Η πολυπόθητη βελτίωση… δε λέει να εμφανιστεί στο Κλεάνθης Βικελίδης. Δεν πρόκειται ασφαλώς για ανεξήγητο φαινόμενο.
Γράφει ο Αλέξης Τσαρούχας.
Ο βασικός λόγος είναι ότι οι παίκτες που επελέγησαν να διαδραματίσουν τους ηγετικούς ρόλους στο φετινό ρόστερ… ζυγίστηκαν μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.
Ούτε ο Νέρι Καστίγιο, ούτε ο Καρίμ Σολτάνι είναι αυτοί που θα αναλάβουν το βάρος. Δεν μπορούν και δεν το έχουν κάνει πουθενά αλλού στη μέχρι σήμερα καριέρα τους για να απαιτεί κανείς να το κάνουν και στον Άρη. Σε τελική ανάλυση… δεν ευθύνονται εκείνοι για το ότι δεν αντέχουν αυτή την ευθύνη.
Από εκεί και πέρα για τους δυο συγκεκριμένους υπάρχει ένα ζήτημα συμπεριφοράς που δεν μπορεί να περνά άλλο στο ντούκου. Ο Σολτάνι έχει «χαθεί» από το γήπεδο μετά τα φιλικά και ήδη αποβλήθηκε αναίτια μια φορά, ενώ απόψε ο Καστίγιο επιβεβαίωσε ότι εξακολουθεί να είναι όμηρος του εκνευρισμού του, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θέλει. Η αντίδραση στην αλλαγή δεν είναι κάτι συγκλονιστικά πρωτότυπο, είναι όμως ενδεικτικό του πως αντιδρά υπό το κράτος εκνευρισμού ή απογοήτευσης.
Δεν συζητάμε για τους άλλους παίκτες. Τσέζαρεκ, Νέτο, Τόχα είναι καλοί ρολίστες αλλά ως εκεί. Ο Φατί μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό μέγεθος αλλά περνά στον Άρη τη μετάβαση σε κάτι τέτοιο. Και η αποβολή του, είναι 100% αντίδραση απογοήτευσης από το ότι έδωσε ότι είχε χωρίς αποτέλεσμα. Παραμένει φυσικά αδικαιολόγητη, αφού ξέχασε ότι έχει την τιμή να είναι αρχηγός της ομάδας.
Στο ρόστερ του Άρη, σήμερα, ο ποιοτικά κατάλληλος να αναλάβει ηγετική ευθύνη είναι μόνον ο Χαβιέρ Ουμπίδες. Ο Αργεντινός είναι και ηθικά σωστός, δίνοντας πάντα το 100% κι ας μην έχει παίξει ολόκληρο ματς στην πραγματική του θέση, δεξιά στα χαφ.
Ο Άρης χρειάζεται ενίσχυση, αλλά δεν έχει τα χρήματα για να το κάνει ξεκούραστα. Αν τελικά δεν γίνουν μεταγραφές στον απόλυτα αναγκαίο αριθμό, θα είναι προς όφελος της ομάδας, να επιτευχθούν συμφωνίες αποχώρησης συμβολαίων (και παικτών) που είναι πια βαρίδια. Φτάσαμε στου δρόμου τα μισά και είναι ολοφάνερο.
Πηγή: pamesports.gr
Ο βασικός λόγος είναι ότι οι παίκτες που επελέγησαν να διαδραματίσουν τους ηγετικούς ρόλους στο φετινό ρόστερ… ζυγίστηκαν μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.
Ούτε ο Νέρι Καστίγιο, ούτε ο Καρίμ Σολτάνι είναι αυτοί που θα αναλάβουν το βάρος. Δεν μπορούν και δεν το έχουν κάνει πουθενά αλλού στη μέχρι σήμερα καριέρα τους για να απαιτεί κανείς να το κάνουν και στον Άρη. Σε τελική ανάλυση… δεν ευθύνονται εκείνοι για το ότι δεν αντέχουν αυτή την ευθύνη.
Από εκεί και πέρα για τους δυο συγκεκριμένους υπάρχει ένα ζήτημα συμπεριφοράς που δεν μπορεί να περνά άλλο στο ντούκου. Ο Σολτάνι έχει «χαθεί» από το γήπεδο μετά τα φιλικά και ήδη αποβλήθηκε αναίτια μια φορά, ενώ απόψε ο Καστίγιο επιβεβαίωσε ότι εξακολουθεί να είναι όμηρος του εκνευρισμού του, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θέλει. Η αντίδραση στην αλλαγή δεν είναι κάτι συγκλονιστικά πρωτότυπο, είναι όμως ενδεικτικό του πως αντιδρά υπό το κράτος εκνευρισμού ή απογοήτευσης.
Δεν συζητάμε για τους άλλους παίκτες. Τσέζαρεκ, Νέτο, Τόχα είναι καλοί ρολίστες αλλά ως εκεί. Ο Φατί μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό μέγεθος αλλά περνά στον Άρη τη μετάβαση σε κάτι τέτοιο. Και η αποβολή του, είναι 100% αντίδραση απογοήτευσης από το ότι έδωσε ότι είχε χωρίς αποτέλεσμα. Παραμένει φυσικά αδικαιολόγητη, αφού ξέχασε ότι έχει την τιμή να είναι αρχηγός της ομάδας.
Στο ρόστερ του Άρη, σήμερα, ο ποιοτικά κατάλληλος να αναλάβει ηγετική ευθύνη είναι μόνον ο Χαβιέρ Ουμπίδες. Ο Αργεντινός είναι και ηθικά σωστός, δίνοντας πάντα το 100% κι ας μην έχει παίξει ολόκληρο ματς στην πραγματική του θέση, δεξιά στα χαφ.
Ο Άρης χρειάζεται ενίσχυση, αλλά δεν έχει τα χρήματα για να το κάνει ξεκούραστα. Αν τελικά δεν γίνουν μεταγραφές στον απόλυτα αναγκαίο αριθμό, θα είναι προς όφελος της ομάδας, να επιτευχθούν συμφωνίες αποχώρησης συμβολαίων (και παικτών) που είναι πια βαρίδια. Φτάσαμε στου δρόμου τα μισά και είναι ολοφάνερο.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου