Η Εθνική ομάδα γυρίζει από το Eurobasket
έξι μέρες πριν την... ώρα της. Ο απολογισμός είναι εξ ορισμού αρνητικός
σε ομαδικό επίπεδο. Το οξύμωρο - αλλά και το στοιχείο που καταδεικνύει
πως το πρόβλημα ήταν χημείας, ρόλων και συνολικής λειτουργίας - είναι
πως σε ατομικό επίπεδο δεν ήταν πολλοί εκείνοι που αποδείχθηκαν
κατώτεροι των περιστάσεων. Το gazzetta.gr παραδίδει τον ατομικό έλεγχο στους 12 διεθνείς και στον Αντρέα Τρινκιέρι:
Κώστας Σλούκας: Ξεκίνησε εξαιρετικά τη διοργάνωση. Ανταποκρίθηκε στο ρόλο back up των Σπανούλη, Ζήση μέχρι το αρχικό 3-0 νικών. Η απόδοσή του στη συνέχεια ήταν πτωτική. Προσπάθησε και στην άμυνα, αλλά χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Ποτέ δεν ήταν ειδικών αποστολών στα μετόπισθεν, αφού το ατού του είναι οι καλές εκτελέσεις και η Εθνική χρειαζόταν γκαρντ που θα μπορούσαν για ένα 10λεπτο να βγάλουν τα συκώτια ενός αντιπάλου. Βαθμός: 6,5.
Γιάννης Μπουρούσης: Επιλέχθηκε ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης στους ψηλούς από τον Τρινκιέρι και τελικά έκανε το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του στην Εθνική. Σημείο αναφοράς σε κάθε παιχνίδι στην επίθεση. Σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι επέλεξαν να "χτυπήσουν" στα πικ εν ρολ πάνω του και η παθητική τακτική της ομάδας δεν βοήθησε ούτε εκείνον, ούτε την Εθνική. Έδειξε ψυχή, ήταν παρών στα δύσκολα, είχε σωστή συμπεριφορά. Βαθμός: 8,5.
Νίκος Ζήσης: Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ. Σταθερός από την αρχή ως το τέλος, με αξιοθαύμαστα νούμερα (10,5 πόντους και 4 ασίστ), ήταν ο δεύτερος δημιουργός της ομάδας, αλλά με πολύ καλύτερη αναλογία ασίστ-λαθών σε σχέση με τον συγκάτοικό του, Vspan. Δεν ήταν πάντως, το ίδιο αποδοτικός στην άμυνα. Με την Ιταλία πάλευε κόντρα στα κύματα, στις νίκες είχε μεγάλη συνεισφορά, με την Σλοβενία ήταν πολύ μέτριος, με την Κροατία ηγέτης στο τέλος. Στρατιώτης και στρατηγός ανά περίσταση, μακάρι όλοι να ήταν σαν εκείνον. Βαθμός: 9.
Βασίλης Σπανούλης: Εξαιρετικά δύσκολο να κριθεί με ασφάλεια. Ο τραυματισμός του ίσως είναι ο βασικός λόγος του αποκλεισμού. Με εκείνον στο παρκέ υγιή δύσκολα θα χάνονταν τα ματς με Ιταλία-Φινλανδία. Χάζεψε τους Ισπανούς και οδήγησε την ομάδα στη νίκη. Με τους Σλοβένους ήταν... αλλού, πήρε πολλές κακές αποφάσεις και όταν ξύπνησε ξεκίνησε η ανατροπή. Απόδειξη ότι η ομάδα κρινόταν σε μεγάλο βαθμό από τα χέρια του. Δυστυχώς και από τα πόδια του που τον πρόδωσαν. Έκανε μεγάλη προσπάθεια αν και τραυματίας. Στην άμυνα δεν τα έδωσε όλα. Αξίζει συγχαρητήρια για τη θέλησή του. Ο ίδιος έχει εκτοξεύσει τις απαιτήσεις που έχουμε απ' αυτόν και για αυτό υπάρχει αυστηρότητα στις κρίσεις για την απόδοσή του. Βαθμός: 7,5.
Στράτος Περπέρογλου: Ήρθε απ' την... εξωτερική και τρέλανε κόσμο με τις εμφανίσεις του στην α' φάση. Αποτελεσματικός, παίκτης οικονομίας, λίγα σουτ, μεγάλη ουσία. Πρόσφερε παιχνίδι στο ποστ. Και μετά... τον πήρε το εύρηκα. Ανεξήγητα παρκαρίστηκε στον πάγκο, με την Ισπανία έπαιξε 9 δεύτερα (!), με τη Σλοβενία λίγο. Δεν έθελξε στην άμυνα, μελανό σημείο οι τραγικές βολές (5/13, 38%). Θύμα κι αυτός του υπερβολικού traffic στα φόργουορντ. Βαθμός: 7.
Αντώνης Φώτσης: Πώς μπορείς να τον κρίνεις; Εξ αρχής ήταν εκτός πλάνων του Τρινκιέρι. Ξενέρωσε, βγήκε εκτός ομάδας, έμπαινε τελευταία ή προτελευταία αλλαγή. Τα νούμερα του δεν λένε κάτι (3/10 τρίποντα, 3/8 δίποντα), αλλά δεν έπαιξαν για εκείνον ούτε σε ένα play ώστε να δώσει λύση από μακριά και να ανοίξει διαδρόμους. Είχε το απίστευτο: 0 λάθη σε 109 λεπτά συμμετοχής, κυρίως επειδή δεν ακουμπούσε τη μπάλα! Ήταν προτιμότερο να μείνει εκτός αποστολής, εφόσον δεν υπήρχε ρόλος και περισσότερο ταλαιπωρήθηκε παρά βοήθησε την ομάδα. Βαθμός: Δεν κρίνεται λόγω του τρόπου χρησιμοποίησης του.
Κώστας Παπανικολάου: Ενέργεια, πάθος, αποφασιστικότητα και ΑΜΥΝΑ. Αυτό περίμενε ο Τρινκιέρι απ' τον 23χρονο άσο της Μπάρτσα. Πόνταρε πολλά πάνω του, πήρε λίγα. Έκανε μεγάλο ματς αμυντικά πάνω στον Τούρκογλου κι αυτό ήταν όλο. Δεν ήταν κακός στην επίθεση. Δεν βοήθησε όσο έπρεπε στα ριμπάουντ. Έχουν μεγαλώσει οι απαιτήσεις, δεν είναι πια πιτσιρικάς, τον περιμέναμε ένα βήμα πιο μπροστά σε όλους τους τομείς. Βαθμός: 6.
Βασίλης Καββαδάς: Πήγε με ειδικό ρόλο στο Ευρωμπάσκετ για να ματσάρει μεγάλα κορμιά, να παίξει άμυνες, να εκνευρίσει, να δώσει φάουλ. Στην α' φάση έπαιξε ελάχιστα, απέναντι στον Μαρκ Γκασόλ είχε θετική συνεισφορά, βοήθησε, αν και στο δεύτερο μέρος μίλησε η κλάση του Ισπανού. Με τη Σλοβενία ήταν παρών απών, με την Κροατία ήταν θετικός. Πήγε ως 12ος, χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιος, δεν περίμενε ουδείς να κάνει τη διαφορά. Βαθμός: 6,5.
Λουκάς Μαυροκεφαλίδης: Η απογοήτευση. Ήταν η πρώτη του συμμετοχή του, στα 29 του, σε μεγάλη διοργάνωση και οι αυστηροί είπαν ότι από την απόδοσή του εξηγήθηκε γιατί δεν είχε λάβει μέρος σε άλλη διοργάνωση. Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στα φιλικά. Στο Ευρωμπάσκετ δεν πήγε, παραμονή του αγώνα με την Ισπανία τραυματίστηκε και έφυγε πρόωρα. Δεν έβαζε το κορμί του στην κόντρα, δεν έχει και αθλητικές ικανότητες και υπήρχαν ματς που εκνεύρισε με την απάθειά του. Βαθμός: 5.
Κώστας Καϊμακόγλου: Περιμέναμε περισσότερα. Αυτοί οι συνεχείς τραυματισμοί στη μύτη και η μάσκα με την οποία αγωνιζόταν πιθανότατα τον αποσυντόνισαν. Ήταν τέταρτος σε χρόνο συμμετοχής και δεν δικαιολόγησε την μεγάλη εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Τρινκιέρι. Ήταν πάντα εκεί βέβαια για την ομάδα, δεν άφησε φάση χωρίς να παλέψει, έδωσε σκριν, μάχες, όμως σε αυτό το επίπεδο χρειαζόταν μια υπέρβαση που δεν την έκανε. Βαθμός: 6,5.
Μάικ Μπράμος: Έβαλε δύο σουτάρες που έκριναν το παιχνίδι με τους Ισπανούς, ήταν καλός με τους Κροάτες. Αλλά είχε 6/20 τρίποντα συνολικά στη διοργάνωση και δεν βρήκε ποτέ ρυθμό. Στον Τρινκιέρι (Καντού-ΠΑΟ) είχε βάλει 7 τρίποντα κι ίσως ο Ιταλός πρέπει να αναρωτηθεί γιατί δεν βρήκε καθόλου ρυθμό. Μέσα-έξω συνέχεια, βρήκε λίγες φάσεις σε ανοιχτό γήπεδο αν και από τους λίγους αθλητικούς παίκτες που έχουμε. Μπορούσε καλύτερα. Βαθμός: 6,5.
Γιώργος Πρίντεζης: Άλλος Πρίντεζης από αυτόν του Ολυμπιακού. Δεν φταίει όμως μόνο ο ίδιος. Είναι χαρακτηριστικό ότι έπαιξε λιγότερο από τον Φώτση! Ξεκινούσε σε κάθε ματς στην 5άδα λες και γινόταν για να του χρυσώσουν το χάπι. Αν έχανε τρία σουτ δεν ξανάπαιζε. Στα τελευταία ματς δεν χρησιμοποιήθηκε στο δεύτερο ημίχρονο λες και είχε... πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Με 12/29 δίποντα και 1/5 τρίποντα δε μπορεί καν να χαρακτηριστεί μέτριος. Βαθμός: 5.
Αντρέα Τρινκιέρι: Απέτυχε. Πρώτα απ' όλα στη διαχείριση προσωπικού. Είχε ιδέες που δεν βγήκαν. Το πλάνο στην άμυνα πήγε περίπατο. Οι καλύτεροι παίκτες των αντιπάλων (Μπελινέλι, Κοπόνεν, Ρούντι, Ντράγκιτς, Μπογκντάνοβιτς) έκαναν το πάρτι του τουρνουά απέναντι στην Ελλάδα. Σαφέστατα ίσως μιλούσαμε διαφορετικά αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Σπανούλη που τα ανέτρεψε όλα καθώς μέχρι το 3-0 η ομάδα είχε εξαιρετική εικόνα απέναντι βέβαια σε ομάδες β' διαλογής. Πιστώνεται λόγω της καλής πολιτικής του ότι η ομάδα δεν είχε εξωαγωνιστικές αναταράξεις. Μόνο που στο τέλος δεν είχε και... αγωνιστικές ώστε να ταρακουνηθεί η ομάδα. Δε μοίρασε ξεκάθαρους αμυντικούς ρόλους, αποδείχθηκε λάθος εκ του αποτελέσματος η παρουσία τριών καθαρών γκαρντ, είναι υπό συζήτηση η μη παρουσία του Βουγιούκα, δεν του βγήκε το rotation με τους φόργουορντ αφού στο τέλος τους "έχασε" όλους. Βαθμός: 5.
Κώστας Σλούκας: Ξεκίνησε εξαιρετικά τη διοργάνωση. Ανταποκρίθηκε στο ρόλο back up των Σπανούλη, Ζήση μέχρι το αρχικό 3-0 νικών. Η απόδοσή του στη συνέχεια ήταν πτωτική. Προσπάθησε και στην άμυνα, αλλά χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Ποτέ δεν ήταν ειδικών αποστολών στα μετόπισθεν, αφού το ατού του είναι οι καλές εκτελέσεις και η Εθνική χρειαζόταν γκαρντ που θα μπορούσαν για ένα 10λεπτο να βγάλουν τα συκώτια ενός αντιπάλου. Βαθμός: 6,5.
Γιάννης Μπουρούσης: Επιλέχθηκε ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης στους ψηλούς από τον Τρινκιέρι και τελικά έκανε το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του στην Εθνική. Σημείο αναφοράς σε κάθε παιχνίδι στην επίθεση. Σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι επέλεξαν να "χτυπήσουν" στα πικ εν ρολ πάνω του και η παθητική τακτική της ομάδας δεν βοήθησε ούτε εκείνον, ούτε την Εθνική. Έδειξε ψυχή, ήταν παρών στα δύσκολα, είχε σωστή συμπεριφορά. Βαθμός: 8,5.
Νίκος Ζήσης: Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ. Σταθερός από την αρχή ως το τέλος, με αξιοθαύμαστα νούμερα (10,5 πόντους και 4 ασίστ), ήταν ο δεύτερος δημιουργός της ομάδας, αλλά με πολύ καλύτερη αναλογία ασίστ-λαθών σε σχέση με τον συγκάτοικό του, Vspan. Δεν ήταν πάντως, το ίδιο αποδοτικός στην άμυνα. Με την Ιταλία πάλευε κόντρα στα κύματα, στις νίκες είχε μεγάλη συνεισφορά, με την Σλοβενία ήταν πολύ μέτριος, με την Κροατία ηγέτης στο τέλος. Στρατιώτης και στρατηγός ανά περίσταση, μακάρι όλοι να ήταν σαν εκείνον. Βαθμός: 9.
Βασίλης Σπανούλης: Εξαιρετικά δύσκολο να κριθεί με ασφάλεια. Ο τραυματισμός του ίσως είναι ο βασικός λόγος του αποκλεισμού. Με εκείνον στο παρκέ υγιή δύσκολα θα χάνονταν τα ματς με Ιταλία-Φινλανδία. Χάζεψε τους Ισπανούς και οδήγησε την ομάδα στη νίκη. Με τους Σλοβένους ήταν... αλλού, πήρε πολλές κακές αποφάσεις και όταν ξύπνησε ξεκίνησε η ανατροπή. Απόδειξη ότι η ομάδα κρινόταν σε μεγάλο βαθμό από τα χέρια του. Δυστυχώς και από τα πόδια του που τον πρόδωσαν. Έκανε μεγάλη προσπάθεια αν και τραυματίας. Στην άμυνα δεν τα έδωσε όλα. Αξίζει συγχαρητήρια για τη θέλησή του. Ο ίδιος έχει εκτοξεύσει τις απαιτήσεις που έχουμε απ' αυτόν και για αυτό υπάρχει αυστηρότητα στις κρίσεις για την απόδοσή του. Βαθμός: 7,5.
Στράτος Περπέρογλου: Ήρθε απ' την... εξωτερική και τρέλανε κόσμο με τις εμφανίσεις του στην α' φάση. Αποτελεσματικός, παίκτης οικονομίας, λίγα σουτ, μεγάλη ουσία. Πρόσφερε παιχνίδι στο ποστ. Και μετά... τον πήρε το εύρηκα. Ανεξήγητα παρκαρίστηκε στον πάγκο, με την Ισπανία έπαιξε 9 δεύτερα (!), με τη Σλοβενία λίγο. Δεν έθελξε στην άμυνα, μελανό σημείο οι τραγικές βολές (5/13, 38%). Θύμα κι αυτός του υπερβολικού traffic στα φόργουορντ. Βαθμός: 7.
Αντώνης Φώτσης: Πώς μπορείς να τον κρίνεις; Εξ αρχής ήταν εκτός πλάνων του Τρινκιέρι. Ξενέρωσε, βγήκε εκτός ομάδας, έμπαινε τελευταία ή προτελευταία αλλαγή. Τα νούμερα του δεν λένε κάτι (3/10 τρίποντα, 3/8 δίποντα), αλλά δεν έπαιξαν για εκείνον ούτε σε ένα play ώστε να δώσει λύση από μακριά και να ανοίξει διαδρόμους. Είχε το απίστευτο: 0 λάθη σε 109 λεπτά συμμετοχής, κυρίως επειδή δεν ακουμπούσε τη μπάλα! Ήταν προτιμότερο να μείνει εκτός αποστολής, εφόσον δεν υπήρχε ρόλος και περισσότερο ταλαιπωρήθηκε παρά βοήθησε την ομάδα. Βαθμός: Δεν κρίνεται λόγω του τρόπου χρησιμοποίησης του.
Κώστας Παπανικολάου: Ενέργεια, πάθος, αποφασιστικότητα και ΑΜΥΝΑ. Αυτό περίμενε ο Τρινκιέρι απ' τον 23χρονο άσο της Μπάρτσα. Πόνταρε πολλά πάνω του, πήρε λίγα. Έκανε μεγάλο ματς αμυντικά πάνω στον Τούρκογλου κι αυτό ήταν όλο. Δεν ήταν κακός στην επίθεση. Δεν βοήθησε όσο έπρεπε στα ριμπάουντ. Έχουν μεγαλώσει οι απαιτήσεις, δεν είναι πια πιτσιρικάς, τον περιμέναμε ένα βήμα πιο μπροστά σε όλους τους τομείς. Βαθμός: 6.
Βασίλης Καββαδάς: Πήγε με ειδικό ρόλο στο Ευρωμπάσκετ για να ματσάρει μεγάλα κορμιά, να παίξει άμυνες, να εκνευρίσει, να δώσει φάουλ. Στην α' φάση έπαιξε ελάχιστα, απέναντι στον Μαρκ Γκασόλ είχε θετική συνεισφορά, βοήθησε, αν και στο δεύτερο μέρος μίλησε η κλάση του Ισπανού. Με τη Σλοβενία ήταν παρών απών, με την Κροατία ήταν θετικός. Πήγε ως 12ος, χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιος, δεν περίμενε ουδείς να κάνει τη διαφορά. Βαθμός: 6,5.
Λουκάς Μαυροκεφαλίδης: Η απογοήτευση. Ήταν η πρώτη του συμμετοχή του, στα 29 του, σε μεγάλη διοργάνωση και οι αυστηροί είπαν ότι από την απόδοσή του εξηγήθηκε γιατί δεν είχε λάβει μέρος σε άλλη διοργάνωση. Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στα φιλικά. Στο Ευρωμπάσκετ δεν πήγε, παραμονή του αγώνα με την Ισπανία τραυματίστηκε και έφυγε πρόωρα. Δεν έβαζε το κορμί του στην κόντρα, δεν έχει και αθλητικές ικανότητες και υπήρχαν ματς που εκνεύρισε με την απάθειά του. Βαθμός: 5.
Κώστας Καϊμακόγλου: Περιμέναμε περισσότερα. Αυτοί οι συνεχείς τραυματισμοί στη μύτη και η μάσκα με την οποία αγωνιζόταν πιθανότατα τον αποσυντόνισαν. Ήταν τέταρτος σε χρόνο συμμετοχής και δεν δικαιολόγησε την μεγάλη εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Τρινκιέρι. Ήταν πάντα εκεί βέβαια για την ομάδα, δεν άφησε φάση χωρίς να παλέψει, έδωσε σκριν, μάχες, όμως σε αυτό το επίπεδο χρειαζόταν μια υπέρβαση που δεν την έκανε. Βαθμός: 6,5.
Μάικ Μπράμος: Έβαλε δύο σουτάρες που έκριναν το παιχνίδι με τους Ισπανούς, ήταν καλός με τους Κροάτες. Αλλά είχε 6/20 τρίποντα συνολικά στη διοργάνωση και δεν βρήκε ποτέ ρυθμό. Στον Τρινκιέρι (Καντού-ΠΑΟ) είχε βάλει 7 τρίποντα κι ίσως ο Ιταλός πρέπει να αναρωτηθεί γιατί δεν βρήκε καθόλου ρυθμό. Μέσα-έξω συνέχεια, βρήκε λίγες φάσεις σε ανοιχτό γήπεδο αν και από τους λίγους αθλητικούς παίκτες που έχουμε. Μπορούσε καλύτερα. Βαθμός: 6,5.
Γιώργος Πρίντεζης: Άλλος Πρίντεζης από αυτόν του Ολυμπιακού. Δεν φταίει όμως μόνο ο ίδιος. Είναι χαρακτηριστικό ότι έπαιξε λιγότερο από τον Φώτση! Ξεκινούσε σε κάθε ματς στην 5άδα λες και γινόταν για να του χρυσώσουν το χάπι. Αν έχανε τρία σουτ δεν ξανάπαιζε. Στα τελευταία ματς δεν χρησιμοποιήθηκε στο δεύτερο ημίχρονο λες και είχε... πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Με 12/29 δίποντα και 1/5 τρίποντα δε μπορεί καν να χαρακτηριστεί μέτριος. Βαθμός: 5.
Αντρέα Τρινκιέρι: Απέτυχε. Πρώτα απ' όλα στη διαχείριση προσωπικού. Είχε ιδέες που δεν βγήκαν. Το πλάνο στην άμυνα πήγε περίπατο. Οι καλύτεροι παίκτες των αντιπάλων (Μπελινέλι, Κοπόνεν, Ρούντι, Ντράγκιτς, Μπογκντάνοβιτς) έκαναν το πάρτι του τουρνουά απέναντι στην Ελλάδα. Σαφέστατα ίσως μιλούσαμε διαφορετικά αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Σπανούλη που τα ανέτρεψε όλα καθώς μέχρι το 3-0 η ομάδα είχε εξαιρετική εικόνα απέναντι βέβαια σε ομάδες β' διαλογής. Πιστώνεται λόγω της καλής πολιτικής του ότι η ομάδα δεν είχε εξωαγωνιστικές αναταράξεις. Μόνο που στο τέλος δεν είχε και... αγωνιστικές ώστε να ταρακουνηθεί η ομάδα. Δε μοίρασε ξεκάθαρους αμυντικούς ρόλους, αποδείχθηκε λάθος εκ του αποτελέσματος η παρουσία τριών καθαρών γκαρντ, είναι υπό συζήτηση η μη παρουσία του Βουγιούκα, δεν του βγήκε το rotation με τους φόργουορντ αφού στο τέλος τους "έχασε" όλους. Βαθμός: 5.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου