Ο πρόεδρος της Μαρσέιγ, Βενσάν Λαμπρίν, δε θα μπορούσε να καταδείξει με ποιο γλαφυρό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στην Γαλλία. Ένα πρωτάθλημα που δεν ήταν συνηθισμένο σε… ξένους, σε τρελά λεφτά, σε μεταγραφές που στρέφουν όλα τα βλέμματα πάνω του. Ένα πρωτάθλημα που λειτουργούσε με τους δικούς του κανόνες και ήταν περήφανο γι’ αυτό. Και ξαφνικά μέσα σε 3 χρόνια έχουν έρθει τα πάνω-κάτω, η Μονακό βαδίζει στα βήματα της Παρί και, φυσικά, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό δεν αρέσει σε κανέναν.
Η Μονακό μόνο τυχαία ομάδα δεν είναι. Με 7 πρωταθλήματα Γαλλίας (όσα και η Λιόν για παράδειγμα - η Σεντ Ετιέν έχει τα περισσότερα με 10), με 5 Κύπελλα (5η στη σχετική λίστα), με παρουσία σε τελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων (1992) και τελικό Champions League μόλις πριν από 9 χρόνια, σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα που φτιάχνει τη φήμη της από το μηδέν. Σίγουρα δεν είναι η γη της… επαγγελίας για κανέναν ποδοσφαιριστή με την αξία του Φαλκάο, του Μουτίνιο ή του Τζέιμς Ροδρίγκες, όμως δεν είναι και ομάδα… τελευταίας διαλογής.
Ο Ριμπολόβλεβ είναι μόνιμος κάτοικος Μονακό, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο (Νο 119 στη λίστα του Forbes) και στα τέλη του 2011 πείστηκε από τον Πρίγκιπα Αλβέρτο να επενδύσει στους Μονεγάσκους. Ο ίδιος τότε δήλωνε «μεγάλος ποδοσφαιρόφιλος», αγοράζοντας το 66,6% των μετοχών, με το υπόλοιπο ποσοστό να μένει στην κατοχή του Πριγκιπάτου. Είναι χαρακτηριστικό ότι με εντολή του τα φθηνότερα εισιτήρια της σεζόν που τελειώνει κόστιζαν 4 και 38 (διαρκείας) ευρώ. Αποφάσισε να κάνει ό,τι και πολλοί συμπατριώτες του, να επενδύσει τεράστια ποσά στο ποδόσφαιρο. Προφανώς με τους στόχους που έχουν τόσο οι υπόλοιποι Ρώσοι όσο και οι Άραβες…
Λίγους μήνες μετά τον υποβιβασμό για πρώτη φορά μετά από 34 ολόκληρα χρόνια από την Λιγκ 1, η Μονακό άλλαξε σελίδα. Οι Μονεγάσκοι άρχισαν να ξοδεύουν πολλά με στόχο την επιστροφή στην πρώτη κατηγορία. Στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2012 βγήκαν από τα ταμεία περίπου 20 εκατ. ευρώ, το καλοκαίρι του 2012 περίπου 17 και άλλα 7,5 τον Ιανουάριο του 2013 χωρίς να υπολογίζονται τα μπόνους, που ανεβάζουν το συνολικό ποσό άλλα τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ. Ο Ρώσος έδωσε, λοιπόν, 45 εκατ. ευρώ για να δει την Μονακό ξανά στην Λιγκ 1 και τώρα τινάζει την μπάνκα στον αέρα, βάζοντάς την στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη για τα καλά. Πριν καν μπούμε στον Ιούνιο έχει ξοδέψει 70 εκατ. για τις μεταγραφές των Μουτίνιο και Ροδρίγκες από την Πόρτο, ενώ από βδομάδα αναμένεται να ανακοινωθεί και του Φαλκάο για 60! Ο δεύτερος, μάλιστα, είναι πλέον η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Λιγκ 1 (45 εκατ. ευρώ) μέχρι να τον ξεπεράσει ο τελευταίος! Και φυσικά θα ακολουθήσουν και άλλα μεγάλα ονόματα.
Ο Λούκας Οκάμπος κόστισε μαζί με τα μπόνους 17 εκατ. ευρώ
Η διαμάχη για την φορολογία
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο… ρόδινα για την «νέα Παρί, Τσέλσι, Ανζί, Μάντσεστερ Σίτι» ή ό,τι άλλο θέλετε να βάλετε στα εισαγωγικά. Από το 1869 μετά την Φραγκο-Μονεγασκική συνθήκη το Μονακό απολαμβάνει καθεστώς «φορολογικού παραδείσου», με τους κατοίκους του να μην πληρώνουν φόρους. Αυτό, φυσικά, σημαίνει αυτόματα αθέμιτο ανταγωνισμό για την ομάδα του Πριγκιπάτου σε σχέση με τους συλλόγους που έχουν την έδρα τους στη Γαλλία.
Το θέμα έχει τεθεί τουλάχιστον άλλες δύο φορές το 1994 και το 2004, ενώ μετά από συμφωνία με την Λιγκ 1, οι Μονεγάσκοι αποδέχθηκαν οι Γάλλοι παίκτες τους να πληρώνουν κανονικά φόρο. Αυτό, με την υποσημείωση ότι σε σχέση με τους συναδέλφους τους που αγωνίζονται επί γαλλικού εδάφους απολαμβάνουν έκπτωση 20% στα ασφάλιστρα.
Ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, είχε κάνει… κορωνίδα της προεκλογικής του εκστρατείας την επιβολή φόρου 75% σε φυσικά πρόσωπα, που κερδίζουν περισσότερα από 1 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Βέβαια, τα πλάνα της Κυβέρνησης άλλαξαν, όταν το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έκρινε το σχέδιο νόμου αντισυνταγματικό, με την υποσημείωση ότι το μέγιστο ποσοστό με το οποίο μπορούν να φορολογηθούν φυσικά πρόσωπα είναι 66%. Έτσι, ο Ολάντ πήρε την απόφαση να αλλάξει το σχέδιο και να επιβάλει στις επιχειρήσεις (ομάδες) να πληρώνουν αυτές το 75%!
«Ο Πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι μόνο οι μεγάλες εταιρείες θα πληρώσουν αυτή τη φορολογία. Οι επαγγελματικοί σύλλογοι στη Γαλλία θεωρούνται μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επομένως δε θα επηρεαστούν», είχε σχολιάσει ο πρόεδρος της γαλλικής ομοσπονδίας, Νοέλ Λε Γκραέ, όμως το… άδειασμα δεν άργησε να έρθει.
«Όλες οι επιχειρήσεις, που πληρώνουν σε υπαλλήλους τους πάνω από 1 εκατ. ευρώ μισθό, θα πληρώσουν τον φόρο», ήταν η απάντηση του Ζαν-Μαρκ Αουρό, υπεύθυνου του γραφείου του Ολάντ.
Η Μονακό, όμως, πληρώνει πολύ μικρότερο φόρο ως εταιρεία (για παράδειγμα στις μεταγραφές), ενώ οι ξένοι παίκτες της πληρώνουν… 0% φόρο. Έτσι, Για παράδειγμα ο Ιμπραΐμοβιτς θα κοστίζει περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ στην Παρί (μισθός, ασφάλιση, φόρος), ενώ αντίστοιχα στην Μονακό θα κόστιζε περίπου τα… μισά (16,5 εκατ. ευρώ). Όπως και η μεταγραφή του με τους Παριζιάνους να πληρώνουν και φόρο επί των διάφορων συναλλαγών που γίνονται σε κάθε μεταγραφή.
Οι απειλές
Τον περασμένο Μάρτιο η Λιγκ 1 συνεδρίασε και αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει από την Μονακό να μεταφέρει την έδρα της εντός Γαλλίας, προκειμένου το φορολογικό καθεστώς να είναι ίδιο για όλους. Σε συνάντηση, μάλιστα, ανάμεσα στις δύο πλευρές δόθηκε από την ομοσπονδία η δυνατότητα να μην αλλάξει η έδρα με την προϋπόθεση οι Μονεγάσκοι να πληρώσουν εφάπαξ 200 εκατ. ευρώ! Η διορία που δόθηκε στη Μονακό να διαλέξει ανάμεσα στις δύο επιλογές είναι η 1η Ιουνίου.
«Είναι ξεκάθαρο ότι όταν οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον άλλο να παίρνει το προβάδισμα, αρχίζουν να ζηλεύουν και να αναστατώνονται. Θα μελετήσουμε τα πάντα, όμως, ήρεμα και πιστεύω ότι όλα θα ξεκαθαρίσουν. Θα παλέψουμε μέχρι τέλους κατά αυτής της απόφασης», σχολίασε ο Πρίγκιπας Αλβέρτος.
«Η Μονακό μετά από συμβουλές του νομικού της επιτελείου αποφάσισε ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να κινηθεί νομικά. Η Μονακό θα επιχειρήσει την ανατροπή της απόφασης της Λιγκ 1 του περασμένου Μαρτίου, με την οποία ζητούσε η έδρα της ομάδας να μεταφερθεί στην Γαλλία, όπως επίσης και οικονομική αποζημίωση από αυτή την αξίωση, που έφερε ζημία σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο.
Ο πρόεδρος της γαλλικής ομοσπονδίας, Νοέλ Λε Γκραέ λειτουργώντας εκ μέρους τόσο της Λιγκ 1 όσο και της γαλλικής ομοσπονδίας απαίτησε από την Μονακό την καταβολή 200 εκατ. ευρώ, προκειμένου να λήξει η διαμάχη χωρίς ο σύλλογος να χρειαστεί να μεταφέρει την έδρα του στην Γαλλία για να έχει το δικαίωμα να συνεχίσει να αγωνίζεται στο γαλλικό πρωτάθλημα. Η θέση του συλλόγου είναι ξεκάθαρη: η Μονακό θεωρεί την τελευταία αξίωση όχι μόνο προκλητική αλλά και απαράδεκτη», ήταν η απάντηση-ανακοίνωση της Μονακό, που η αλήθεια είναι ότι τάραξε τα νερά.
«Είναι ένα ζήτημα που όλες οι πλευρές έχουν τα δίκια τους», σχολίασε ο Λε Γκραέ, με την ομοσπονδία να βγάζει τη δική της ανακοίνωση, τονίζοντας ότι το ποσό των 200 εκατ. ευρώ αναφέρθηκε από τους εκπροσώπους της Μονακό, ενώ ζητήθηκε νέα συνάντηση, η οποία ακόμα δεν έχει γίνει.
Πολυτέλεια και αδικία
Είναι ξεκάθαρο ότι το καθεστώς ευνοεί την Μονακό. Όπως είναι ξεκάθαρο και το ότι είναι δύσκολο κάτι να αλλάξει, ενώ με τις κινήσεις που κάνουν οι Μονεγάσκοι είναι… πολυτέλεια να τους απειλεί η Λιγκ 1.
«Είναι αλήθεια ότι η Μονακό έχει μεγάλο προβάδισμα στην μεταγραφική αγορά, όμως αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει στο γαλλικό ποδόσφαιρο. Να έχουμε δύο μεγάλες και πλούσιες ομάδες, την Παρί και την Μονακό, να παλεύουν για τον τίτλο και να εκπροσωπούν την Γαλλία στην Ευρώπη θα προσελκύσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και νέους επενδυτές. Σε διαφορετική περίπτωση, με την ύφεση και τους νέους φόρους, το γαλλικό ποδόσφαιρο θα πεθάνει», ήταν μέρος των δηλώσεων του Λουντοβίκ Ομπρανιάκ.
Όταν η Παρί έκανε τις μεγάλες της μεταγραφές το περσινό καλοκαίρι είχα αναρωτηθεί αν θα… σκότωνε την Λιγκ 1. Αυτό δε συνέβη σε καμία περίπτωση, όμως οι Παριζιάνοι έβαλαν τις βάσεις για να κυριαρχήσουν. Η πρώτη «πρωτιά» είναι πάντα δύσκολη και αν την επόμενη σεζόν κανένας δεν μπορούσε να τους «χτυπήσει» η διαφορά θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό, με την Μονακό να κάνει το ένα… μπαμ μετά το άλλο δεν πρόκειται να συμβεί. Το θέμα της φορολογίας είναι τόσο άδικο όσο και το... βαρέλι χωρίς πάτο των χρημάτων των Παριζιάνων.
Η άνοδος της Παρί ανέβασε τόσο το ενδιαφέρον για την Λιγκ 1 όσο και τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα παγκοσμίως και τα έσοδα από τις εμπορικές δραστηριότητες. Τώρα, με μία νέα υπερδύναμη τα πράγματα σαφώς και θα είναι καλύτερα. Παίκτες όπως ο Ιμπραΐμοβιτς και ο Φαλκάο ανεβάζουν ολόκληρο το επίπεδο. Παρά την γκρίνια και τις απειλές είναι δεδομένο ότι η λογική λέει ότι η Λιγκ 1 έχει να κερδίσει περισσότερα μακροπρόθεσμα αν στηρίξει τους Μονεγάσκους. Το 2003 η Μονακό έφτασε μία ανάσα από τον υποβιβασμό για χρέη (περίπου 87 εκατ. ευρώ), όμως τώρα δείχνει έτοιμη να κατακτήσει την Ευρώπη!
Υ.Γ1: Ο μέσος όρος προσέλευσης φέτος στην Λιγκ 2 ήταν μόλις 4.281 θεατές, ενώ τη σεζόν που η Μονακό έφτασε στον τελικό του Champions League ήταν 10.830. Δυστυχώς, ναι… Σε μία χώρα-Πριγκιπάτο με μόλις περίπου 35.000 κατοίκους όλα αυτά τα αστέρια θα παίζουν σε «άδειο» γήπεδο.
Υ.Γ2: Για όσους αναρωτηθούν τι γίνεται με το FFP: 1) Το σχόλιο του Πλατινί ήταν ότι η UEFA δεν έχει ακόμη τον πλήρη έλεγχο και ότι θα εξετάσει το ζήτημα το επόμενο καλοκαίρι αν η Μονακό πάρει ένα από τα εισιτήρια για την Ευρώπη και 2) Η Ανζί για παράδειγμα έχει πάρει κανονικότατα την άδεια για τη σεζόν 2013-14…
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου