Ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε τη σειρά με την Μπαρτσελόνα, ο Ολυμπιακός
πηγαίνει απόψε για το 2-0 και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τα
ανδραγαθήματα και τα συναισθήματα...
Έγραψα πριν από λίγη ώρα σε ένα status στο Facebook το στοιχειώδες και
αυτονόητο, που μπορεί να αισθάνεται αυτή τη στιγμή κάθε μέλος της
διαχρονικής μπασκετικής μασονίας: H 11η και η 12η Απριλίου θα
καθιερωθούν πλέον ως το διήμερο εορτασμού της (αγίας) κυβιστήσεως,
κοινώς κωλοτούμπας. Μεγάλη η χάρη Της!Έγιναν κάμποσες από δαύτες τις κυβιστήσεις προχθές το βράδυ για χάρη του Πεδουλάκη, εύχομαι να βαδίσει στον ίδιο δρόμο και ο Μπαρτζώκας και προσδοκώ και προσεύχομαι (σε πείσμα της επίφοβης εξαγωγής αλητείας, για την οποία όμως μετά τους Γερμανούς, έχουν γνώσιν και οι Αγγλοι φύλακες) ώστε στις 10 και στις 12 Μαϊου ο Big Ben να χτυπήσει ώρα Ελλάδος!
Ο Παναθηναϊκός έκανε χθες το ένα τρίτο της δουλειάς, απόψε ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει να γεμίσει την μπάρα του στο 75% κι έχει ο θεός για την άλλη εβδομάδα: (για να ρίξω μια τζούρα από Μπόγκαρτ και Καζαμπλάνκα) οι μεν θα έχουν πάντοτε το 2-0 από το οποίο δεν γύρισε ποτέ καμιά ομάδα, οι δε θα έχουν πάντοτε το 2011 από το οποίο δεν γύρισε ποτέ η Μπαρτσελόνα!
Στο www. gazzetta. gr, χουν ήδη δημοσιευτεί πολλές απόψεις για το χθεσινό μέγιστο κατόρθωμα του Παναθηναϊκού: κατόρθωμα, άθλος, επίτευγμα, ανδραγάθημα, αλλά όχι θαύμα, έστω κι αν για μια στιγμή έτεινα να συμμεριστώ την άποψη που διατύπωσε στην εκπομπή της NOVA ο Καρύδας. Απεταξάμην τελικώς, διότι με όλα όσα έχουν δει τα μάτια μας τόσα χρόνια και με τη μαγεία, την οποία ούτως ή άλλως εκπέμπει ο αθλητισμός, δεν αντέχεται κι άλλη δόση μεταφυσικής!
Αντιθέτως συμφώνησα από την αρχή και δεν παρέκκλινα από το πόρισμα με το οποίο έκλεισε τη μετάδοση του από το "Παλαού Μπλαουγκράνα" ο Συρίγος: κατά τη λογική του Ελευθερίου Βενιζέλου, που οραματιζόταν τη (Μεγάλη) Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, ο Παναθηναϊκός υπήρξε χθες "η ομάδα των έξι αστέρων και των επτά ψυχών"!
Τώρα η σειρά μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ, το οποίο προφανώς θα κοχλάζει και εδώ πλέον κόντρα σε μια (παθούσα, προ διετίας) αντίπαλο που έρχεται για να πουλήσει ακριβά το τομάρι της ο Παναθηναϊκός οφείλει να βαδίσει στην πεπατημένη, την οποία ευστόχως είχε ιχνηλατήσει το βράδυ της 24ης Μαρτίου, μετά το 71-75 του δεύτερου προημιτελικού, ο Δημήτρης Ιτούδης, με την ατάκα "τώρα πρέπει να πνίξουμε τα συναισθήματα μας"!
Όντως αυτή (πρέπει να) είναι και τώρα η προτεραιότητα του Παναθηναϊκού: να μη μείνει στο συννεφάκι του 65-66, να μην παρασυρθεί από τον δικαιολογημένο ενθουσιασμό του break και της αρπαγής του πλεονεκτήματος και να θεωρήσει τη σειρά ως tabula rasa, που μαθαίναμε και στα λατινικά: ως άγραφο χάρτη...
Ανατρέχω πάλι στη χθεσινή βραδιά και θυμάμαι την απάντηση που έδωσε ο Διαμαντίδης στον Συρίγο, όταν (ο Φίλιππος) είδε κάτι υγρό στα μάτια του και τον ρώτησε εάν είναι συγκινημένος. Πολλοί θα ήθελαν ν' ακούσουν μια καταφατική απάντηση, που θα ήταν και πολύ πιασάρικη, αλλά ο αρχηγός του Παναθηναϊκού υπήρξε... βράχος: "Οχι δεν είμαι συγκινημένος" είπε και εξήγησε: "Απλά είμαι ιδρωμένος"!
Δεν είναι εύκολο βεβαίως αυτό, ούτε για την ομάδα, ούτε για τον κόσμο, αλλά θαρρώ πως το σύστημα που λέγεται Παναθηναϊκός έχει την εμπειρία, την ωριμότητα και την ικανότητα να πνίξει τα συναισθήματα του και να διαχειριστεί καταλλήλως την τεράστια χθεσινή επιτυχία του. Το αν με την άλωση της Βαρκελώνης οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης έγιναν κιόλας το φαβορί της σειράς είναι μια μεγάλη κουβέντα, που άλλωστε δεν έχει την παραμικρή σημασία: όσο απλοϊκό κι αν ακούγεται όλα θα κριθούν στο γήπεδο
Μέχρι στιγμής ο Πεδουλάκης έχει στριμώξει στα σχοινιά τον Πασκουάλ κι έχει αναγκάσει κόσμο και κοσμάκη να καταπιεί λόγια και... χειρόγραφα! Αυτό όμως είναι το λιγότερο και τον Αργύρη ποσώς τον νοιάζει! Πέρα από την όποια (καλά καμουφλαρισμένη, αλλά απολύτως θεμιτή ) ματαιοδοξία του να αποδείξει στο υψηλότερο επίπεδο πόσο καλός προπονητής είναι, περισσότερο τον απασχολεί το πώς θα διαχειριστεί τις παλιές και τις νέες καταστάσεις των επόμενων αγώνων...
Υπάρχουν διάφορα ζητήματα που ανακύπτουν μετά τους πρώτους δυο και ενόψει των επόμενων δύο αγώνων. Oπως επί παραδείγματι, για μεν τον Παναθηναϊκό εάν θα αντέξουν σε αυτούς τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς ο Διαμαντίδης και ο Ούκιτς και πόσο θα μπορέσουν να τους ξεκουράσουν ο Μπανκς και ο Ξανθόπουλος, για δε την Μπαρτσελόνα μέχρι πότε θα... σέρνεται ο Λόρμπεκ και ποιος μπορεί να υποκαταστήσει το σαφές έλλειμμα (σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός και post-up) από τη θέση "3", λόγω της απουσίας του Μάικλ.
Οι δυο ομάδες είναι ισόπαλες μετά τα πρώτα 85 λεπτά της σειράς, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει αποκομίσει κάμποσα κέρδη: το πλεονέκτημα έδρας, την ευκαιρία να τελειώσει τη σειρά στην Αθήνα, την ψυχολογία και τις αγωνιστικές εντυπώσεις, που είναι πολύ σημαντικές: διαθέτει γερή αμυντική πανοπλία, μπορεί να επιβάλει τον ρυθμό του, διαβάζει καλά τις καταστάσεις και δεν πανικοβάλλεται, ούτε τον παίρνει η κατηφόρα όταν μένει πίσω στο σκορ.
Τα υπόλοιπα θα φανούν και θα κριθούν επί του παρκέ...
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου