Φτάσαμε λίγο πριν το ντέρμπι ΠΑΟ-Ολυμπιακού, αφού προηγήθηκαν
τα… καθιερωμένα. Συζητήσεις και διαφωνίες για τον διαιτητή και φυσικά
προγνωστικά και αναλύσεις για τις πιθανές συνθέσεις και τα συστήματα που
θα επιλέξουν οι δύο τεχνικοί. Διαιτητής ορίστηκε ο Παππάς μετά από μια
σουρεαλιστική διαδικασία. Αρχικά οι δύο αντίπαλοι συμφώνησαν να παίξει
ξένος διαιτητής. Η ΕΠΟ απέρριψε το σχετικό αίτημα, διότι, όπως
υποστήριξε διαθέτουμε επτά διεθνείς διαιτητές. Έτσι όρισε τον Παππά (που
όμως δεν είναι διεθνής) τον οποίο δεν ήθελε καμία από τις δύο ομάδες!
Η υπόθεση μου θύμισε τις… ιστορικές δηλώσεις του προέδρου του Εδεσσαϊκού κ. Παπαδόπουλου πού είχε πει: «Στην αρχή εμείς θέλαμε. Αλλά αυτοί δεν ήθελαν και τότε εμείς είπαμε δεν θέλουμε και αυτοί ήθελαν αλλά μετά εμείς είπαμε όχι…».
Εν πάσει περιπτώσει ορίστηκε ο Παππάς, ένας κατά τη γνώμη μου καλός διαιτητής. Μόνο που στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν μετράει αν είναι καλός ένας διαιτητής, αλλά πώς θα παίξει έναν αγώνα. Αν ο Παππάς σφυρίξει όπως ξέρει θα πετύχει. Αν παίξει με την σκέψη ή τον φόβο του μη φωνάξει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός , είναι πολύ πιθανό να του ξεφύγει το παιχνίδι με ότι αυτό συνεπάγεται. Απόλυτη επιτυχία θα είναι γι’ αυτόν να μη διαμαρτυρηθούν καμία από τις δύο ομάδες. Αν διαμαρτυρηθούν και οι δύο πιθανότατα θα έχει μοιράσει το καρπούζι στη μέση. Έστω και με κάποια λάθη. Αν όμως η διαιτησία του είναι «μονόπαντη», ο απόηχος του ντέρμπι θα διαρκέσει πολύ.
Ως προς την αγωνιστική πλευρά του παιχνιδιού, έχει δοθεί τόση έμφαση στην «συστηματολογία» και την στρατηγική των δύο τεχνικών, που φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι ένα παιχνίδι από αυτά που χαρακτηρίζονται και «σούπα». Εννοείται ότι για τους οπαδούς των δύο ομάδων αυτό είναι το λιγότερο που τους ενδιαφέρει. Νίκη, έστω και με ανύπαρκτο πέναλτι στο ’95 είναι το ζητούμενο για αυτούς.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Η υπόθεση μου θύμισε τις… ιστορικές δηλώσεις του προέδρου του Εδεσσαϊκού κ. Παπαδόπουλου πού είχε πει: «Στην αρχή εμείς θέλαμε. Αλλά αυτοί δεν ήθελαν και τότε εμείς είπαμε δεν θέλουμε και αυτοί ήθελαν αλλά μετά εμείς είπαμε όχι…».
Εν πάσει περιπτώσει ορίστηκε ο Παππάς, ένας κατά τη γνώμη μου καλός διαιτητής. Μόνο που στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν μετράει αν είναι καλός ένας διαιτητής, αλλά πώς θα παίξει έναν αγώνα. Αν ο Παππάς σφυρίξει όπως ξέρει θα πετύχει. Αν παίξει με την σκέψη ή τον φόβο του μη φωνάξει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός , είναι πολύ πιθανό να του ξεφύγει το παιχνίδι με ότι αυτό συνεπάγεται. Απόλυτη επιτυχία θα είναι γι’ αυτόν να μη διαμαρτυρηθούν καμία από τις δύο ομάδες. Αν διαμαρτυρηθούν και οι δύο πιθανότατα θα έχει μοιράσει το καρπούζι στη μέση. Έστω και με κάποια λάθη. Αν όμως η διαιτησία του είναι «μονόπαντη», ο απόηχος του ντέρμπι θα διαρκέσει πολύ.
Ως προς την αγωνιστική πλευρά του παιχνιδιού, έχει δοθεί τόση έμφαση στην «συστηματολογία» και την στρατηγική των δύο τεχνικών, που φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι ένα παιχνίδι από αυτά που χαρακτηρίζονται και «σούπα». Εννοείται ότι για τους οπαδούς των δύο ομάδων αυτό είναι το λιγότερο που τους ενδιαφέρει. Νίκη, έστω και με ανύπαρκτο πέναλτι στο ’95 είναι το ζητούμενο για αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου