Το τρίποντο είναι το ζητούμενο σε κάθε πρεμιέρα για κάθε ομάδα. Πόσο
μάλλον όταν αυτή είναι ο πρωταθλητής, κόντρα σε μία νεοφώτιστη και
θεωρητικά (αλλά και πρακτικά) πιο αδύναμη από εκείνον ομάδα. Η νίκη
λοιπόν στην Βέροια, ήταν ο βασικός στόχος και η επίτευξη της συνιστά
ασφαλώς επιτυχία.
Η αγωνιστική εικόνα όμως του Ολυμπιακού, ακόμη δεν πείθει. Και για τους φίλους του, νομίζω, ότι αυτά τα ματς έχουν και τον χαρακτήρα τεστ, για τις δύσκολες αναμετρήσεις του Τσάμπιονς Ληγκ. Είναι νωρίς και λογικά ψάχνεται και ο Ζαρντίμ και οι παίκτες.
Κόντρα λοιπόν στο συγκρότημα του Χάβου, η προσωπικότητα και η ποιότητα των ερυθρόλευκων ποδοσφαιριστών, είναι αρκετές σε μονομαχίες ένας με έναν, για να φέρουν το τρίποντο. Ο Ιμπαγάσα, ο Τζεμπουρ, ο Μασάδο, ακόμη και ο Αμπντούν, υπήρξαν περιπτώσεις που χόρεψαν τον προσωπικό τους αντίπαλο (θυμηθείτε το δοκάρι του Αριελ). Στο μεγαλύτερο διάστημα όμως του 90λεπτου, το παιχνίδι των ερυθρόλευκων έμοιαζε να προκύπτει κυρίως από τις ατομικές εμπνεύσεις, ή τα στημένα και λιγότερο μέσα από τον σχεδιασμό. Έχοντας πολύ πρόσφατη την εικόνα του Ολυμπιακού του Βαλβέρδε, είναι απολύτως φυσιολογικό να γίνονται και συγκρίσεις αλλά και να αναζητά κανείς την φιλοσοφία του νέου προπονητή. Κάποιες στιγμές υπήρχαν η πίεση (ιδιαίτερα στο 20λεπτο 45-65 του β μέρους), που δεν έδινε την δυνατότητα στον αντίπαλο να κάνει κατοχή. Ή η ανάπτυξη από τα άκρα, με ανεβάσματα κυρίως του Χολέμπας και λιγότερο του Τοροσίδη (όπως δηλαδή προήλθε το 0-1 του Τζεμπούρ). Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα, όπου ο κάθε ερυθρόλευκος έπαιρνε μπάλλα και ανάλογα με την ποιότητα του, είτε προέκυπτε φάση, είτε απλά έπεφτε σε αντίπαλο.
Το ιδιαίτερα ανησυχητικό για τον Ζαρντίμ ήταν, πως σε ένα ακόμη παιχνίδι, η αντίπαλη ομάδα έκανε πάρα πολλές φάσεις και τελικές προσπάθειες στην εστία του Κάρολ. Μπορεί να μην μπήκε γκολ σε κάποια από αυτές, αλλά από ένα λάθος, που δεν περιμένει κανείς από τον πολύπειρο γκολκίπερ (αυτά όμως συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, ακόμη και στους καλύτερους). Και αυτό εν πολλοίς οφείλεται και στον βαθμό ποιότητας των επιθετικών παικτών της Βέροιας. Όσο και αν έδειξαν καλά στοιχεία για το επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος. Στην Ευρώπη όμως, τέτοια κενά πληρώνονται.
ΥΓ1 Ιμπαγάσα και Μασάδο ξεχωρίζουν σαν την μύγα μέσα στο γάλα, για την ποιότητα τους. Πάντως ο Πορτογάλος δεν είναι πλάγιος χαφ, αν και στην Ελλάδα δεν θα έχει πρόβλημα να παίξει εκεί, αλλά για την Ευρώπη δεν κάνει. Όσο για τον Ιμπαγάσα, τι να πει κανείς; Στα 36 του μάρκαρε και έτρεχε, την ώρα που άλλοι συμπαίκτες του κοιτούσαν.
ΥΓ2 Το γήπεδο χωράφι ασφαλώς εμποδίζει και τις δύο ομάδες. Περισσότερο πάντως εκείνη που διαθέτει το ποιοτικότερο υλικό. Οι γηπεδούχοι όμως αδικούν και την ομάδα τους, που δείχνει να είναι μια κλάση πάνω από τις άλλες διεκδικήτριες της παραμονής, με τέτοιο αγωνιστικό χώρο. Θα τους στοιχίσει και σε εκείνους σε άλλα παιχνίδια, που θα καίγονται για βαθμούς.
ΥΓ3 Το ριπλέι δυστυχώς για τον βοηθό, δεν τον δικαιώνει στην φάση που ακυρώνει το γκολ του Ιωάννου. Έχει κάνει λάθος, όπως όμως και στο β μέρος, σε περιπτώσεις επίθεσης του Ολυμπιακού, δείχνοντας μια ομοιομορφία στις αποφάσεις του. Που δεν παύουν όμως να είναι λανθασμένες.
Πηγή: pamesports.gr
Η αγωνιστική εικόνα όμως του Ολυμπιακού, ακόμη δεν πείθει. Και για τους φίλους του, νομίζω, ότι αυτά τα ματς έχουν και τον χαρακτήρα τεστ, για τις δύσκολες αναμετρήσεις του Τσάμπιονς Ληγκ. Είναι νωρίς και λογικά ψάχνεται και ο Ζαρντίμ και οι παίκτες.
Κόντρα λοιπόν στο συγκρότημα του Χάβου, η προσωπικότητα και η ποιότητα των ερυθρόλευκων ποδοσφαιριστών, είναι αρκετές σε μονομαχίες ένας με έναν, για να φέρουν το τρίποντο. Ο Ιμπαγάσα, ο Τζεμπουρ, ο Μασάδο, ακόμη και ο Αμπντούν, υπήρξαν περιπτώσεις που χόρεψαν τον προσωπικό τους αντίπαλο (θυμηθείτε το δοκάρι του Αριελ). Στο μεγαλύτερο διάστημα όμως του 90λεπτου, το παιχνίδι των ερυθρόλευκων έμοιαζε να προκύπτει κυρίως από τις ατομικές εμπνεύσεις, ή τα στημένα και λιγότερο μέσα από τον σχεδιασμό. Έχοντας πολύ πρόσφατη την εικόνα του Ολυμπιακού του Βαλβέρδε, είναι απολύτως φυσιολογικό να γίνονται και συγκρίσεις αλλά και να αναζητά κανείς την φιλοσοφία του νέου προπονητή. Κάποιες στιγμές υπήρχαν η πίεση (ιδιαίτερα στο 20λεπτο 45-65 του β μέρους), που δεν έδινε την δυνατότητα στον αντίπαλο να κάνει κατοχή. Ή η ανάπτυξη από τα άκρα, με ανεβάσματα κυρίως του Χολέμπας και λιγότερο του Τοροσίδη (όπως δηλαδή προήλθε το 0-1 του Τζεμπούρ). Υπήρχαν όμως και μεγάλα διαστήματα, όπου ο κάθε ερυθρόλευκος έπαιρνε μπάλλα και ανάλογα με την ποιότητα του, είτε προέκυπτε φάση, είτε απλά έπεφτε σε αντίπαλο.
Το ιδιαίτερα ανησυχητικό για τον Ζαρντίμ ήταν, πως σε ένα ακόμη παιχνίδι, η αντίπαλη ομάδα έκανε πάρα πολλές φάσεις και τελικές προσπάθειες στην εστία του Κάρολ. Μπορεί να μην μπήκε γκολ σε κάποια από αυτές, αλλά από ένα λάθος, που δεν περιμένει κανείς από τον πολύπειρο γκολκίπερ (αυτά όμως συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, ακόμη και στους καλύτερους). Και αυτό εν πολλοίς οφείλεται και στον βαθμό ποιότητας των επιθετικών παικτών της Βέροιας. Όσο και αν έδειξαν καλά στοιχεία για το επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος. Στην Ευρώπη όμως, τέτοια κενά πληρώνονται.
ΥΓ1 Ιμπαγάσα και Μασάδο ξεχωρίζουν σαν την μύγα μέσα στο γάλα, για την ποιότητα τους. Πάντως ο Πορτογάλος δεν είναι πλάγιος χαφ, αν και στην Ελλάδα δεν θα έχει πρόβλημα να παίξει εκεί, αλλά για την Ευρώπη δεν κάνει. Όσο για τον Ιμπαγάσα, τι να πει κανείς; Στα 36 του μάρκαρε και έτρεχε, την ώρα που άλλοι συμπαίκτες του κοιτούσαν.
ΥΓ2 Το γήπεδο χωράφι ασφαλώς εμποδίζει και τις δύο ομάδες. Περισσότερο πάντως εκείνη που διαθέτει το ποιοτικότερο υλικό. Οι γηπεδούχοι όμως αδικούν και την ομάδα τους, που δείχνει να είναι μια κλάση πάνω από τις άλλες διεκδικήτριες της παραμονής, με τέτοιο αγωνιστικό χώρο. Θα τους στοιχίσει και σε εκείνους σε άλλα παιχνίδια, που θα καίγονται για βαθμούς.
ΥΓ3 Το ριπλέι δυστυχώς για τον βοηθό, δεν τον δικαιώνει στην φάση που ακυρώνει το γκολ του Ιωάννου. Έχει κάνει λάθος, όπως όμως και στο β μέρος, σε περιπτώσεις επίθεσης του Ολυμπιακού, δείχνοντας μια ομοιομορφία στις αποφάσεις του. Που δεν παύουν όμως να είναι λανθασμένες.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου