Απομακρύνσεις προπονητών, επιλογές απόλυτα λανθασμένες, μη παραδοχή του προβλήματος στα αποδυτήρια, μεταγραφικός σχεδιασμός... ότι κάτσει. Με λίγες λέξεις: Ο φετινός Παναθηναϊκός.
Δεδομένα και δίχως να χρειάζεται να γίνει μεγάλη συζήτηση, το νούμερο ένα πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι το οικονομικό και η «μάχη» που δίνει η διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου, ώστε να μπορέσει να παραμείνει ζωντανός ο σύλλογος και να μην βαρέσει… κανόνι από τα χρέη!
Θα μπορούσε να πει κανείς το «όπου φτωχός και η μοίρα του» αλλά πλησιάζοντας προς την τελική ευθεία της φετινής αγωνιστικής περιόδου είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ, ότι εκτός από την… φτώχεια του, ο σύλλογος πληρώνει και την απουσία ενός ξεκάθαρου ποδοσφαιρικού πλάνου και την μπάλα που χάθηκε από τα πόδια του προέδρου της ΠΑΕ μετά την απομάκρυνση του Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Μπορεί ο καθένας να έχει την άποψη του για τον Πορτογάλο τεχνικό, ωστόσο, από την ημέρα που έφυγε από την Παιανία, ο Αλαφούζος προχωρά σε σπασμωδικές κινήσεις, οι παλαίμαχοι που βρίσκονται στο ποδοσφαιρικό τμήμα περισσότερο κακό παρά καλό κάνουν ενώ απουσιάζει η στρατηγική, που θα μπορούσε να καλύψει σε ένα μέρος τα προβλήματα που προκύπτουν από την έλλειψη χρημάτων. Τρεις διαφορετικοί προπονητές, δύο τεχνικοί διευθυντές που δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, πρόβλημα στα αποδυτήρια που δεν το αναγνωρίζουν οι άνθρωποι που πρέπει να το λύσουν, μεταγραφικός σχεδιασμός… ότι κάτσει, με αποτέλεσμα να παίξει η ομάδα με σέντερ-φορ τον Ζέκα στο παιχνίδι με την Ξάνθη. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Χάθηκε η μπάλα
Τα αρνητικά αποτελέσματα στο ξεκίνημα της περιόδου, έφεραν τον Ζεσουάλδο Φερέιρα στην πόρτα της εξόδου. Ο Γιάννης Αλαφούζος μπορεί να στήριζε τον Πορτογάλο και να έκανε λόγο για πλάνο διετίας αλλά όταν πιέστηκε, έκανε πίσω και προχώρησε σε αλλαγή προπονητή. Καλώς ή κακώς, ο 66χρονος τεχνικός είχε αναλάβει τα πάντα γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα. Από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο ζήτημα, όλα περνούσαν από τα χέρια του. Εικόνες, πάντως, σαν αυτές των τελευταίων εβδομάδων στην Παιανία δεν είχαν καταγραφεί. Ούτε επίσης επικοινωνιακά… ναυάγια γύρω από μεταγραφές.
Από την ημέρα της αποχώρησης του Φερέιρα, στον Παναθηναϊκό απέκτησαν λόγο και άποψη οι πάντες. Είτε έχουν σχέση με το αντικείμενο είτε δεν έχουν. Με αποτέλεσμα να βρίσκει απόλυτη εφαρμογή το «όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι, αργεί να ξημερώσει».
Καμία συνεννόηση
Αυτή την στιγμή, ο Παναθηναϊκός διαθέτει δύο τεχνικούς διευθυντές. Τον Ούγκο Βαρέλα εξ αποστάσεως και τον Κώστα Ελευθεράκη. Τυπικά ο Πορτογάλος είναι αρχισκάουτερ αλλά σε καμία ομάδα του πλανήτη, ο επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ δεν αποφασίζει. Προτείνει. Στο «πράσινο στρατόπεδο», λοιπόν, ελλείψει ενός αφεντικού στο ποδοσφαιρικό τμήμα, παρατηρήθηκε ένα πρωτοφανές μπάχαλο.
Ποδοσφαιριστές να… κόβονται ενώ είναι έτοιμοι να υπογράψουν, μεταγραφές να παρουσιάζονται ως «κλεισμένες» και να μην γίνονται ποτέ(Ανάκογλου, Ντε Βισέντι, Κοντοές. Αποκορύφωμα ο Μεϊτέ που ήρθε στην Αθήνα τελευταία ημέρα των μεταγραφών, κόπηκε στα ιατρικά και δεν υπήρχε χρόνος για εναλλακτική λύση.
Τελείωσε από εκεί που έπρεπε να αρχίσει!
Η τελευταία χρονικά μεταγραφή του Παναθηναϊκού στο χειμερινό παζάρι, ήταν ο Λουτσιάνο Φιγκερόα. Ένας ποδοσφαιριστής που αν είναι υγιής μπορεί να κάνει την διαφορά. Ο Αργεντινός ήρθε στις αρχές Φλεβάρη, θα είναι σε θέση να αγωνιστεί στα μέσα του επόμενου μήνα. Η ενίσχυση στην επίθεση, όμως, θα έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή της μεταγραφικής περιόδου.
Ώστε, να μην φτάσει στο σημείο ο Παναθηναϊκός να χρησιμοποιεί τον Ζέκα ως σέντερ φορ στην αναμέτρηση με την Ξάνθη. Αντί να ξεκινήσει με την μεταγραφή φορ, ο Παναθηναϊκός απέκτησε πρώτα έναν επιτελικό μέσο(Καζιγιάμα), δύο ακραίους μπακ(Σπυρόπουλος, Κάιπερ), δύο εξτρέμ(Ντίνας, Εσπάρθα).
Αν δεν υπήρχε το… παράθυρο μέχρι τις 11/2 για τους ελεύθερους ποδοσφαιριστές και δεν είχε παρουσιαστεί η ευκαιρία με τον Φιγκερόα, το «τριφύλλι» θα έβγαζε την χρονιά με τους Τοτσέ, Αποστολόπουλο και τον τραυματία Φορναρόλι.
Βελτίωση στο γήπεδο, μπάχαλο στα αποδυτήρια!
Μετά την αποχώρηση και του Χουάν Ρότσα, ο οποίος δεν πρόλαβε να κλείσει δίμηνο στην Παιανία, επιλογή του Βαρέλα για τον πάγκο της ομάδας, ήταν ο Φάμπρι. Ο Ισπανός τεχνικός ναι μεν έχει αρχίσει να περνάει κάποια πράγματα στην ομάδα και να υπάρχει βελτίωση στην εικόνα της-όχι και στα αποτελέσματα- ωστόσο ο χαρακτήρας του έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα αποδυτήρια. Αυτό το γνώριζαν όσοι αποφάσισαν να προχωρήσουν στην πρόσληψη του. Αυτός είναι ο Φάμπρι, δεν θα άλλαζε στην Ελλάδα. Προφανώς και θα έπρεπε να συνυπολογιστεί η κατάσταση στην οποία βρισκόταν το ποδοσφαιρικό τμήμα σε σχέση με την συμπεριφορά του Ίβηρα.
Το ένα επεισόδιο διαδέχεται το άλλο, οι ποδοσφαιριστές που έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την βαθμολογική θέση των «πρασίνων»,  δεν αντέχουν τον Φάμπρι και η κατάσταση έχει ξεφύγει τις τελευταίες εβδομάδες.
Αντί να το λύσουν, διαψεύδουν!
Για να λύσεις ένα πρόβλημα, θα πρέπει να το αναγνωρίσεις. Όταν έφευγαν… ιπτάμενες μπάλες προς τον Ελευθεράκη, ο Παναθηναϊκός διέψευδε. Όταν, την Τρίτη, Φάμπρι και παίκτες μετέτρεψαν σε ροντέο την Παιανία, ο Παναθηναϊκός διαψεύδει. Η συγκεκριμένη αντιμετώπιση το μόνο που κάνει, είναι να δίνει άλλοθι και δικαιολογίες στους ανθρώπους που υποτίθεται θα έπρεπε να κρατούσαν τα λουριά μέσα στην ομάδα. Δηλαδή στον Βασίλη Κωνσταντίνου και τον Κώστα Ελευθεράκη.
Καλές οι διαψεύσεις, ακόμη καλύτερη η προσπάθεια να βγουν ψεύτες οι δημοσιογράφοι, αλλά το πρόβλημα είναι δεδομένο, υπάρχει και όπως φαίνεται δεν μπορούν να το λύσουν. Όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί δεν μπορούν.
Θέλει ΑΦΕΝΤΙΚΟ όχι απόψεις
Εν κατακλείδι, η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στον Γιάννη Αλαφούζο. Αυτός… κουμαντάρει το καράβι-έχοντας φυσικά την αληθινή δικαιολογία της πορείας προς το παγόβουνο- αλλά κάποια στιγμή ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μπει στον σωστό ποδοσφαιρικό δρόμο. Η ομάδα έχει ανάγκη ένα απόλυτο αφεντικό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, έναν τεχνικό διευθυντή που θα καταστρώσει ένα συγκεκριμένο πλάνο και φυσικά θα έχει την απόλυτη ευθύνη. Έναν άνθρωπο που θα ξέρει την δουλειά, την αγορά και τις ειδικές συνθήκες. Οι δέκα διαφορετικές απόψεις δεν οδηγούν πουθενά…