Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Η λάμψη του χθες, η αγωνία για το σήμερα!!

Ο Αριστείδης Καμάρας μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6, θυμήθηκε τη μεγάλη πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι το Γουέμπλεϊ και έκανε τις συγκρίσεις με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα η ομάδα.

Η λάμψη του χθες, η αγωνία για το σήμερα
Η 2α Ιουνίου είναι ημέρα που ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις για τους φίλους του Παναθηναϊκού. Παράλληλα όμως φέρνει και προβληματισμό για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου, αφού φέτος συμπίπτει με την ολοκλήρωση μιας αποτυχημένης σεζόν που βρίσκει την ομάδα εκτός Ευρώπης.

Ο Αριστείδης Καμάρας, μέλος εκείνης της ομάδας που το 1971 έφτασε στον τελικό του Πρωταθλητριών, αλλά και συνεργάτης του Γιάννη Αλαφούζου, συνδέει τις δύο αυτές εποχές και μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 για:

-τη συμμετοχή στον τελικό του Γουέμπλεϊ: «Είναι πολύ όμορφες οι αναμνήσεις. Ήμασταν απλώς τυχεροί. Μας επέλεξε η τύχη κάποια στιγμή να φτάσουμε εκεί. Ήταν πολύ ωραίο όλο αυτό το πράγμα από τότε που ξεκίνησε μέχρι το σημείο που ολοκληρώθηκε. Αναπτύχθηκαν δεσμοί μεταξύ μας, εκείνη η ομάδα-γιατί ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης-έχει παραμείνει αρραγής παρότι έχουν περάσει 42 χρόνια».

-τη δημιουργία εκείνης της ομάδας: «Ο Παναθηναϊκός έκανε μια ριζική ανανέωση το 1968/69, κάποιοι έλεγαν πως θα κινδυνεύαμε να πέσουμε, ωστόσο με τέσσερις παλιούς από μας η ομάδα πήρε νταμπλ. Η ομάδα ήταν μια μηχανή πειθαρχημένη, υπερ-προπονημένη κι όταν ήρθε ο Πούσκας απελευθέρωσε αυτά τα παιδιά. Το κλικ έγινε σε ένα παιχνίδι, όταν πήγαμε για προετοιμασία πριν το ματς με τη Ζενές Ες και παίξαμε με τη Ρεάλ. Μας είχε πει ο Πούσκας ‘εδώ αν παίξετε την μπάλα σας μπορείτε να κάνετε την έκπληξη’. Η ομάδα ήταν ένα καλοκουρδισμένο σύνολο. Την παραμονή του αγώνα με τη Ρεάλ, ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να κάνουμε τη συνήθη βόλτα και λέει ‘θα ήθελα να έχετε γυρίσει πριν τις 12:00’. Νομίζαμε ότι μας κορόιδευε, αλλά το εννοούσε. Ήξερε πως μπορούσαμε να προσέχουμε τους εαυτούς μας».

-την πορεία μέχρι το Γουέμπλεϊ: «Η πρόκριση με τη Ζενές Ες ήταν εύκολη. Με τη Σλόβαν ήταν δύσκολο το έργο μας, γιατί προερχόταν από ευρωπαϊκό τίτλο. Κερδίσαμε με 3-0 στην έδρα μας, αλλά στον επαναληπτικό παίζαμε από νωρίς με μένα τραυματία. Μην ξεχνάμε ότι με έφεραν σηκωτό από εκεί πέρα. Η πρόκριση επί της Σλόβαν μάς έκανε να πιστέψουμε ότι κάτι είμαστε. Δημιουργήθηκε ένα πολύ καλό ψυχολογικό κλίμα. Ο Παναθηναϊκός έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στο Βελιγράδι. Χάσαμε με 4-1, αλλά στο ένα γκολ η μπάλα δεν πέρασε τη γραμμή και δεν μας έδωσαν ένα καταφανές πέναλτι. Όπως παίξαμε αποκτήσαμε την πεποίθηση πως ήταν εφικτή η πρόκριση. Με την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στη Λεωφόρο οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα τα είχαν χαμένα. Ο κόσμος είχε διαδραματίσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Η επικράτησή μας ήταν πλήρης. Είχαμε ευκαιρίες για δύο ακόμη τέρματα και ο Αστέρας πίεσε στο τέλος, με τον Κωνσταντίνου να κάνει μία μεγάλη απόκρουση και μία κεφαλιά που έγλυψε το δοκάρι. Οι στιγμές που ακολούθησαν θα μείνουν σε όλους αξέχαστες».

-τον τελικό απέναντι στον Άγιαξ: «Μας αντιμετώπιζαν και με λίγο σκωπτικό τρόπο οι αγγλικές εφημερίδες. Έλεγαν ‘τι θέλουν τώρα αυτοί οι ερασιτέχνες απέναντι στους επαγγελματίες’. Αξίζει κάποιος να δει ολόκληρο το παιχνίδι. Μόνο τότε θα αποκομίσει εικόνα για το τι έγινε, όχι από τα στιγμιότυπα. Ο Πούσκας μάς είχε πει ‘αν αντέξετε την πρώτη μισή ώρα, μπορείτε να τα καταφέρετε’. Στην αρχή, το πρώτο εικοσάλεπτο ήταν εφιαλτικό. Μετά ο Παναθηναϊκός επέβαλε το ρυθμό του, αλλά είχαμε κακή ανάπτυξη και ψάχναμε τον Αντωνιάδη με ψηλές μπαλιές. Η είσοδος στο Γουέμπλεϊ, με το μισό γήπεδο ασπροκόκκινο και το άλλο μισό πρασινοάσπρο, ήταν μια απίστευτη στιγμή».

-τη μοναδικότητα της επιτυχίας αυτής: «Καμία επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν αξιοποιήθηκε και δεν είχε συνέχεια. Δεν κεφαλαιοποιήθηκε ούτε η κατάκτηση του Euro 2004, ούτε οι άλλες επιτυχίες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι επιτυχίες ήταν μεμονωμένες και κάποιων ατόμων. Δεν υπάρχει ομοσπονδία, δεν υπάρχει σχεδιασμός κι ο επαγγελματισμός που πρέπει να υπάρχει. Η ομοσπονδία έχει ως αποστολή της να βοηθήσει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, όχι το επαγγελματικό. Αυτό θα βρει το δρόμο του. Αν δεν φροντίσει για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δεν κάνει τίποτα».

-την κατάσταση του Παναθηναϊκού σήμερα: «Ο Παναθηναϊκός πέρασε μια κρίση και ήταν για μέρες χωρίς διοίκηση. Υπήρξε όμως η παρέμβαση του κ. Αλαφούζου, η ομάδα αδειοδοτήθηκε και μπήκε στο πρωτάθλημα. Δυστυχώς προδόθηκε από την απόδοση κάποιων παικτών. Με το ρόστερ που είχε η ομάδα αρκούσε να βγει στην Ευρώπη και έκανε στραβοπατήματα που δεν έπρεπε να κάνει υπό κανονικές συνθήκες. Δυστυχώς υπάρχουν και παρεμβάσεις τρίτων που γίνονται κατ’ εξακολούθηση. Οι παρεμβάσεις της διαιτησίας ήταν απαράδεκτες. Έχουμε ζήσει και Δαλούκα και Καλόπουλο και Γιάχο. Ο θεσμός του Κυπέλλου ξευτιλίστηκε φέτος».

-τον Γιάννη Αλαφούζο: «Ο κ. Αλαφούζος έχει βάλει μπροστά τα στήθη του και έχει δεχτεί κριτική. Αν δεν υπήρχε εκείνος, η ομάδα θα ήταν στον γκρεμό. Ποιος θα αναλάμβανε τον Παναθηναϊκό; Σαββίδης, Μαρινάκης και Μελισσανίδης δεν υπάρχει για τον Παναθηναϊκό. Θα έπρεπε να βρεθεί ένας άνθρωπος να δίνει χρήματα χωρίς να τα ζυγίζει. Η διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου προσπαθεί να κάνει πράγματα στο μέτρο του εφικτού. Πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή σε νέους αθλητές. Αυτή η ιστορία με τις διαρκείς αλλαγές δεν βοηθά καμία ποδοσφαιρική ομάδα».

-τον Απόλλωνα Σμύρνης, που τον ανέδειξε: «Ό,τι έγινα το οφείλω στον Απόλλωνα Σμύρνης, όπου ήμουν από παιδάκι. Η ομάδα δεν είχε τη δυνατότητα να με κρατήσει. Ήμουν ήδη διεθνής σε όλες τις ομάδες, όταν έφυγα. Γι’ αυτό γύρισα στην ομάδα και λόγω απέχθειας στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Σε αυτόν τον μεγάλο σύλλογο οφείλω όσα έκανα στη ζωή μου. Η άνοδός του είναι μεγάλη επιτυχία. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Σταμάτη Βελλή, που είναι ο άνθρωπος που αναγέννησε τον Απόλλωνα. Η ομάδα είναι στα στιβαρά του χέρια και θα πρέπει να περιμένουμε μεγάλες στιγμές από την ελαφρά ταξιαρχία».

Δεν υπάρχουν σχόλια: