Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα Άστον Βίλα-Λίβερπουλ με νικήτρια την ομάδα του Μέρσερσαϊντ.
Η κυριαρχία της Λίβερπουλ σε όλα τα σημεία του γηπέδου ήταν ο
καθοριστικός παράγοντας για να γείρει η πλάστιγγα υπέρ της σε μία έδρα
όπου η γηπεδούχος ομάδα σε 7 αγώνες μέχρι τώρα μετρούσε 3 νίκες 2
ισοπαλίες και 2 ήττες. Η διαφορά ποιότητας των παικτών αλλά και η αλλαγή
τακτικής του Νταλγκλίς έδωσαν αυτό που μέχρι τώρα δεν έχουμε δει από
την ομάδα του λιμανιού. Αυτό ήταν το 181ο παιχνίδι ανάμεσα στις δύο
ομάδες και έμελλε να είναι η πρώτη νίκη που κάνει ο Big Kenny ως
προπονητής στο Villa Park.
Ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο, που επαληθεύτηκε στον αγώνα, ήταν ότι η Άστον Βίλλα από τα 19 τέρματα παθητικό που είχε μέχρι πριν τον αγώνα το 32% τα έχει δεχτεί από χτυπήματα κόρνερ. Η Λίβερπουλ , ομάδα με μεγάλο μέσο όρο κερδισμένων κόρνερ, ευτύχησε σε δύο να νικήσει την άμυνα της Βίλλα και να επιβεβαιώσει την αδυναμία της στα στημένα.
Η Άστον Βίλλα του Μακλίς
Ο προπονητής της Βίλλα έχοντας μία σημαντική απουσία, αυτή του Αντεμπαχόρ, χρησιμοποίησε από την αρχή τον Χέσκεϊ ως σέντερ φορ σ’ ένα σύστημα 4-2-3-1. Τα χαρακτηριστικά του συστήματος του ήταν:
Η αλλαγή τακτικής του Νταλγκλίς
Μετά από 15 αγώνες στο πρωτάθλημα και αφού δεν είχε στην διάθεση του τους Τζέραρντ, Λούκας, Σπίαρινγκ, ο Νταλγκλίς μετέτρεψε το 4-4-2 σε ένα ευέλικτο 4-2-3-1 με συνδετικό κρίκο άμυνας και επίθεση τον Σέλβεϊ. Κατάφερε να ανακατέψει την άμυνα της Άστον Βίλλα γιατί δεν υπήρχε πλέον, όπως συνέβαινε στα προηγούμενα παιχνίδια, ο παίκτης κολώνα που αποτελούσε την αρχή της αμυντικής διάταξης των αντιπάλων. Επέλεξε να :
Μία αδυναμία που εμφάνισε στο παιχνίδι η Λίβερπουλ ήταν η κακή αντιμετώπιση των παικτών της όταν πιέζονταν από τους αντιπάλους. Φάνηκε να μην έχουν το καθαρό μυαλό ώστε να κάνουν την πάσα που θα τους απεγκλώβιζε από τα μαρκαρίσματα.
Συμπέρασμα
Ο αγώνας κρίθηκε στα δύο γρήγορα τέρματα που πέτυχε η Λίβερπουλ και στην αδυναμία της Άστον Βίλλα να αντιδράσει μετά απ’ αυτό. Οι «χωριάτες» δεν έδειξαν ότι διαθέτουν έναν προσανατολισμό στο παιχνίδι τους με αποτέλεσμα πολλές προσπάθειες να καταλήγουν εύκολα στα πόδια των αντιπάλων.
Στον αντίποδα η Λίβερπουλ εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες της Βίλλα, κυριάρχησε στον χώρο του κέντρου, απείλησε ορθολογικά την αντίπαλη άμυνα, επέβαλλε τον ρυθμό της, τον έλεγξε όταν χρειάστηκε, δεν «πούλησε την μπάλα» σε κανένα σημείο του παιχνιδιού και τέλος έδειξε ότι μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες εμφανίσεις.
πηγή: overlap.gr
Ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο, που επαληθεύτηκε στον αγώνα, ήταν ότι η Άστον Βίλλα από τα 19 τέρματα παθητικό που είχε μέχρι πριν τον αγώνα το 32% τα έχει δεχτεί από χτυπήματα κόρνερ. Η Λίβερπουλ , ομάδα με μεγάλο μέσο όρο κερδισμένων κόρνερ, ευτύχησε σε δύο να νικήσει την άμυνα της Βίλλα και να επιβεβαιώσει την αδυναμία της στα στημένα.
Η Άστον Βίλλα του Μακλίς
Ο προπονητής της Βίλλα έχοντας μία σημαντική απουσία, αυτή του Αντεμπαχόρ, χρησιμοποίησε από την αρχή τον Χέσκεϊ ως σέντερ φορ σ’ ένα σύστημα 4-2-3-1. Τα χαρακτηριστικά του συστήματος του ήταν:
- Άμυνα πίσω από την μπάλα στο μισό γήπεδο
- Μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών για κλείσιμο των χώρων
- Μειωμένο πλάτος στην επίθεση
- Σύγκλιση στον άξονα των πλάγιων μέσων και διείσδυση στην περιοχή του παίκτη πίσω από το φορ
- Οι πλάγιοι αμυντικοί κρατούσαν τις θέσεις τους και επιχείρησαν πολλοί λίγες προωθήσεις
- Διπλό μαρκάρισμα στις γραμμές του γηπέδου για αποφυγή σέντρας ή διείσδυσης από τους παίκτες της Λίβερπουλ
- Μεγάλες μεταβιβάσεις προς την επίθεση για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα των παικτών και να βρει ανοργάνωτη την άμυνα της αντιπάλου ομάδας.
Η αλλαγή τακτικής του Νταλγκλίς
Μετά από 15 αγώνες στο πρωτάθλημα και αφού δεν είχε στην διάθεση του τους Τζέραρντ, Λούκας, Σπίαρινγκ, ο Νταλγκλίς μετέτρεψε το 4-4-2 σε ένα ευέλικτο 4-2-3-1 με συνδετικό κρίκο άμυνας και επίθεση τον Σέλβεϊ. Κατάφερε να ανακατέψει την άμυνα της Άστον Βίλλα γιατί δεν υπήρχε πλέον, όπως συνέβαινε στα προηγούμενα παιχνίδια, ο παίκτης κολώνα που αποτελούσε την αρχή της αμυντικής διάταξης των αντιπάλων. Επέλεξε να :
- Παίξει με πολύ μεγάλο πλάτος με αιχμές τους Μπέλλαμυ (man of the match) και Ντάουνιγκ
- Δύο αμυντικά χαφ και ταυτόχρονα οργανωτές του παιχνιδιού
- Έναν παίκτη που μοίραζε το παιχνίδι μπροστά από τους δύο κεντρώους
- Πολλές προωθήσεις των πλάγιων μπακ ώστε να δημιουργήσουν δίδυμα και να τραβήξουν την άμυνα της Βίλλα στην κατεύθυνση της μπάλας
- Παίκτες έξω από την περιοχή για να έχει ο φορ την δυνατότητα συνεργασίας
- Συρτό παιχνίδι και λίγες σέντρες
- Κατοχή μπάλας και passing game όταν έβρισκαν κλειστούς διαδρόμους.
Μία αδυναμία που εμφάνισε στο παιχνίδι η Λίβερπουλ ήταν η κακή αντιμετώπιση των παικτών της όταν πιέζονταν από τους αντιπάλους. Φάνηκε να μην έχουν το καθαρό μυαλό ώστε να κάνουν την πάσα που θα τους απεγκλώβιζε από τα μαρκαρίσματα.
Συμπέρασμα
Ο αγώνας κρίθηκε στα δύο γρήγορα τέρματα που πέτυχε η Λίβερπουλ και στην αδυναμία της Άστον Βίλλα να αντιδράσει μετά απ’ αυτό. Οι «χωριάτες» δεν έδειξαν ότι διαθέτουν έναν προσανατολισμό στο παιχνίδι τους με αποτέλεσμα πολλές προσπάθειες να καταλήγουν εύκολα στα πόδια των αντιπάλων.
Στον αντίποδα η Λίβερπουλ εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες της Βίλλα, κυριάρχησε στον χώρο του κέντρου, απείλησε ορθολογικά την αντίπαλη άμυνα, επέβαλλε τον ρυθμό της, τον έλεγξε όταν χρειάστηκε, δεν «πούλησε την μπάλα» σε κανένα σημείο του παιχνιδιού και τέλος έδειξε ότι μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες εμφανίσεις.
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου