Ο Σταύρος Κόλκας δίνει συγχαρητήρια μέσω του sportdog στα... παλικάρια
του Ολυμπιακού, "αποκαλύπτει" μυθικό διάλογο Γιάχου-Τριτσώνη και καλεί
τους ΠΑΟΚτσήδες να έχουν το νου τους!
Νταμπλούχος ο Ολυμπιακός και μπράβο τα παλικάρια. Συγχαρητήρια. Αυτό
που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι το πώς καταφέρνουν να πανηγυρίζουν. Και
αυτό που επίσης δεν μπορώ να καταλάβω, είναι το πώς δίνουν χειραψίες οι
αντίπαλοί τους στο τέλος του αγώνα.
Δηλαδή ο Μανιάτης που ξέρει καλά τι έχει κάνει, σηκώνει το κύπελλο και
πανηγυρίζει. Μιλάμε για αναισθησία πρώτου βαθμού και ηθοποιία πολύ
υψηλού επιπέδου.
Ο Μπάκος, βγήκε μετά το τέλος του αγώνα και είπε τον Γιάχο αλήτη. Σώπα.
Μάλλον του είχαν υποσχεθεί του ανθρώπου πως θα το παίξουν το παιχνίδι
στα ίσια. Όμως όπως στρώνεις κοιμάσαι, αυτοί δε δίνουν ούτε στη μάνα
τους.
Θυμάμαι τότε που έλεγαν πως μας είχε δώσει ο Ολυμπιακός τον αγώνα στη
Φιλαδέλφεια. Αστεία σενάρια. Απλά εκείνη τη μέρα είχα μπει στο γήπεδο με
τέτοιο τσαμπουκά που το πήρα στα ίσια. Είχα και τύχη, αφού ότι πήγαινε
μέσα έγραφε.
Οι Αριανοί είχαν φάει το παραμύθι σε εκείνο τον τελικό του
Καυτανζογλείου πως ο Ολυμπιακός θα το δώσει. Είχε βγει μια βρώμα, πως ο
Σκόρδας κανόνισε με τον Πέτρο Κόκκαλη τον αγώνα. Μάλιστα οι παράγοντες
του Άρεως έκαναν και πρόβες στη Χαλκιδική για το πώς θα το σηκώσουν.
Είχε γέλιο εκείνη η ιστορία.
Ο Κόκκαλης τότε, εμφανίστηκε στα αποδυτήρια, απογείωσε τους παίκτες του
για τα μπουζούκια που πήγαιναν και αυτοί μπήκαν στο γήπεδο και πήραν
ξεκούραστα το κύπελλο. Είχαν ομάδα τότε, δε χρειαζόταν ο Γιάχος.
Ο Ολυμπιακός πλέον δεν υπολογίζει τίποτα αρκεί να πάρει το τρόπαιο. Το
οποιοδήποτε τρόπαιο. Και η… τάνα η ζωή, φέρνει στον Γιάχο σε μία φάση,
δύο αποφάσεις που κανένας άλλος φέτος δεν πήρε. Να δώσει πέναλτι και να
αποβάλει παίκτη του Ολυμπιακού μαζί. Άτυχο το παλικάρι από τη Χίο – και
καλά – που μένει στο Μενίδι.
Ο διάλογος με τον Τριτσώνη πρέπει να είναι μυθικός. Του στυλ…
- Τι κάνουμε ρε μαλάκα;
- Τι να κάνουμε ρε μαλάκα;
- Ξέρω γω ρε μαλάκα;
- Άστο ρε μαλάκα
- Οκ ρε μαλάκα, παίζε
Βέβαια την Τρίπολη δεν μπορώ να τη λυπηθώ παραγοντικά. Είναι γρανάζι
του συστήματος και για ακόμη μία φορά αποδείχτηκε πως έκανε δημόσιες
σχέσεις, κυρίως ο Τσιώλης στη συνέντευξη Τύπου. Περιμένει στήριξη και
σπρώξιμο στα πλέι οφ και θα πρέπει οι δικοί μας να έχουν το νου τους.
Το ιδανικό για το ποδόσφαιρο, θα είναι να του γυρίσει του Μπάκου και
του Καημενάκη και να ανεξαρτητοποιηθούν, όμως με πρόεδρο τον Μποροβήλο
δε νομίζω πως μπορούν να το καταφέρουν.
Κάθομαι και σκέφτομαι τι θα γινόταν αν περνούσαμε την Τρίπολη. Πρώτα απ
όλα, το ραντεβού που θα γινόταν στο κέντρο του γηπέδου μετά από ένα
ανάλογο μη σφύριγμα σαν αυτό του Μανιάτη.
Η μπούκα θα ήταν ιστορική, αλλά στάθηκαν τυχεροί που ο Αστέρας ήταν
όντως καλύτερη ομάδα από τη δική μας. Και στάθηκαν τυχερές, πολλές
οικογένειες που θα είχαν ανθρώπους στη φυλακή επειδή κάποιος δεν θέλουν
να του παίρνουν τα κουβαδάκια.
Οι Ολυμπιακοί πλέον ξεφωνίζουν, όχι γιατί πήραν ένα τρόπαιο όπως το
πήραν, αλλά γιατί το κατέκτησαν απέναντι σε μία συμπαθητική ομάδα στη
κοινή γνώμη και όχι απέναντι στον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ. Τους
έκαναν ρόμπες. Τώρα τι να πούνε; Ότι τον Δεκέμβρη του 68΄δεν είχε δοθεί
ένα πέναλτι στον Ολυμπιακό απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης; Δεν έχουν
επιχειρηματολογία.
Έχω αναφερθεί και στο μέλλον πως έτσι όπως λειτουργεί το προϊόν, ο
πρώτος που θα θιχτεί είναι ο Ολυμπιακός. Όταν όμως εστιάζεις στα 25εκατ.
ευρώ του Τσουλού και όλα τα άλλα δε σε απασχολούν, βλέπεις το προϊόν
σου να συνθλίβεται. Τα έσοδά σου να μειώνονται και όσο μεγαλύτερο κλαμπ
είσαι, τόσο μεγαλύτερη και η χασούρα.
Θα το καταλάβει ο Ολυμπιακός, όταν θα κληθεί να πουλήσει διαρκείας.
Τουλάχιστον 30% θα είναι κάτω του χρόνου. Κάτι άσχετο με το τι θα
διαβάζουμε μέσα στο καλοκαίρι.
Κλείνοντας, θα πρέπει να συνδέσω τον ΠΑΟΚ με αυτό το σκηνικό που έχει
επιβάλλει ο Ολυμπιακός στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η διοίκηση θα πρέπει να
σκεφτεί λίγο πιο μακροπρόθεσμα.
Καλό είναι να χτίσουμε πρώτα ομάδα, να βρούμε έναν προπονητή που θα
κάνει ένα μακροπρόθεσμο πρότζεκτ και ταυτόχρονα, όσο αυτό εξελίσσεται να
πιέζουμε για αλλαγές στις γλάστρες της ομοσπονδίας.
Αυτό που έχει αποδειχτεί ιστορικά, είναι πως Ζαγοράκης και Βρύζας είναι
πολύ λίγοι σε επίπεδο πίεσης των αρχών για ισονομία στο παιχνίδι. Ο
πρώτος, είχε πιστέψει πως ο Σπάθας θα είναι 50ρίσιος στο Χαριλάου, ο
δεύτερος δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα. Και ο Ιβάν, θα πρέπει να κάνει
μία παραγοντική προσθήκη άνω των 130 κιλών. Και τον κατάλληλο άνθρωπο
για να μιλήσει στο επίπεδο των απαιτήσεων που υπάρχουν τη δεδομένη
χρονική στιγμή, τον έχει ήδη μέσα στα γραφεία.
Ο συγκεκριμένος έχει όλα τα χαρακτηριστικά. Στυλ, φινέτσα,
επιχειρηματολογία, όγκο, ξεκάθαρες ιδέες και πολλά άλλα κρυφά προσόντα
που τα ξέρουμε λίγοι. Μπορεί να μας εκπροσωπήσει επάξια στην ΕΠΟ, όσο
αυτή ελέγχεται από γλάστρες.
Μετά, όταν αλλάξει το προφίλ της ομοσπονδίας, μπορούμε να τον επαναφέρουμε στη θέση του.
ΥΓ Όσοι γνωρίζουν τον Σάντος, αντιλαμβάνονται πως ποτέ δεν θα πουλούσε
μία συμφωνία για να κάνει κάτι άλλο. Αυτό, είναι ένα από τα στοιχεία που
τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους. Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε καμία κουβέντα
με τον Σαρρή για παράλληλη εργασία του Πορτογάλου και θα ήταν αστείο
αυτό που γράφτηκε, δηλαδή να θίξει το θέμα ο ίδιος ο Σάντος. Κρίμα που
δεν μπορούμε να τον έχουμε – ακόμη – αλλά το λάθος είναι δικό μας. Τον
είχαμε και τον χάσαμε.
Πηγή: sportdog.gr
Κυριακή 12 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου