Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως έχουν καταντήσει την Ελλάδα, ακόμα και
οι παραδοσιακές ομορφιές, οι ανεκτίμητες αξίες που κάνουν μοναδικό αυτό
τον τόπο, τείνουν να εξαφανιστούν από τον κατάλογο με τις -ελάχιστες
πια- απολαύσεις μας.
Από τον κατάλογο αυτό, λοιπόν, είδε κόκκινη κάρτα και το ποδόσφαιρο,
το οποίο βεβαίως ποτέ δεν αποτέλεσε ατόφια απόλαυση, απλά εμείς οι
παλαβοί με την «πόρνη» εθελοτυφλούσαμε και βρίσκαμε διάφορες διεξόδους.
Φυσικά δεν περιμέναμε τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στον
Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης για να διαπιστώσουμε τα παραπάνω. Ολη
τη χρονιά, με το ίδιο χάλι «ζούσαμε».
Καμία ευχαρίστηση για τη μπάλα που βλέπαμε, είτε είμαστε «κόκκινοι», είτε «πράσινοι», είτε «κίτρινοι», είτε «ασπρόμαυροι», είτε άλλης... απόχρωσης εν πάση η περιπτώσει. Ο τελικός ήταν άλλη μια παρωδία και απόδειξη αυτού οι αντιδράσεις όλου του κόσμου. Των οπαδών, των φιλάθλων, ακόμη και των πιο αποστασιοποιημένων.
Τι είδαμε στο ΟΑΚΑ; Μια σούπα με ανάλατο Ολυμπιακό, πικρό Θανάση Γιάχο και έναν Αστέρα πιο «έντιμο» από ποτέ, αλλά και άτυχο. Άτυχος όχι τόσο για την ανωτερότητά του στο γήπεδο που δεν μεταφράστηκε σε νίκη-τίτλο, μιας και η αγωνιστική μετριότητα των νταμπλούχων αφαιρεί κάτι από την αξιοθαύμαστη σταθερότητα των Αρκάδων, αλλά από την απόφαση και των πέντε «διαιτητών» και ειδικά εκείνου που έχει τον πρώτο λόγο, του Γιάχου, να πει «παίζετε» στο χέρι του Μανιάτη. Και σα να μην έφτανε αυτό, το πέναλτι που παίρνει ο πρωταθλητής και σφραγίζει την κούπα, είναι τραβηγμένο... από την κοτσίδα του Πίνο.
Αυτό δεν άρεσε σε κανέναν. Τα social media βούιξαν, ακόμη και από γνωστούς «Ολυμπιακούς», από δημοφιλείς ανθρώπους και επαγγελματίες, από διευθυντές εφημερίδων και ιστοσελίδων. Ουδείς το ήθελε έτσι. Και δεν το ήθελαν έτσι, διότι από το καλύτερο ρόστερ του πρωταθλήματος, από τον πιο υγιή οικονομικά σύλλογο, βλέπουμε παίκτες που δεν τρώνε σίδερα όπως εκείνοι από την Τρίπολη, αλλά ποδοσφαιριστές που τρώνε... από τα έτοιμα.
Εως κι ο Αριέλ Ιμπαγάσα αδυνατούσε να «καθαρίσει» για την ομάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο οποίος έχει κάθε λόγο να παραπονιέται για την απόδοση των ποδοσφαιριστών του, αλλά και του προπονητή του, στον οποίο έχει ήδη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης για την επόμενη σεζόν. Είναι ίσως το πρώτο νταμπλ με τόση πολλή γκρίνια καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Το τι θα κάνει, όμως, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν είναι δικό μας θέμα και το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που μετράει τρία στα τρία πρωταθλήματα και δύο νταμπλ, έχει τον τρόπο να αποφεύγει επισκέψεις του στο Ρέντη για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Αυτό που με «καίει» είναι η κατηφόρα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κατηφόρα που έφερε τη συμπλοκή μεταξύ ποδοσφαιριστών, ένα «παγωμένο» αντί για γιορτινό ΟΑΚΑ και πρωτοφανείς δηλώσεις του ιδιοκτήτη του Αστέρα (σ.σ. «κέρδισε ο αλήτης ο Γιάχος»). Κατηφόρα που οφείλουν να σταματήσουν εκείνοι που κρατάνε το τιμόνι του ποδοσφαίρου. Είτε μιλάμε για τη διοργανώτρια, είτε για την Ομοσπονδία.
Κατηφόρα που μοιάζει χωρίς ανήφορο από την απέναντι πλευρά και που το μόνο συναίσθημα που σου μπολιάζει είναι η ντροπή. Αλήθεια, στη χώρα της πολιτικής επιστράτευσης, θα διατάξει κανένας επιστράτευση της ηθικής;
Πηγή: gazzetta.gr
Καμία ευχαρίστηση για τη μπάλα που βλέπαμε, είτε είμαστε «κόκκινοι», είτε «πράσινοι», είτε «κίτρινοι», είτε «ασπρόμαυροι», είτε άλλης... απόχρωσης εν πάση η περιπτώσει. Ο τελικός ήταν άλλη μια παρωδία και απόδειξη αυτού οι αντιδράσεις όλου του κόσμου. Των οπαδών, των φιλάθλων, ακόμη και των πιο αποστασιοποιημένων.
Τι είδαμε στο ΟΑΚΑ; Μια σούπα με ανάλατο Ολυμπιακό, πικρό Θανάση Γιάχο και έναν Αστέρα πιο «έντιμο» από ποτέ, αλλά και άτυχο. Άτυχος όχι τόσο για την ανωτερότητά του στο γήπεδο που δεν μεταφράστηκε σε νίκη-τίτλο, μιας και η αγωνιστική μετριότητα των νταμπλούχων αφαιρεί κάτι από την αξιοθαύμαστη σταθερότητα των Αρκάδων, αλλά από την απόφαση και των πέντε «διαιτητών» και ειδικά εκείνου που έχει τον πρώτο λόγο, του Γιάχου, να πει «παίζετε» στο χέρι του Μανιάτη. Και σα να μην έφτανε αυτό, το πέναλτι που παίρνει ο πρωταθλητής και σφραγίζει την κούπα, είναι τραβηγμένο... από την κοτσίδα του Πίνο.
Αυτό δεν άρεσε σε κανέναν. Τα social media βούιξαν, ακόμη και από γνωστούς «Ολυμπιακούς», από δημοφιλείς ανθρώπους και επαγγελματίες, από διευθυντές εφημερίδων και ιστοσελίδων. Ουδείς το ήθελε έτσι. Και δεν το ήθελαν έτσι, διότι από το καλύτερο ρόστερ του πρωταθλήματος, από τον πιο υγιή οικονομικά σύλλογο, βλέπουμε παίκτες που δεν τρώνε σίδερα όπως εκείνοι από την Τρίπολη, αλλά ποδοσφαιριστές που τρώνε... από τα έτοιμα.
Εως κι ο Αριέλ Ιμπαγάσα αδυνατούσε να «καθαρίσει» για την ομάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο οποίος έχει κάθε λόγο να παραπονιέται για την απόδοση των ποδοσφαιριστών του, αλλά και του προπονητή του, στον οποίο έχει ήδη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης για την επόμενη σεζόν. Είναι ίσως το πρώτο νταμπλ με τόση πολλή γκρίνια καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Το τι θα κάνει, όμως, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν είναι δικό μας θέμα και το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που μετράει τρία στα τρία πρωταθλήματα και δύο νταμπλ, έχει τον τρόπο να αποφεύγει επισκέψεις του στο Ρέντη για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Αυτό που με «καίει» είναι η κατηφόρα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κατηφόρα που έφερε τη συμπλοκή μεταξύ ποδοσφαιριστών, ένα «παγωμένο» αντί για γιορτινό ΟΑΚΑ και πρωτοφανείς δηλώσεις του ιδιοκτήτη του Αστέρα (σ.σ. «κέρδισε ο αλήτης ο Γιάχος»). Κατηφόρα που οφείλουν να σταματήσουν εκείνοι που κρατάνε το τιμόνι του ποδοσφαίρου. Είτε μιλάμε για τη διοργανώτρια, είτε για την Ομοσπονδία.
Κατηφόρα που μοιάζει χωρίς ανήφορο από την απέναντι πλευρά και που το μόνο συναίσθημα που σου μπολιάζει είναι η ντροπή. Αλήθεια, στη χώρα της πολιτικής επιστράτευσης, θα διατάξει κανένας επιστράτευση της ηθικής;
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου