Ο Κώστας Νικολακόπουλος εξετάζει στο blog του το θέμα προπονητή στον Ολυμπιακό, μέσα από μία διαφορετική παράμετρο.

Ας προσέξουμε κάτι στο θέμα προπονητής στον Ολυμπιακό: τι κοινό σημείο είχαν ο Ζαρντίμ, ο Λίνεν κι ο Κετσπάγια; Μιλάμε για τους τρεις τελευταίους προπονητές του Ολυμπιακού, που ξεκίνησαν σεζόν στο Ρέντη, αλλά δεν την τελείωσαν.
Κι είναι απλό το κοινό  σημείο: το χαμηλό συμβόλαιο. Όλοι τους ήταν προπονητές με προσωπικό μπάτζετ, από 350 χιλ. Ευρώ ως 400 χιλ. Ευρώ. Χρήματα που για τα δεδομένα του Ολυμπιακού κρίνονται λίγα, αναφορικά με το κεφάλαιο προπονητής.
Αυτή η διαπίστωση, πρέπει να μας οδηγήσει σε κάποια συμπεράσματα, δεδομένου ότι κι οι τρεις αυτοί προπονητές, που δεν είναι του πεταματού, όπως είχε φανεί στην καριέρα τους προ Ολυμπιακού, τελικώς είχαν περίπου την ίδια τύχη στο Ρέντη. Απλά η διαφορά ήταν ο χρόνος: ο Λίνεν έφυγε πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα ο Κετσπάγια μετά τη 2η αγωνιστική κι ο Ζαρντίμ λίγο μετά το ξεκίνημα του β΄ γύρου. Όμως, φαινόταν από μακριά πως η μοίρα τους ήταν προδιαγεγραμμένη.
Τι είδους συμπεράσματα; Μα πάνω απ΄ όλα ότι στον Ολυμπιακό δεν στεριώνει προπονητής με πολύ χαμηλό συμβόλαιο. Γιατί πολύ απλά δύσκολα καταφέρνει να «κερδίσει» από την αρχή τους παίκτες, τον κόσμο και τον Τύπο, αλλά και γιατί είναι πιο εύκολο να τον απομακρύνει η διοίκηση, λόγω μικρής αποζημίωσης. Ίδιο είναι να θες να απολύσεις το Βαλβέρδε με συμβόλαιο 1,5 εκ. Ευρώ κι ίδιο να θες να διώξεις το Ζαρντίμ με συμβόλαιο 350 χιλ. Ευρώ;…
Πρωτίστως, όμως, οι προπονητές με τα πολύ χαμηλά συμβόλαια χάνουν έδαφος με το καλημέρα, γιατί χάνουν την πρώτη εντύπωση. Δεν τους αντιμετωπίζουν και οι παίκτες και ο κόσμος και ο Τύπος, με τον ίδιο σεβασμό που αντιμετωπίζουν τους προπονητές με τα «βαριά» συμβόλαια. Καλώς η, κακώς είναι άλλο θέμα, έτερον εκάτερον που λέμε. Μπορεί να είναι κι άδικο, όμως αυτό ισχύει. Ξέχωρα δηλαδή από την όποια αξία τους, είναι και ζήτημα των εντυπώσεων, που παίζουν κι αυτές μεγάλο ρόλο, θέλουμε δε θέλουμε.
Όταν δε, ένας προπονητής του Ολυμπιακού ξεκινάει την καριέρα του με ντεζαβαντάζ, επειδή δεν πολυπείθει σαν πρώτη εντύπωση, δεν είναι κι εύκολο να το γυρίσει το πράγμα. Μόνο ο Τάκης Λεμονής έκανε καριέρα στον Ολυμπιακό χωρίς να έχει, ιδίως βέβαια στο ξεκίνημά του, τα βαρβάτα συμβόλαια ξένων προπονητών. Αλλά ο Τάκης ήταν μία «περίπτωση», για τους λόγους που όλοι ξέρουμε.
Για να καταλήξω κάπου: θα πρέπει να είναι πολύ εξαιρετική και στοχευμένη και εν πολλοίς μαγκιόρικη επιλογή ένας προπονητής για τον Ολυμπιακό με προσωπικό χαμηλό μπάτζετ. Διαφορετικά, πάρα πολύ δύσκολα θα του βγει η επιλογή του Ολυμπιακού. Θα είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας.
Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει ότι αν χρυσοπληρώσεις κάποιον αυτόματα θα σου προκύψει μάγος των πάγκων (βλέπε Ζίκο…). Όμως, ο προπονητής που έχει κάνει ένα πιο "δυνατό" συμβόλαιο, θα ξεκινήσει τη δουλειά του και τουλάχιστον στην αρχή θα είναι γενικώς πιο αποδεκτός, όπερ σημαίνει θα έχει εξασφαλίσει μεγαλύτερη πίστωση χρόνου και στήριξη.