Το περιοδικό Zonal Marking ασχολήθηκε με το
μεγαλύτερο ελληνικό ντέρμπι και το gazzetta.gr παρουσιάζει την ανάλυση
του αγώνα που έληξε ισόπαλος (1-1) όμως θα μπορούσε να έχει καταλήξει
στα χέρια και τον δύο «αιωνίων»...
Διαφορετικά συστήματα, παρόμοιες τακτικές, ρυθμός, ανάπτυξη από τα
πλάγια, κινήσεις στη σκακιέρα από Βαλβέρδε και Φερέιρα. Το περιοδικό
Zonal Marking ασχολήθηκε με το μεγαλύτερο ελληνικό ντέρμπι και το
gazzetta.gr παρουσιάζει την ανάλυση του αγώνα που έληξε ισόπαλος (1-1)
όμως θα μπορούσε να έχει καταλήξει στα χέρια και τον δύο «αιωνίων»...
«Το ντέρμπι της Αθήνας τελείωσε ισόπαλο, με δύο πολύ όμοια γκολ. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε έβαλε τον Ούγγρο, Μπάλαζ Μέγιερι, αντί του Φράνκο Κοστάντσο στο τέρμα και επέλεξε τον Νταβίδ Φουστέρ στα δεξιά της μεσαίας γραμμής για να συγκλίνει. Στο κέντρο ο Βάσκος ήταν χωρίς τον Αριέλ Ιμπαγάσα, οπότε οι Φρανσουά Μοδέστο και Ζαν Μακούν έπαιξαν. Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα επέλεξε την ομάδα που αναμενόταν, με τέσσερις ευέλικτους παίκτες μπροστά και τους Κουίνσι και Ζέκα να αλλάζουν συνεχώς θέσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ηταν ένα καλό ματς, στο οποίο η πλειοψηφία των ευκαιριών -συμπεριλαμβανομένων των γκολ- ήρθαν μετά από έντονο ρυθμό, ειδικά όταν οι πλάγιοι ανέβηκαν ψηλά και ξεπέρασαν τα μπακ κάνοντας παράλληλες πάσες.
Συνθέσεις
Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με 4-3-3 με τον Πάμπλο Ορμπάιθ όπως συνήθως μπροστά από την τετράδα της άμυνας, συν τους Μακούν-Μοδέστο, που έπαιζαν πιο ψηλά. Ο Φουστέρ έπαιξε περισσότερο στον άξονα, ο Μιραλάς έμεινε περισσότερο πλάγια αριστερά και έκανε κάθετες κούρσες, ενώ ο επιθετικός, Ράφικ Τζιμπούρ, είχε τάση να κινείται περισσότερο στα δεξιά. Ο Παναθηναϊκός πήγε με 4-2-3-1 με τον Σιμάο καθαρό αμυντικό μέσο και τον Κατσουράνη να κινείται μπροστά του και προς τα δεξιά. Οι πλάγιοι είχαν επιθετική νοοτροπία και ο Κλέιτον ήταν ελεύθερος μπροστά και έπεφτε στον Ορμπάιθ. Ο πιο προωθημένος παίκτης, Σεμπάστιαν Λέτο, που δεν είναι καθαρός επιθτικός, κινούταν πολύ συχνά στα αριστερά.
Διαβάστε όλο το θέμα στο gazzetta.gr
«Το ντέρμπι της Αθήνας τελείωσε ισόπαλο, με δύο πολύ όμοια γκολ. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε έβαλε τον Ούγγρο, Μπάλαζ Μέγιερι, αντί του Φράνκο Κοστάντσο στο τέρμα και επέλεξε τον Νταβίδ Φουστέρ στα δεξιά της μεσαίας γραμμής για να συγκλίνει. Στο κέντρο ο Βάσκος ήταν χωρίς τον Αριέλ Ιμπαγάσα, οπότε οι Φρανσουά Μοδέστο και Ζαν Μακούν έπαιξαν. Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα επέλεξε την ομάδα που αναμενόταν, με τέσσερις ευέλικτους παίκτες μπροστά και τους Κουίνσι και Ζέκα να αλλάζουν συνεχώς θέσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ηταν ένα καλό ματς, στο οποίο η πλειοψηφία των ευκαιριών -συμπεριλαμβανομένων των γκολ- ήρθαν μετά από έντονο ρυθμό, ειδικά όταν οι πλάγιοι ανέβηκαν ψηλά και ξεπέρασαν τα μπακ κάνοντας παράλληλες πάσες.
Συνθέσεις
Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με 4-3-3 με τον Πάμπλο Ορμπάιθ όπως συνήθως μπροστά από την τετράδα της άμυνας, συν τους Μακούν-Μοδέστο, που έπαιζαν πιο ψηλά. Ο Φουστέρ έπαιξε περισσότερο στον άξονα, ο Μιραλάς έμεινε περισσότερο πλάγια αριστερά και έκανε κάθετες κούρσες, ενώ ο επιθετικός, Ράφικ Τζιμπούρ, είχε τάση να κινείται περισσότερο στα δεξιά. Ο Παναθηναϊκός πήγε με 4-2-3-1 με τον Σιμάο καθαρό αμυντικό μέσο και τον Κατσουράνη να κινείται μπροστά του και προς τα δεξιά. Οι πλάγιοι είχαν επιθετική νοοτροπία και ο Κλέιτον ήταν ελεύθερος μπροστά και έπεφτε στον Ορμπάιθ. Ο πιο προωθημένος παίκτης, Σεμπάστιαν Λέτο, που δεν είναι καθαρός επιθτικός, κινούταν πολύ συχνά στα αριστερά.
Διαβάστε όλο το θέμα στο gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου