Η καταιγιστική ροή των γεγονότων έχει εξανεμίσει το θετικό κλίμα που δημιούργησε ο σχηματισμός της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Γράφει ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος.
Απ’ το «δόξα σοι ο Θεός» περάσαμε ξανά στο «Παναγία βοήθα» και από την ευφορία για τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων στην απειλή να μείνουν χωρίς μισθούς και συντάξεις χιλιάδες συμπολίτες μας τα Χριστούγεννα.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι τρία:
* Πρώτον: «Πόσο πιθανό είναι να επιμείνουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης στην αξίωση να υπογράψουν δεσμευτικό κείμενο οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, ώστε να συναινέσουν στην εκταμίευση της 6η δόσης του δανείου»;
* Δεύτερον: «Πόσο πιθανό είναι να παραμείνει ως το τέλος αμετακίνητος στην άρνησή του ο Αντώνης Σαμαράς»;
* Τρίτον: «Αν δεν γεφυρωθεί η διαφορά, θα αφήσουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι τόσο κόσμο να πεινάσει στην Ελλάδα»;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι «ναι, θα επιμείνουν». Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία επ’ αυτού.
Η απάντηση και στο τρίτο ερώτημα είναι ομοίως «ναι». Μόνο που τότε θα υποστηρίξουν ότι δεν είναι εκείνοι που αφήνουν χωρίς χρήματα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αλλά ο ίδιος ο Σαμαράς για λόγους προσωπικού γοήτρου.
Την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα δεν την ξέρω. Μου φαίνεται απίθανο, πάντως, να μη μεταβάλλει θέση ο αρχηγός της ΝΔ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα υπερασπιστεί μέχρι τέλους μιά θέση που, εκ των πραγμάτων, οδηγεί σε χρεοκοπία εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά;
Καταλαβαίνω ότι έχει αυτοεγκλωβιστεί και αναζητεί διέξοδο. Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρεί ταπεινωτικό να του ζητούν να βάλει την υπογραφή του σε ένα χαρτί που, ουσιαστικά, θα τον ενσωματώνει στις δυνάμεις του Μνημονίου. Νομίζω, όμως, ότι τελικά θα συμβιβαστεί.
Το επόμενο ερώτημα είναι γιατί επιμένει τόσο η Μέρκελ. Γιατί δε δέχεται κουβέντα ο Σαρκοζί; Γιατί, ακόμη κι ο φιλέλληνας Γιούνκερ δε ρίχνει νερό στο κρασί του;
Μια πρώτη ερμηνεία είναι ότι επιδιώκουν να μας ταπεινώσουν. Γιατί, όμως, να θέλουν κάτι τέτοιο;
Διότι μας θεωρούν τεμπέληδες, που ξοδεύαμε τα λεφτά τους -τα δανεικά, δηλαδή- στα μπουζούκια, αγκαλιά με ρωσίδες και κουβανέζικα πούρα στο στόμα, είναι η μιά εκδοχή. Άρα, θέλουν να μας δώσουν ένα σκληρό μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια στο μέλλον;
Χωρίς να αμφισβητώ την τιμωρητική διάθεση των Γερμανών απέναντί μας, θεωρώ ότι πρέπει να αναζητήσουμε και άλλα ερμηνευτικά εργαλεία. Η πρωθυπουργοποίηση Παπαδήμου και η στήριξή του από τρία κόμματα μπορεί να αίρει μερικώς τις καταστροφικές συνέπειες της επιλογής του Δημοψηφίσματος σε επίπεδο αξιοπιστίας της χώρας, αλλά δεν απαντά στο ερώτημα τι θα γίνει μετά τις επόμενες εκλογές αν κερδίσει η ΝΔ. Ή μάλλον το απαντά με τρόπο που τους τρελλαίνει!
Γιατί; Διότι ο Σαμαράς δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση και τροποποίηση του μείγματος πολιτικής!
Καταλάβατε τώρα γιατί επιμένουν; Θέλουν την υπογραφή του όχι για το σήμερα, αλλά για το αύριο. Γι αυτό δε λαμβάνουν καθόλου υπόψιν όσα -σωστά- λέει περί δεσμεύσεών του στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν αμφισβητούν την ειλικρίνειά του να στηρίξει την κυβέρνηση συνεργασίας, αμφιβάλλουν όμως για τις μελλοντικές προθέσεις του. Και του ζητούν, ουσιαστικά, να δεσμευτεί ότι θα συνεχίσει απαρεγκλίτως τη σημερινή πολιτική. Σε μιά τέτοια περίπτωση, βέβαια, θα ακυρωθεί όλη η έως τώρα στρατηγική του και θα κινδυνεύσει να αφοπλιστεί πολιτικά ενόψει εκλογών. Διότι τι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ θα μπορεί να προτείνει στον κόσμο και ποια ελπίδα μπορεί να προσφέρει για βελτίωση της ζωής του, όταν θα έχει υποσχεθεί στους δανειστές πως δεν θα αλλάξει τίποτα αν κερδίσει;
Θα μου πείτε, πως άλλη σκασίλα δεν είχαν τα αφεντικά της Ευρωζώνης από το αν και κατά πόσο θα ακυρωθεί η εκλογική στρατηγική Σαμαρά. Σωστό. Παρόλα αυτά επισημαίνω δυο θέματα.
Πρώτον, ότι στον μέσο Έλληνα δημιουργείται η αίσθηση της απόπειρας ταπείνωσής του -πράγμα που αποκλείεται να μην προκαλέσει παρενέργειες. Και δεν αναφέρομαι στις πιέσεις προς τον Σαμαρά, αλλά στην εντύπωση ότι μας αντιμετωπίζουν σαν κακομαθημένους επαίτες.
Και δεύτερον, ότι η ακολουθούμενη πολιτική απέτυχε παταγωδώς. Συμφωνώ ότι δεν εφαρμόστηκε καν, αλλά και στην Πορτογαλία που εφαρμόστηκε πλήρως, μήπως σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση δεν οδήγησε; Συνεπώς, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, τα επόμενα χρόνια, οι Έλληνες να βλέπουν τη ζωή τους να βαλτώνει και την ελπίδα τους να χάνεται στις εμμονές των Γερμανών. Και δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να κάνει τίποτα χειρότερο σε ένα λαό απ’ το να τον καταστήσει αναξιοπρεπή και να του στερήσει κάθε ελπίδα.
Πηγή: aixmi.gr
Απ’ το «δόξα σοι ο Θεός» περάσαμε ξανά στο «Παναγία βοήθα» και από την ευφορία για τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων στην απειλή να μείνουν χωρίς μισθούς και συντάξεις χιλιάδες συμπολίτες μας τα Χριστούγεννα.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι τρία:
* Πρώτον: «Πόσο πιθανό είναι να επιμείνουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης στην αξίωση να υπογράψουν δεσμευτικό κείμενο οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, ώστε να συναινέσουν στην εκταμίευση της 6η δόσης του δανείου»;
* Δεύτερον: «Πόσο πιθανό είναι να παραμείνει ως το τέλος αμετακίνητος στην άρνησή του ο Αντώνης Σαμαράς»;
* Τρίτον: «Αν δεν γεφυρωθεί η διαφορά, θα αφήσουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι τόσο κόσμο να πεινάσει στην Ελλάδα»;
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι «ναι, θα επιμείνουν». Ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία επ’ αυτού.
Η απάντηση και στο τρίτο ερώτημα είναι ομοίως «ναι». Μόνο που τότε θα υποστηρίξουν ότι δεν είναι εκείνοι που αφήνουν χωρίς χρήματα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αλλά ο ίδιος ο Σαμαράς για λόγους προσωπικού γοήτρου.
Την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα δεν την ξέρω. Μου φαίνεται απίθανο, πάντως, να μη μεταβάλλει θέση ο αρχηγός της ΝΔ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα υπερασπιστεί μέχρι τέλους μιά θέση που, εκ των πραγμάτων, οδηγεί σε χρεοκοπία εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά;
Καταλαβαίνω ότι έχει αυτοεγκλωβιστεί και αναζητεί διέξοδο. Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρεί ταπεινωτικό να του ζητούν να βάλει την υπογραφή του σε ένα χαρτί που, ουσιαστικά, θα τον ενσωματώνει στις δυνάμεις του Μνημονίου. Νομίζω, όμως, ότι τελικά θα συμβιβαστεί.
Το επόμενο ερώτημα είναι γιατί επιμένει τόσο η Μέρκελ. Γιατί δε δέχεται κουβέντα ο Σαρκοζί; Γιατί, ακόμη κι ο φιλέλληνας Γιούνκερ δε ρίχνει νερό στο κρασί του;
Μια πρώτη ερμηνεία είναι ότι επιδιώκουν να μας ταπεινώσουν. Γιατί, όμως, να θέλουν κάτι τέτοιο;
Διότι μας θεωρούν τεμπέληδες, που ξοδεύαμε τα λεφτά τους -τα δανεικά, δηλαδή- στα μπουζούκια, αγκαλιά με ρωσίδες και κουβανέζικα πούρα στο στόμα, είναι η μιά εκδοχή. Άρα, θέλουν να μας δώσουν ένα σκληρό μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια στο μέλλον;
Χωρίς να αμφισβητώ την τιμωρητική διάθεση των Γερμανών απέναντί μας, θεωρώ ότι πρέπει να αναζητήσουμε και άλλα ερμηνευτικά εργαλεία. Η πρωθυπουργοποίηση Παπαδήμου και η στήριξή του από τρία κόμματα μπορεί να αίρει μερικώς τις καταστροφικές συνέπειες της επιλογής του Δημοψηφίσματος σε επίπεδο αξιοπιστίας της χώρας, αλλά δεν απαντά στο ερώτημα τι θα γίνει μετά τις επόμενες εκλογές αν κερδίσει η ΝΔ. Ή μάλλον το απαντά με τρόπο που τους τρελλαίνει!
Γιατί; Διότι ο Σαμαράς δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση και τροποποίηση του μείγματος πολιτικής!
Καταλάβατε τώρα γιατί επιμένουν; Θέλουν την υπογραφή του όχι για το σήμερα, αλλά για το αύριο. Γι αυτό δε λαμβάνουν καθόλου υπόψιν όσα -σωστά- λέει περί δεσμεύσεών του στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν αμφισβητούν την ειλικρίνειά του να στηρίξει την κυβέρνηση συνεργασίας, αμφιβάλλουν όμως για τις μελλοντικές προθέσεις του. Και του ζητούν, ουσιαστικά, να δεσμευτεί ότι θα συνεχίσει απαρεγκλίτως τη σημερινή πολιτική. Σε μιά τέτοια περίπτωση, βέβαια, θα ακυρωθεί όλη η έως τώρα στρατηγική του και θα κινδυνεύσει να αφοπλιστεί πολιτικά ενόψει εκλογών. Διότι τι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ θα μπορεί να προτείνει στον κόσμο και ποια ελπίδα μπορεί να προσφέρει για βελτίωση της ζωής του, όταν θα έχει υποσχεθεί στους δανειστές πως δεν θα αλλάξει τίποτα αν κερδίσει;
Θα μου πείτε, πως άλλη σκασίλα δεν είχαν τα αφεντικά της Ευρωζώνης από το αν και κατά πόσο θα ακυρωθεί η εκλογική στρατηγική Σαμαρά. Σωστό. Παρόλα αυτά επισημαίνω δυο θέματα.
Πρώτον, ότι στον μέσο Έλληνα δημιουργείται η αίσθηση της απόπειρας ταπείνωσής του -πράγμα που αποκλείεται να μην προκαλέσει παρενέργειες. Και δεν αναφέρομαι στις πιέσεις προς τον Σαμαρά, αλλά στην εντύπωση ότι μας αντιμετωπίζουν σαν κακομαθημένους επαίτες.
Και δεύτερον, ότι η ακολουθούμενη πολιτική απέτυχε παταγωδώς. Συμφωνώ ότι δεν εφαρμόστηκε καν, αλλά και στην Πορτογαλία που εφαρμόστηκε πλήρως, μήπως σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση δεν οδήγησε; Συνεπώς, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, τα επόμενα χρόνια, οι Έλληνες να βλέπουν τη ζωή τους να βαλτώνει και την ελπίδα τους να χάνεται στις εμμονές των Γερμανών. Και δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να κάνει τίποτα χειρότερο σε ένα λαό απ’ το να τον καταστήσει αναξιοπρεπή και να του στερήσει κάθε ελπίδα.
Πηγή: aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου