Μία νίκη με 15 πόντους διαφορά θα με «χάλαγε» σε σχέση με τον τρόπο που έφυγε πανηγυρίζοντας ο Ολυμπιακός από το Μιλάνο.
Όταν θες να βγεις από την αμφισβήτηση. Όταν θες να βρεις ρυθμό σαν
ομάδα και πατήματα. Όταν θες να φτιάξεις τη ψυχολογία σου. Όταν θες να
πεις σε όλο τον κόσμο «κάνετε λάθος»... ο καλύτερος δρόμος να νικήσεις είναι ο δυσκολότερος.
Οι Πρωταθλητές Ελλάδας αυτόν διάλεξαν.
Δε θα κάνω το μαύρο- άσπρο.Η ομάδα δεν έπαιξε κανά σπουδαίο μπάσκετ, ούτε καν... πολύ καλά δεν έπαιξε.
Η Αρμάνι δεν είναι Φενέρ ή ΤΣΣΚΑ, αλλά το αλλοπρόσαλλο στυλ μπάσκετ που παίζει είναι εκνευριστικό και επικίνδυνο.
Ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί θυμήθηκε να κάνει ποδήλατο. Όπως το να κάνεις πετάλι δεν ξεχνιέται ποτέ, έτσι και να κερδίζεις μέσω της άμυνας και της συγκέντρωσής σου δεν ξεχνιέται ποτέ. Στο τελευταίο δεκάλεπτο οι Πειραιώτες δέχτηκαν 12 πόντους.
Όταν έπρεπε, ήταν εκεί. Όπως έπρεπε.
Με το μυαλό τους «καθαρό». Με τον ηγέτη τους μετά από μία μέτρια εμφάνιση να βρίσκει ένα τρίλεπτο που έκανε... παπάδες.
Γιατί ένα τρίλεπτο αρκεί στον Σπανούλη να χαρίσει τη νίκη στην ομάδα του, ακόμη και όταν δεν είναι σε καλή κατάσταση όπως συμβαίνει στον πρώτο μήνα της φετινής σεζόν.
ΕΓΚΛΗΜΑ! Ο Σπανούλης δεν παίζει καλά τον Οκτώβριο. Προτιμώ λοιπόν να σέρνεται τώρα γιατί ξέρω πως από το Top 16 και μετά θα εξαναγκάσει πολλούς σε κωλοτούμπες.
Είμαι άνθρωπος της θρησκείας. Οι κοντινοί μου το γνωρίζουν καλά. Μα την πίστη μου λοιπόν, το ίδιο θα έγραφα κι αν είχε αστοχήσει στο σουτ της νίκης ή αν δεν είχε πασάρει έτοιμο καλάθι στον Πρίντεζη.
Ξέρω πως ο Σπανούλης.... όταν πρέπει, θα είναι εκεί. Όπως πρέπει.
ΣΤΡΟΜΠΕΡΙ
Η ομάδα σαφέστατα και έχει προβλήματα. Η νίκη δεν τα σπρώχνει κάτω από το χαλάκι. Με προβληματίζει πολύ ο Στρόμπερι. Δε γίνεται ρε άνθρωπε να χάνεις καλάθι μόνος σου από κάτω, δε γίνεται να κάνεις βήματα μόνος σου στον αιφνιδιασμό, δε γίνεται να πασάρεις στον ψηλό (Χαντερ) στα παπούτσια του, δε γίνεται να ρισκάρεις σε κάθε άμυνα κλέψιμο και να αφήνεις τον παίκτη σου ανενόχλητο να εκτελέσει επειδή εσύ έχεις πάει 3 μέτρα αλλού, δε γίνεται να κάνεις airball βολή (σε άλλο ματς, αλλά δε γίνεται).
Θεωρώ πως στον επόμενο μήνα θα κριθεί η παρουσία του Στρόμπερι στην ομάδα. Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν υπάρχει λόγος να τον αλλάξει αφού δεν κυκλοφορεί τίποτα στην αγορά σε shooting guard (ο Κρίστμας δεν έχει το απαραίτητο μπασκετικό IQ και ο ΜακΚάλεμπ είναι με ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι).
Ας φροντίσει να είναι... όταν πρέπει, όπως πρέπει.
Ο Στρόμπερι έχει ένα μήνα να πείσει τον Σφαιρόπουλο, αν δεν το καταφέρει τότε από τις ομάδες που θα αποκλειστούν ή από ομάδα Eurocup ας πάρουν κάποιον για αντικαταστάτη. Αν ο Αμερικανός αισθάνεται πιεσμένος και νιώθει ότι κρίνεται ας μου δώσει εμένα το συμβόλαιό του κι ας έρθει στη θέση μου, στη θέση σας που παλεύουμε για μεροκάματο (και με πίεση). Στον πρωταθλητισμό υπάρχει πίεση, αν δεν την αντέχει... γεια σας.
ΧΑΚΕΤ
Ο Χάκετ όσο ήταν ξεκούραστος ήταν μια ομάδα μόνος του. Ο μοναδικός που κατάφερε να περιορίσει τον Τζεντίλε, έδωσε ρυθμό, έβγαλε ενέργεια. Να κοιτάζει και το καλάθι λίγο περισσότερο, τι καλά που θα 'ταν.
Όταν κουράστηκε τα έκανε... μούσκεμα ο άτιμος. Το ένα λάθος μετά το άλλο.
ΓΙΑΝΓΚ
Όποιος νοσταλγεί τον Ντάνστον ας κοιταχτεί σε ένα ιατρό. Ο Πάτρικ Γιανγκ με έξι μήνες μπάσκετ στη Γαλατά δεν ξέρει όλο το μπάσκετ του κόσμου. Έχει πολλά να μάθει ειδικά στην τεχνική, αλλά και πολλά να προσφέρει στον Ολυμπιακό. Αν μου βάζει και τις βολίτσες όπως στο Μιλάνο, τότε θα μιλάμε για περίπτωση παικταρά! Φοβερά τελειώματα, στην άμυνα βελτιωμένος (ακόμη όχι καλός), διεκδικεί μόνιμα το επιθετικό ριμπάουντ. Σούπερ το παλικάρι.
ΥΓ: Γεμάτες ουσία οι δηλώσεις του Γιώργου Αγγελόπουλου. Χρειάζεται ίσως να τις διαβάσετε δύο φορές για να καταλάβετε κάποιες εξ αυτών. Δεν αναφέρομαι φυσικά στην άποψη του για τους Σλούκα και Ντάνστον. Κυρίως για τα όνειρα, τα θαύματα, για τη φιλοσοφία τους και για το «Ο Ολυμπιακός θα είναι όπως τον θέλουμε και όπως τα έχουμε υπολογίσει, μετά τον Ιανουάριο, στο επίπεδο που θέλουμε, οπότε θα πρέπει να είμαστε λίγο υπομονετικοί».
ΥΓ 2: 16/20 βολές!!! 80%. Είστε μάγκες και «καραμπουζουκλήδες». Όχι μόνο στα άσχημα η αναφορά μου στις βολές. Μακάρι να με αναγκάζουν σε αυτή την κωλοτούμπα μετά από κάθε ματς. Μακάρι...
ΥΓ 3: Τόμιτς: «Θα είμαστε όταν πρέπει, όπως πρέπει». Ακόμη μεγαλύτερη ουσία σε αυτή την πρόταση και από τη νίκη στο Μιλάνο.
ΥΓ 4: Μη μηδενίζετε τους πάντες και τα πάντα. Ανεξαρτήτως ομάδας που υποστηρίζετε. Κρίνετε με λογική και όχι με διάθεση... αφορισμού. Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, άνθρωποι είναι. Έχουν λοιπόν κακές και καλές βραδιές.
ΥΓ 5: Επανάληψη εκ του βασικού κειμένου... Η νίκη δεν σπρώχνει τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι.
*Πηγή: gazzetta.gr*
ADVERTISEMENT
Οι Πρωταθλητές Ελλάδας αυτόν διάλεξαν.
Δε θα κάνω το μαύρο- άσπρο.Η ομάδα δεν έπαιξε κανά σπουδαίο μπάσκετ, ούτε καν... πολύ καλά δεν έπαιξε.
Η Αρμάνι δεν είναι Φενέρ ή ΤΣΣΚΑ, αλλά το αλλοπρόσαλλο στυλ μπάσκετ που παίζει είναι εκνευριστικό και επικίνδυνο.
Ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί θυμήθηκε να κάνει ποδήλατο. Όπως το να κάνεις πετάλι δεν ξεχνιέται ποτέ, έτσι και να κερδίζεις μέσω της άμυνας και της συγκέντρωσής σου δεν ξεχνιέται ποτέ. Στο τελευταίο δεκάλεπτο οι Πειραιώτες δέχτηκαν 12 πόντους.
Όταν έπρεπε, ήταν εκεί. Όπως έπρεπε.
Με το μυαλό τους «καθαρό». Με τον ηγέτη τους μετά από μία μέτρια εμφάνιση να βρίσκει ένα τρίλεπτο που έκανε... παπάδες.
Γιατί ένα τρίλεπτο αρκεί στον Σπανούλη να χαρίσει τη νίκη στην ομάδα του, ακόμη και όταν δεν είναι σε καλή κατάσταση όπως συμβαίνει στον πρώτο μήνα της φετινής σεζόν.
ΕΓΚΛΗΜΑ! Ο Σπανούλης δεν παίζει καλά τον Οκτώβριο. Προτιμώ λοιπόν να σέρνεται τώρα γιατί ξέρω πως από το Top 16 και μετά θα εξαναγκάσει πολλούς σε κωλοτούμπες.
Είμαι άνθρωπος της θρησκείας. Οι κοντινοί μου το γνωρίζουν καλά. Μα την πίστη μου λοιπόν, το ίδιο θα έγραφα κι αν είχε αστοχήσει στο σουτ της νίκης ή αν δεν είχε πασάρει έτοιμο καλάθι στον Πρίντεζη.
Ξέρω πως ο Σπανούλης.... όταν πρέπει, θα είναι εκεί. Όπως πρέπει.
ΣΤΡΟΜΠΕΡΙ
Η ομάδα σαφέστατα και έχει προβλήματα. Η νίκη δεν τα σπρώχνει κάτω από το χαλάκι. Με προβληματίζει πολύ ο Στρόμπερι. Δε γίνεται ρε άνθρωπε να χάνεις καλάθι μόνος σου από κάτω, δε γίνεται να κάνεις βήματα μόνος σου στον αιφνιδιασμό, δε γίνεται να πασάρεις στον ψηλό (Χαντερ) στα παπούτσια του, δε γίνεται να ρισκάρεις σε κάθε άμυνα κλέψιμο και να αφήνεις τον παίκτη σου ανενόχλητο να εκτελέσει επειδή εσύ έχεις πάει 3 μέτρα αλλού, δε γίνεται να κάνεις airball βολή (σε άλλο ματς, αλλά δε γίνεται).
Θεωρώ πως στον επόμενο μήνα θα κριθεί η παρουσία του Στρόμπερι στην ομάδα. Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν υπάρχει λόγος να τον αλλάξει αφού δεν κυκλοφορεί τίποτα στην αγορά σε shooting guard (ο Κρίστμας δεν έχει το απαραίτητο μπασκετικό IQ και ο ΜακΚάλεμπ είναι με ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι).
Ο Στρόμπερι έχει ένα μήνα να πείσει τον Σφαιρόπουλο, αν δεν το καταφέρει τότε από τις ομάδες που θα αποκλειστούν ή από ομάδα Eurocup ας πάρουν κάποιον για αντικαταστάτη. Αν ο Αμερικανός αισθάνεται πιεσμένος και νιώθει ότι κρίνεται ας μου δώσει εμένα το συμβόλαιό του κι ας έρθει στη θέση μου, στη θέση σας που παλεύουμε για μεροκάματο (και με πίεση). Στον πρωταθλητισμό υπάρχει πίεση, αν δεν την αντέχει... γεια σας.
ΧΑΚΕΤ
Ο Χάκετ όσο ήταν ξεκούραστος ήταν μια ομάδα μόνος του. Ο μοναδικός που κατάφερε να περιορίσει τον Τζεντίλε, έδωσε ρυθμό, έβγαλε ενέργεια. Να κοιτάζει και το καλάθι λίγο περισσότερο, τι καλά που θα 'ταν.
Όταν κουράστηκε τα έκανε... μούσκεμα ο άτιμος. Το ένα λάθος μετά το άλλο.
ΓΙΑΝΓΚ
Όποιος νοσταλγεί τον Ντάνστον ας κοιταχτεί σε ένα ιατρό. Ο Πάτρικ Γιανγκ με έξι μήνες μπάσκετ στη Γαλατά δεν ξέρει όλο το μπάσκετ του κόσμου. Έχει πολλά να μάθει ειδικά στην τεχνική, αλλά και πολλά να προσφέρει στον Ολυμπιακό. Αν μου βάζει και τις βολίτσες όπως στο Μιλάνο, τότε θα μιλάμε για περίπτωση παικταρά! Φοβερά τελειώματα, στην άμυνα βελτιωμένος (ακόμη όχι καλός), διεκδικεί μόνιμα το επιθετικό ριμπάουντ. Σούπερ το παλικάρι.
ΥΓ: Γεμάτες ουσία οι δηλώσεις του Γιώργου Αγγελόπουλου. Χρειάζεται ίσως να τις διαβάσετε δύο φορές για να καταλάβετε κάποιες εξ αυτών. Δεν αναφέρομαι φυσικά στην άποψη του για τους Σλούκα και Ντάνστον. Κυρίως για τα όνειρα, τα θαύματα, για τη φιλοσοφία τους και για το «Ο Ολυμπιακός θα είναι όπως τον θέλουμε και όπως τα έχουμε υπολογίσει, μετά τον Ιανουάριο, στο επίπεδο που θέλουμε, οπότε θα πρέπει να είμαστε λίγο υπομονετικοί».
ΥΓ 2: 16/20 βολές!!! 80%. Είστε μάγκες και «καραμπουζουκλήδες». Όχι μόνο στα άσχημα η αναφορά μου στις βολές. Μακάρι να με αναγκάζουν σε αυτή την κωλοτούμπα μετά από κάθε ματς. Μακάρι...
ΥΓ 3: Τόμιτς: «Θα είμαστε όταν πρέπει, όπως πρέπει». Ακόμη μεγαλύτερη ουσία σε αυτή την πρόταση και από τη νίκη στο Μιλάνο.
ΥΓ 4: Μη μηδενίζετε τους πάντες και τα πάντα. Ανεξαρτήτως ομάδας που υποστηρίζετε. Κρίνετε με λογική και όχι με διάθεση... αφορισμού. Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, άνθρωποι είναι. Έχουν λοιπόν κακές και καλές βραδιές.
ΥΓ 5: Επανάληψη εκ του βασικού κειμένου... Η νίκη δεν σπρώχνει τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου