Από τους Αμπελόκηπους και την Δάφνη, έφτασε να σαρώνει τα πάντα με
την ΤΣΣΚΑ και την Εθνική. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς, στα 36 του, αποφάσισε
να αποσυρθεί όπως του αξίζει. Ως πρωταθλητής!
Ο «Teo», ο «Έλληνας τσάρος» ή όπως αλλιώς τον αποκαλούσαν για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους οι Ρώσοι κατά κύριο λόγο αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, αποτελεί έναν από τους καλύτερους play maker που είδε το ευρωπαϊκό μπάσκετ την τελευταία 20ετία αλλά και έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της αλλαγής στον τρόπο που οι «άσοι» άρχιζαν να αγωνίζονται…
Play maker με ύψος δύο μέτρα και τόσο μυαλό, δύσκολα βρίσκεις και αυτά ήταν δύο από τα στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίσει από την αρχή και τον… έστειλαν από τους Αμπελόκηπους και την Δάφνη στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στην κορυφή της Ευρώπης.
Το ξεκίνημα…
Το 1995 εμφανίζεται ουσιαστικά στον χώρο με τους Αμπελόκηπους και από εκεί τον αποκτά η Δάφνη. Με τις εμφανίσεις του, αναγκάζει τις ομάδες της Α1 να στρέψουν την προσοχή τους πάνω του. Ο Πανιώνιος τον κάνει δικό του το 1999 και ουσιαστικά εκεί ξεκινούν όλα. Η σεζόν 2001-02 τον βρίσκει στον Ολυμπιακό να κατακτά τον πρώτο του τίτλο, το Κύπελλο Ελλάδος αλλά στον Πειραιά δεν θα μείνει παραπάνω… Στο τέλος της σεζόν, αποφασίζεται να μην συνεχίσει στους «ερυθρόλευκους» και ο Παπαλουκάς… ανοίγει τα φτερά του. Φεύγει για την Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ για να σμίξει με τον Χατζηβρέττα που ήταν τότε σαφώς μεγαλύτερο «όνομα». Όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους…
Έτσι έγινε… «Έλληνας τσάρος»!
Στην Ρωσία και την ΤΣΣΚΑ τα πράγματα δεν είναι απλά για τον Παπαλουκά. Ωστόσο, η κατάκτηση τίτλων και η συνύπαρξη με πραγματικά μεγάλους παίκτες αλλά και μεγάλους προπονητές (Ίβκοβιτς, Μεσίνα), κάνουν μόνο καλό στον Έλληνα γκαρντ. Σιγά-σιγά παίρνει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, ωριμάζει και αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Με το έξυπνο παιχνίδι του και το «τάισμα» των συμπαικτών μέσα στο παρκέ, αποκτά τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων. Εξελίσσεται ραγδαία... Ο Θοδωρής μετατρέπεται στον «Teo» που ξέρει και υπολήπτεται πλέον όλη η Ευρώπη.
Ο καλύτερος 6ος παίκτης είναι ένας από τους «τίτλους» που τον συνοδεύει αφού συνήθως ερχόταν από τον πάγκο έχοντας διαβάσει άψογα το παιχνίδι του αντιπάλου και αλλάζοντας την ροή και τα δεδομένα του κάθε αγώνα.
Η χρονιά που τον απογείωσε!
Η ΤΣΣΚΑ για τρία σερί χρόνια φτάνει στην πηγή αλλά δεν πίνει νερό. Αρκετοί απογοητεύονται. Όχι ο Παπαλουκάς. Πιο ώριμος από ποτέ, αναλαμβάνει την μπαγκέτα της ρωσικής ομάδας και γίνεται ο ηγέτης της που το 2005-06 την οδηγεί στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Με 19 πόντους στον ημιτελικό απέναντι στην Μπαρτσελόνα και τους 18 στον τελικό κόντρα στην αχτύπητη Μακάμπι, πιάνει τόσο υψηλά στάνταρ απόδοσης που όχι μόνο παίρνει το βραβείο του MVP του Final-4 αλλά ανακηρύσσεται και κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της σεζόν.
Από την αγωνιστική εκτόξευση του Παπαλουκά φυσικά ευεργετείται και η Εθνική. Το 2005 βοηθάει την «επίσημη αγαπημένη» να φτάσει στον τελικό του Ευρωμπάσκετ της Σερβίας και εκεί με ένα προσωπικό show και 22 πόντους την οδηγεί στο χρυσό μετάλλιο. Το επόμενο καλοκαίρι, ο «Teo» κάνει καταπληκτικό τουρνουά και στην Ιαπωνία και κατακτά μαζί με την «χρυσή φουρνιά» της Ελλάδας, την δεύτερη θέση, έχοντας ρίξει στο «καναβάτσο» τις ΗΠΑ.
Με απίστευτη πλέον αυτοπεποίθηση, ο Παπαλουκάς είναι ο απόλυτος ηγέτης της ΤΣΣΚΑ και την επόμενη σεζόν. Δημιουργεί, εκτελεί, συμβουλεύει, σχεδιάζει τα plays και ουσιαστικά έχει τα «κλειδιά» της ομάδας του εντός παρκέ. Οι Μοσχοβίτες φτάνουν ξανά στον τελικό της Ευρωλίγκας αλλά στο ΟΑΚΑ βρίσκουν τον «υπερηχητικό» Παναθηναϊκό. Ο διεθνής γκαρντ σημειώνει 23 πόντους, μοιράζει 8 ασίστ αλλά αυτά δεν αρκούν στην ομάδα του για να φτάσει στη νίκη. Ο τίτλος έρχεται ξανά για τον Παπαλουκά και την ΤΣΣΚΑ το 2008 στη Μαδρίτη απέναντι στην Μακάμπι.
Εννοείται ότι στην πορεία ομάδες και μάλιστα καλές ομάδες του ΝΒΑ ήθελαν τον Παπαλουκά. Τον ήθελαν για να έχει κομβικό ρόλο στο παιχνίδι τους. Αυτό δηλαδή που για άλλους ήταν όνειρο για τον Παπαλουκά ήταν μία εφικτή επιλογή. Ο ίδιος όμως αποφάσισε να μην την κάνει ποτέ!
Η επιστροφή και το τέλος…
Το καλοκαίρι του 2008 ο Παπαλουκάς αποφασίζει να αποχωρήσει από την ΤΣΣΚΑ για να αγωνιστεί ξανά με την φανέλα του Ολυμπιακού που τον καλεί πίσω για να «χτίσει» πάνω στην εμπειρία του μία νέα ομάδα. Μένει στο «λιμάνι» τρία χρόνια. Παίρνει πολλά χρήματα, πλαισιώνεται με μία από τις ακριβές ομάδες στην ιστορία της Ευρωλίγκας αλλά στον Πειραιά δεν φτάνουν αυτά που… αναμένονταν. Η κυριαρχία του Παναθηναiκού, οι χαμένες ευκαιρίες στην Ευρώπη αλλά και οι μέτριες εμφανίσεις του, οδηγούν τρία χρόνια μετά στο «διαζύγιο».
Ο Παπαλουκάς όμως, αν και τα χρόνια έχουν περάσει, δεν σκέφτεται να σταματήσει… Πηγαίνει στην Μακάμπι εκεί όπου σμίγει με τον Σχορτσανίτη αλλά δεν βρίσκει χρόνο συμμετοχής και ρυθμό… Αντιλαμβανόμενος ότι το τέλος μίας σπουδαίας καριέρας φτάνει, αποδέχεται την πρόταση του Μεσίνα να επιστρέψει στην Μόσχα τον Δεκέμβρη του 2012. Εκεί ο ρόλος του είναι περιορισμένος, όπως αναμενόταν, αλλά η εκτίμηση που τρέφει στο πρόσωπό του ο κόσμος στην Ρωσία του επιτρέπει να κλείσει την καριέρα του όπως ακριβώς του άξιζε. Με δύο τίτλους. Το πρωτάθλημα στην χώρα και την VTB League.
Οι τίτλοι αλλά και οι ατομικές διακρίσεις ενδεχομένως να μην μπορούν να αποτυπώσουν το πόσο σημαντικός παίκτης υπήρξε ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Αυτό που μένει ως πραγματικό παράσημο για τον «Έλληνα τσάρο» είναι η γνώμη σημαντικών ανθρώπων του μπάσκετ για την αξία του. Ένας από αυτούς ο Ετόρε Μεσίνα το είπε ξεκάθαρα το βράδυ της Παρασκευής με την ατάκα: «Λέει αντίο ένας από τους κορυφαίους…»
Η καριέρα του Παπαλουκά σε τίτλους
2001/02: Ολυμπιακός - Κύπελλο Ελλάδας
2002/03: ΤΣΣΚΑ - Πρωτάθλημα Ρωσίας
2003/04: ΤΣΣΚΑ - Πρωτάθλημα Ρωσίας
2004/05: ΤΣΣΚΑ - Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ρωσίας
2005/06: ΤΣΣΚΑ - Ευρωλίγκα, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ρωσίας
2006/07: ΤΣΣΚΑ - Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ρωσίας
2007/08: ΤΣΣΚΑ - Ευρωλίγκα, Πρωτάθλημα Ρωσίας
2009/10: Ολυμπιακός - Κύπελλο Ελλάδας
2010/11: Ολυμπιακός - Κύπελλο Ελλάδας
2011/12: Μακάμπι - Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισραήλ, Αδριατική Λίγκα
2012/13: ΤΣΣΚΑ - Πρωτάθλημα Ρωσίας, Λίγκα VTB
Τίτλοι με την Εθνική Ελλάδας:
2005: Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ
2006: Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ
Ατομικές διακρίσεις
2006: Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης
2006/07: MVP της Ευρωλίγκας
2005/06: MVP Final 4 της Ευρωλίγκας
Δύο φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας, 2005/06 και 2006/07
Δύο φορές μέλος της 2ης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας, 2007/08, 2008.09
Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Ευρωμπάσκετ 2005
Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Μουντομπάσκετ 2006
1ος σε συμμετοχές στην Ευρωλίγκα (252)
1ος σε ασιστ στην Ευρωλίγκα (977)
2ος σε κλεψίματα στην Ευρωλίγκα (335) Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου