Τα "φιλαράκια" μου, οι Αγγελόπουλοι!!

Ο Μάνος Αντώναρος γράφει για τους αδελφούς Αγγελόπουλους όχι μόνο για τις επιτυχίες της ομάδας τους, αλλά για τους δρόμους που μας δείχνουν.
Δεν τους γνωρίζω τους αδελφούς Αγγελόπουλους.
Δεν θυμάμαι καν τα μικρά τους ονόματα.
Αν τους συναντήσω ποτέ τυχαία οι πιθανότητες είναι να μην τους αναγνωρίσω είναι παρα πολλές.
Δεν γνωρίζω, αν έχουν οικογένεια… παιδάκια…
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα γι’ αυτούς πλην του γεγονότος ότι διοικούν την ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Θα’θελα όμως νατανε φίλοι μου…. Όχι, «δημοσιογραφικά»… κανονικοί φίλοι μου…. Κολλητοί μου… Να τους ήξερα από τότε που ήταν πιτσιρικάδες. Να τους έκανα πλάκα που εκείνοι είναι Ολυμπιακοί, αλλά εγώ Παναθηναϊκός. Να χουμε περάσει βράδια που λέγαμε τα σωψυχά μας.
Ξέρετε γιατί;
Για να καμαρώνω (όπως και συμβαίνει) γι’ αυτούς σήμερα.
Επειδή διέλυσαν την ΤΣΣΚΑ ή επειδή πήρανε περισυ την κούπα και φέτος πάνε για το σπάνιο ριπίτ;
Μπααααα…. Γι’ αυτά θα χαιρόμουν για τα "φιλαράκια" μου.
Θα ήθελα να τους σφίξω (όχι δημοσιοσχετίστικα) το χέρι , επειδή έκαναν αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Ελληνας αυτή τη δύσκολη εποχή που περνάμε:

1. Δεν την κοπάνησαν στα δύσκολα.
2. Κατέβασαν τις τιμές (μπάτζετ)
3. Aνέβασαν την ποιότητα (κούπες, νίκη επί της  ΤΣΣΚΑ)
4. Έδειξαν εμπιστοσύνη στα ελληνικά προϊόντα (ρόστερ)
5. Εμπιστεύθηκαν και στήριξαν νέους –καινούργιους- ανθρώπους (προπονητής)
6. Διαφήμισαν τη βασανισμένη Ελλάδα σε ΟΛΗ (κι όχι μόνο)  την Ευρώπη.

Τους σφίγγω νοερά το χέρι και ελπίζω το παράδειγμά τους να το ακολουθήσουμε όλοι μας στον δικό μας μικρόκοσμο.

Πηγή: gazzetta.gr