φτάνει το πάπλωμά του. Ένα πάπλωμα που πρέπει να μεγαλώσει, αν θέλει να δει σεντόνι.

*Πηγή: gazzetta.gr*