Το δημοψήφισμα ήταν σαφές: επιστροφή στη Λεωφόρο ψήφισε το
83,3% των φίλων του Παναθηναϊκού, με τη δεύτερη επιλογή, τον Βοτανικό,
να συγκεντρώνει μόλις το 16,7%.
Οπότε λογικό είναι που ο κόσμος ψήφισε Λεωφόρο: εκεί που έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από τα κεφάλια μας. Παλιό-ξεπαλιό, μικρό-ξεμικρό, είναι το «πατρικό μας». Με αρκετή αγάπη και κάποια χρήματα, το γήπεδο θα συντηρηθεί, θα γίνει πιο όμορφο, ίσως να μεγαλώσει και λίγο σε μερικά χρόνια, ώστε να πληροί τις προδιαγραφές και να μπορεί να φιλοξενεί με ασφάλεια και σχετική άνεση τους αγώνες της ομάδας. Και μην νομίζετε ότι ο κόσμος θέλει επιστροφή στη Λεωφόρο ως μεταβατική λύση, μέχρι να δούμε τι θα γίνει με τον Βοτανικό ή όπου αλλού υπάρχουν σκέψεις για νέο γήπεδο. Μόνιμη επιστροφή στη Λεωφόρο θέλουν οι περισσότεροι, για να συνδεθεί το ταλαίπωρο σήμερα με το ένδοξο χθες και να υπάρχουν όνειρα για ένα καλύτερο αύριο.
Με βάση τον κόσμο που πήγαινε γήπεδο τη χρονιά που πέρασε, μια χαρά χωράει τους οπαδούς η Λεωφόρος. Και οι 15.000 κόσμος που στο ΟΑΚΑ έμοιαζαν με σκόρπια διαδήλωση, θα κάνουν τη Λεωφόρο έδρα πραγματική. Δίπλα τους θα γνωρίσουν την ατμόσφαιρα του γηπέδου κι άλλοι, που δεν τους τραβούσε το ΟΑΚΑ, που τους έπεφτε μακριά η Καλογρέζα, που είναι από του Γκύζη ή τους Αμπελόκηπους και δεν είχαν όρεξη να ανηφορίσουν την Κηφισίας. Κι αν η ομάδα βοηθήσει, πολύ γρήγορα ένα εισιτήριο για εντός έδρας αγώνα του Παναθηναϊκού θα ξαναγίνει «μαγικό χαρτάκι» - ο κόσμος θα ψάχνει και δεν θα βρίσκει, αφού θα εξαντλούνται με το που κυκλοφορούν.
Όλο αυτό, είναι ασορτί με την ανάγκη των οπαδών για επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες: ο Ολυμπιακός είχε την τύχη να φτιάξει το «Καραϊσκάκης» εκεί ακριβώς όπου ήταν η καρδιά της ομάδας, οι ΑΕΚτσήδες ονειρεύονται επιστροφή στη Φιλαδέλφεια και ο Δημήτρης Μελισσανίδης μπορεί να κάνει το όνειρο πραγματικότητα, οι φίλοι του ΟΦΗ ποτέ δεν δέθηκαν με το Παγκρήτειο και με μεγάλη χαρά ξαναγύρισαν στο «Γεντί Κουλέ», οι φίλοι της ΑΕΛ μουρμουράνε καμιά φορά για το « ΑΕΛ FC Arena» και αναπολούν το Αλκαζάρ, ακόμα και με δικαιολογίες ότι το νέο γήπεδο τους πέφτει μακριά.
Η κρίση, φέρνει στον κόσμο μια τάση νοσταλγίας και επιστροφή στην ασφάλεια του παρελθόντος. Κι επειδή στην Ελλάδα έχουμε διάφορες ταυτόχρονες κρίσεις, όταν αυτές συνατιούνται, λειτουργούν σαν δυο ανεμοστρόβιλους που συναντιούνται και προκαλούν ανυπολόγιστες ζημιές. Εδώ η οικονομική κρίση συναντήθηκε με την κρίση αξιών, την κρίση και απαξίωση του ποδοσφαίρου, την κρίση σε σχέσεις και συνεργασίες. Και όλα αυτά μαζί, κοντεύουν να πάρουν τα πάντα στο διάβα τους και να τα διαλύσουν.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου