_0.jpg)
O Παπανικολάου στο ΝΒΑ; Ο Παππάς στην Εθνική; Ο Ιωαννίδης στην "ηλεκτρική καρέκλα"; Ο Νίκος Παπαδογιάννης βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του gazzetta.gr σενάρια για κάθε γούστο.
ΕΡ.: Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην αγωνίζεται (βασικός ή
έστω με πολλά λεπτά συμμετοχής) στο ΝΒΑ ο Παπανικολάου; Είναι θέμα
προτίμησης του ίδιου; Είναι ζήτημα μάνατζερ; Είναι θέμα scouting; Πώς
μπορεί μια ομάδα να επιλέγει π.χ. τον Φουρνιέ, από την παντελώς άσημη
Πουατιέ, στις πρώτες θέσεις ενός ντραφτ κι ο Παπ (ως πρωταθλητής Ευρώπης
με ενεργό συμμετοχή) να παραμένει στα -τρόπον τινά- αζήτητα; (Cuba
Libre)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δεν είναι ακόμη έτοιμος για πολύ μεγάλα πράγματα. Το ξέρει και ο ίδιος και παραμένει προσγειωμένος. Η ταπεινοφροσύνη σε συνδυασμό με το υψηλότατο IQ αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του. Δεν έχει νόημα να πάει στο ΝΒΑ και να γίνει τελευταίος τροχός της αμάξης όπως ο Φουρνιέ που γράφετε ή και έμπειροι παίκτες όπως ο Τελέτοβιτς ή ο Πριχιόνι. Αν αυτό ονειρεύεται, μπορεί να το κάνει αύριο κιόλας, όπως και ο Πρίντεζης. Ο Παπανικολάου χρειάζεται να δυναμώσει, να βελτιώσει την ντρίμπλα του, να πασάρει καλύτερα, να γίνει πιο αξιόπιστος στην προσωπική άμυνα. Το «τριάρι» στο ΝΒΑ θα κληθεί να μαρκάρει παίκτες όπως ο Λεμπρόν Τζέιμς και ο Κέβιν Ντουράντ ή να σκοράρει απέναντί τους. Το ευχάριστο για τον Παπανικολάου είναι ότι βελτιώνεται με διαστημικούς ρυθμούς και ότι η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στα ουράνια, το άκρο αντίθετο με το κάπως φοβισμένο παιδί του 2010-11. Μόλις πριν από 15 μήνες δεν είχε καν σίγουρη θέση στην Εθνική Ανδρών. Θυμηθείτε τι έλεγαν οι –ουκ ολίγοι- αμφισβητίες, πριν αλλά και μετά το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Ότι δεν είναι καλός σε τίποτα, ότι θα μείνει για πάντα ρολίστας πολυτελείας, ότι του λείπει η προσωπικότητα, ότι δεν έχει σουτ. Πόσα γιαούρτια θα εισπράξει σήμερα κατάμουτρα όποιος ισχυριστεί ότι ο Παπανικολάου δεν έχει σουτ; Και όμως, στο τελευταίο Ευρωμπάσκετ είχε 28% στα τρίποντα και 68% στις βολές. Στην περυσινή Ευρωλίγκα (μαζί με το φάιναλ-φορ) έβαλε όλα κι όλα 14 τρίποντα σε 22 αγώνες με ποσοστό 33%, ενώ στη φετινή μετράει ήδη 17/28 σε 8 παιχνίδια, με 61% ευστοχία. Α, και 14 στις 14 βολές, από 69% πέρυσι! Στο πρωτάθλημα της Α1, τα ποσοστά του είναι 79% στα δίποντα, 53% στα τρίποντα και 83% στις βολές. Τα αντίστοιχα περυσινά (χωρίς τα πλέι-οφ): 63-33-65.
ΕΡ.: Πως σου φαίνεται για αντί - Σπανούλης ο Παππάς; Είναι σκόρερ από τα παλιά, αρκεί να μπει σε καλούπι από τον προπονητή του, να πασάρει περισσότερο και βελτιώσει το τρίποντο (Β.Δ-Ρ.) Ο Νικος Παππάς κανει την χρονια της ζωης του. Καθε χρονο και καλυτερος και ότι πιο κοντινο στον Βασιλη Σπανουλη σε στιλ. Εχει ολα τα φοντα να τον φτασει αν δουλευει πειθαρχημενα (Κ.Γκορ.).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Θα πιστέψω στο «project» Παππάς όταν τον δω να στεριώνει σε μία ομάδα για περισσότερα από ένα χρόνια ή όταν ακούσω έστω έναν από τους πρώην προπονητές του να τον επαινεί, δημόσια ή ακόμα καλύτερα off the record. Όπως αποδεκνύεται στην περίπτωση Σπανούλη, το «εγώ» δεν είναι απαραιτήτως κουσούρι για έναν μπασκετμπολίστα, ειδικά γκαρντ. Θα πρέπει όμως να στρατεύεται και αυτό στην υπηρεσία της ομάδας και να μη της δημιουργεί προβλήματα στο παρκέ ή στα αποδυτήρια. Οι αριθμοί που τον αναδεικνύουν κορυφαίο σκόρερ της Α1, πρώτον στα κλεψίματα, τέταρτο σε κερδισμένα φάουλ και δεύτερο σε συνολική αξιολόγηση δεν λένε ψέματα. Ακόμα όμως και στις δικές σας ερωτήσεις σχετικά με τον Παππά, τα «εάν» και τα «αρκεί να» είναι πολλά και εμφανίζονται σε κάθε φράση. Όταν φύγουν από τη μέση οι αστερίσκοι και οι επιφυλάξεις, ο Παππάς μπορεί να γίνει αστέρι πρώτης γραμμής. Μέχρι τότε, θα είναι ο παίκτης που δεν μπορεί να στεριώσει πουθενά. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν αποτελεί πια σύμπτωση, αλλά κανόνα.
EΡ.: Ανακοινώθηκε ποτέ η απόλυση του Ζούρου; Ο ίδιος το ξέρει ότι έχει απολυθεί; Μήπως έχουμε Ζούρο και δεν το ξέρουμε; (Β.Δερ., Κοζάνη)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εχει ανακοινωθεί όχι δημόσια, αλλά ιδιωτικά, στον ίδιο. Χρειάστηκε βέβαια να πάει ο Ζούρος με δική του πρωτοβουλία στα γραφεία της Ομοσπονδίας για να συναντήσει τον Γ.Βασιλακόπουλο. Απ’ όσο γνωρίζω, η συνάντηση έγινε σε εξαιρετικό κλίμα. Ο πρόεδρος της ΕΟΚ ευχαρίστησε τον προπονητή για την προσφορά του και τον αποχαιρέτησε χωρίς να συζητηθεί ενδεχόμενο παράτασης της συνεργασίας. Ο Ζούρος είχε ακούσει από τρίτους ότι ο Βασιλακόπουλος ήταν αρχικά θετικός στο ενδεχόμενο παραμονής του στο τιμόνι της Εθνικής παρά το σοκ του αποκλεισμού στο Προολυμπιακό τουρνουά, αλλά άλλαξε στάση αργότερα. Ισως να επηρεάστηκε από τη σκληροπυρηνική (και άδικη) αντίδραση του Γιώργου Κολοκυθά, με τον οποίο υπάρχει «αδελφική» σχέση δεκαετιών. Δεν ξέρω όμως κατά πόσον μπορεί ο Κολοκυθάς να επηρεάσει καταστάσεις σχετικά με το πρόσωπο του διαδόχου. Ο ίδιος θα ήθελε Γιαννάκη, αλλά ο ίδιος ο «δράκος» εμφανίζεται αρνητικός, σε ιδιωτικές συζητήσεις. Αλλωστε, η θητεία του στον Ολυμπιακό άφησε αρκετά σύννεφα στις σχέσεις του με την Ομοσπονδία.
ΕΡ.: Θα ήθελα να γράψεις κατι για την πιθανότητα να αναλάβει την Εθνική ο Κατσικάρης. Για μένα ειναι η μοναδικη ενδεδειγμένη λύση (Ν.Παπ., Κρήτη).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εάν –από κάποια διεστραμμένη συγκυρία- έπεφτε ο κύβος από τα χέρια του Τάκη Τσαγκρώνη, μάλλον θα βλέπαμε τον Κώστα Μίσσα στην καρέκλα του εθνικού προπονητή. Για το θρυλούμενο φλερτ με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, σας παραπέμπω στην προηγούμενη απάντηση. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος χειρίζεται προσωπικά το θέμα και φαίνεται ότι συμφωνεί μαζί σας, αγαπητέ συντοπίτη. Αλλά είναι δύσκολη η περίπτωση Κατσικάρη, λόγω του ασυμβίβαστου που έχει θεσμοθετήσει η ισπανική Λίγκα. Ο ισχυρός άνδρας της ΕΟΚ τονίζει ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να σπάσει κάποιο συμβόλαιο και να προσληφθεί προπονητής αποκλειστικής απασχόλησης, ενώ ο ίδιος ο Κατσικάρης επιθυμεί να συνεχίσει στην Ισπανία και μάλλον θεωρεί προσωπικό πισωγύρισμα ένα διαζύγιο με τη Μπιλμπάο για να γίνει «προπονητής του καλοκαιριού», έστω στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του. Θα πρόκειται για τεράστιο κατόρθωμα εάν μπορέσει ο Βασιλακόπουλος να δελεάσει τον Κατσικάρη ή να εξασφαλίσει κάποιου είδους άδεια από τους Ισπανούς «φίλους» του.
ΕΡ.: Διαβάζω για Πλάθα, για Μπλατ, για Τρινκιέρι. Εχουμε τόσους καλούς προπονητές. Γιατί να πάρουμε ξένο στην Εθνική; Δεν μας έγινε μάθημα η αποτυχία του Καζλάουσκας; (Π.Κυπ., Ρόδος).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Πήραμε και ένα μετάλλιο με τον Καζλάουσκας, μη το ξεχνάτε. Οι Ελληνες προπονητές γνωρίζουν πολύ καλά ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Εθνικής θυμίζει πότε φρενοκομείο και πότε καρναβάλι. Και ότι ο προπονητής είναι το εύκολο θύμα σε περίπτωση αποτυχίας. Για παράδειγμα, ο Ζούρος φορτώθηκε ευθύνες όχι μόνο δικές του, αλλά και όλων όσων έφταιξαν για το πατατράκ του Καράκας: παραγόντων, παικτών, λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Μπορεί ο Βασιλακόπουλος να είναι συνεννοήσιμος και να καταλαβαίνει από μπάσκετ, αλλά κυβερνά την ομάδα εξ αποστάσεως και αρνείται να ξερριζώσει την κουλτούρα των γελωτοποιών που μαστίζει την Εθνική. Μία εκ βαθέων συζήτηση με τον Ηλία Ζούρο για όσα συνέβησαν τον περασμένο Ιούνιο αρκεί για να αποθαρρύνει τον επίδοξο διάδοχό του, όπως και αν αυτός λέγεται. Ο Ζούρος βέβαια παραείναι αξιοπρεπής για να ξιφουλκήσει μπροστά σε μικρόφωνα εναντίον τρίτων και να αποκαλύψει τα γεγονότα που του ροκάνισαν την καρέκλα. Ακόμα και όταν τόλμησε -στην περίπτωση Βουγιούκα- λοιδορήθηκε, μολονότι έλεγε την αλήθεια. Δεν θα είναι έκπληξη πρώτης γραμμής εάν επιλεγεί αυτή τη φορά ξένος προπονητής. Ένα στιβαρό χέρι, αυτό είναι το ζητούμενο. Κάποιος σαν τον Ιβκοβιτς. Παρεμπιπτόντως, αυτοπροτάθηκε (δημόσια αλλά …με τρόπο) ο Ιωαννίδης! Εχει, λέει, πολλά να προσφέρει ακόμη. Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, τίποτε δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση.
πηγή: gazzetta.gr
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δεν είναι ακόμη έτοιμος για πολύ μεγάλα πράγματα. Το ξέρει και ο ίδιος και παραμένει προσγειωμένος. Η ταπεινοφροσύνη σε συνδυασμό με το υψηλότατο IQ αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του. Δεν έχει νόημα να πάει στο ΝΒΑ και να γίνει τελευταίος τροχός της αμάξης όπως ο Φουρνιέ που γράφετε ή και έμπειροι παίκτες όπως ο Τελέτοβιτς ή ο Πριχιόνι. Αν αυτό ονειρεύεται, μπορεί να το κάνει αύριο κιόλας, όπως και ο Πρίντεζης. Ο Παπανικολάου χρειάζεται να δυναμώσει, να βελτιώσει την ντρίμπλα του, να πασάρει καλύτερα, να γίνει πιο αξιόπιστος στην προσωπική άμυνα. Το «τριάρι» στο ΝΒΑ θα κληθεί να μαρκάρει παίκτες όπως ο Λεμπρόν Τζέιμς και ο Κέβιν Ντουράντ ή να σκοράρει απέναντί τους. Το ευχάριστο για τον Παπανικολάου είναι ότι βελτιώνεται με διαστημικούς ρυθμούς και ότι η αυτοπεποίθησή του βρίσκεται στα ουράνια, το άκρο αντίθετο με το κάπως φοβισμένο παιδί του 2010-11. Μόλις πριν από 15 μήνες δεν είχε καν σίγουρη θέση στην Εθνική Ανδρών. Θυμηθείτε τι έλεγαν οι –ουκ ολίγοι- αμφισβητίες, πριν αλλά και μετά το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Ότι δεν είναι καλός σε τίποτα, ότι θα μείνει για πάντα ρολίστας πολυτελείας, ότι του λείπει η προσωπικότητα, ότι δεν έχει σουτ. Πόσα γιαούρτια θα εισπράξει σήμερα κατάμουτρα όποιος ισχυριστεί ότι ο Παπανικολάου δεν έχει σουτ; Και όμως, στο τελευταίο Ευρωμπάσκετ είχε 28% στα τρίποντα και 68% στις βολές. Στην περυσινή Ευρωλίγκα (μαζί με το φάιναλ-φορ) έβαλε όλα κι όλα 14 τρίποντα σε 22 αγώνες με ποσοστό 33%, ενώ στη φετινή μετράει ήδη 17/28 σε 8 παιχνίδια, με 61% ευστοχία. Α, και 14 στις 14 βολές, από 69% πέρυσι! Στο πρωτάθλημα της Α1, τα ποσοστά του είναι 79% στα δίποντα, 53% στα τρίποντα και 83% στις βολές. Τα αντίστοιχα περυσινά (χωρίς τα πλέι-οφ): 63-33-65.
ΕΡ.: Πως σου φαίνεται για αντί - Σπανούλης ο Παππάς; Είναι σκόρερ από τα παλιά, αρκεί να μπει σε καλούπι από τον προπονητή του, να πασάρει περισσότερο και βελτιώσει το τρίποντο (Β.Δ-Ρ.) Ο Νικος Παππάς κανει την χρονια της ζωης του. Καθε χρονο και καλυτερος και ότι πιο κοντινο στον Βασιλη Σπανουλη σε στιλ. Εχει ολα τα φοντα να τον φτασει αν δουλευει πειθαρχημενα (Κ.Γκορ.).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Θα πιστέψω στο «project» Παππάς όταν τον δω να στεριώνει σε μία ομάδα για περισσότερα από ένα χρόνια ή όταν ακούσω έστω έναν από τους πρώην προπονητές του να τον επαινεί, δημόσια ή ακόμα καλύτερα off the record. Όπως αποδεκνύεται στην περίπτωση Σπανούλη, το «εγώ» δεν είναι απαραιτήτως κουσούρι για έναν μπασκετμπολίστα, ειδικά γκαρντ. Θα πρέπει όμως να στρατεύεται και αυτό στην υπηρεσία της ομάδας και να μη της δημιουργεί προβλήματα στο παρκέ ή στα αποδυτήρια. Οι αριθμοί που τον αναδεικνύουν κορυφαίο σκόρερ της Α1, πρώτον στα κλεψίματα, τέταρτο σε κερδισμένα φάουλ και δεύτερο σε συνολική αξιολόγηση δεν λένε ψέματα. Ακόμα όμως και στις δικές σας ερωτήσεις σχετικά με τον Παππά, τα «εάν» και τα «αρκεί να» είναι πολλά και εμφανίζονται σε κάθε φράση. Όταν φύγουν από τη μέση οι αστερίσκοι και οι επιφυλάξεις, ο Παππάς μπορεί να γίνει αστέρι πρώτης γραμμής. Μέχρι τότε, θα είναι ο παίκτης που δεν μπορεί να στεριώσει πουθενά. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη δεν αποτελεί πια σύμπτωση, αλλά κανόνα.
EΡ.: Ανακοινώθηκε ποτέ η απόλυση του Ζούρου; Ο ίδιος το ξέρει ότι έχει απολυθεί; Μήπως έχουμε Ζούρο και δεν το ξέρουμε; (Β.Δερ., Κοζάνη)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εχει ανακοινωθεί όχι δημόσια, αλλά ιδιωτικά, στον ίδιο. Χρειάστηκε βέβαια να πάει ο Ζούρος με δική του πρωτοβουλία στα γραφεία της Ομοσπονδίας για να συναντήσει τον Γ.Βασιλακόπουλο. Απ’ όσο γνωρίζω, η συνάντηση έγινε σε εξαιρετικό κλίμα. Ο πρόεδρος της ΕΟΚ ευχαρίστησε τον προπονητή για την προσφορά του και τον αποχαιρέτησε χωρίς να συζητηθεί ενδεχόμενο παράτασης της συνεργασίας. Ο Ζούρος είχε ακούσει από τρίτους ότι ο Βασιλακόπουλος ήταν αρχικά θετικός στο ενδεχόμενο παραμονής του στο τιμόνι της Εθνικής παρά το σοκ του αποκλεισμού στο Προολυμπιακό τουρνουά, αλλά άλλαξε στάση αργότερα. Ισως να επηρεάστηκε από τη σκληροπυρηνική (και άδικη) αντίδραση του Γιώργου Κολοκυθά, με τον οποίο υπάρχει «αδελφική» σχέση δεκαετιών. Δεν ξέρω όμως κατά πόσον μπορεί ο Κολοκυθάς να επηρεάσει καταστάσεις σχετικά με το πρόσωπο του διαδόχου. Ο ίδιος θα ήθελε Γιαννάκη, αλλά ο ίδιος ο «δράκος» εμφανίζεται αρνητικός, σε ιδιωτικές συζητήσεις. Αλλωστε, η θητεία του στον Ολυμπιακό άφησε αρκετά σύννεφα στις σχέσεις του με την Ομοσπονδία.
ΕΡ.: Θα ήθελα να γράψεις κατι για την πιθανότητα να αναλάβει την Εθνική ο Κατσικάρης. Για μένα ειναι η μοναδικη ενδεδειγμένη λύση (Ν.Παπ., Κρήτη).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εάν –από κάποια διεστραμμένη συγκυρία- έπεφτε ο κύβος από τα χέρια του Τάκη Τσαγκρώνη, μάλλον θα βλέπαμε τον Κώστα Μίσσα στην καρέκλα του εθνικού προπονητή. Για το θρυλούμενο φλερτ με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, σας παραπέμπω στην προηγούμενη απάντηση. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος χειρίζεται προσωπικά το θέμα και φαίνεται ότι συμφωνεί μαζί σας, αγαπητέ συντοπίτη. Αλλά είναι δύσκολη η περίπτωση Κατσικάρη, λόγω του ασυμβίβαστου που έχει θεσμοθετήσει η ισπανική Λίγκα. Ο ισχυρός άνδρας της ΕΟΚ τονίζει ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να σπάσει κάποιο συμβόλαιο και να προσληφθεί προπονητής αποκλειστικής απασχόλησης, ενώ ο ίδιος ο Κατσικάρης επιθυμεί να συνεχίσει στην Ισπανία και μάλλον θεωρεί προσωπικό πισωγύρισμα ένα διαζύγιο με τη Μπιλμπάο για να γίνει «προπονητής του καλοκαιριού», έστω στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του. Θα πρόκειται για τεράστιο κατόρθωμα εάν μπορέσει ο Βασιλακόπουλος να δελεάσει τον Κατσικάρη ή να εξασφαλίσει κάποιου είδους άδεια από τους Ισπανούς «φίλους» του.
ΕΡ.: Διαβάζω για Πλάθα, για Μπλατ, για Τρινκιέρι. Εχουμε τόσους καλούς προπονητές. Γιατί να πάρουμε ξένο στην Εθνική; Δεν μας έγινε μάθημα η αποτυχία του Καζλάουσκας; (Π.Κυπ., Ρόδος).
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Πήραμε και ένα μετάλλιο με τον Καζλάουσκας, μη το ξεχνάτε. Οι Ελληνες προπονητές γνωρίζουν πολύ καλά ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Εθνικής θυμίζει πότε φρενοκομείο και πότε καρναβάλι. Και ότι ο προπονητής είναι το εύκολο θύμα σε περίπτωση αποτυχίας. Για παράδειγμα, ο Ζούρος φορτώθηκε ευθύνες όχι μόνο δικές του, αλλά και όλων όσων έφταιξαν για το πατατράκ του Καράκας: παραγόντων, παικτών, λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Μπορεί ο Βασιλακόπουλος να είναι συνεννοήσιμος και να καταλαβαίνει από μπάσκετ, αλλά κυβερνά την ομάδα εξ αποστάσεως και αρνείται να ξερριζώσει την κουλτούρα των γελωτοποιών που μαστίζει την Εθνική. Μία εκ βαθέων συζήτηση με τον Ηλία Ζούρο για όσα συνέβησαν τον περασμένο Ιούνιο αρκεί για να αποθαρρύνει τον επίδοξο διάδοχό του, όπως και αν αυτός λέγεται. Ο Ζούρος βέβαια παραείναι αξιοπρεπής για να ξιφουλκήσει μπροστά σε μικρόφωνα εναντίον τρίτων και να αποκαλύψει τα γεγονότα που του ροκάνισαν την καρέκλα. Ακόμα και όταν τόλμησε -στην περίπτωση Βουγιούκα- λοιδορήθηκε, μολονότι έλεγε την αλήθεια. Δεν θα είναι έκπληξη πρώτης γραμμής εάν επιλεγεί αυτή τη φορά ξένος προπονητής. Ένα στιβαρό χέρι, αυτό είναι το ζητούμενο. Κάποιος σαν τον Ιβκοβιτς. Παρεμπιπτόντως, αυτοπροτάθηκε (δημόσια αλλά …με τρόπο) ο Ιωαννίδης! Εχει, λέει, πολλά να προσφέρει ακόμη. Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, τίποτε δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου