«Ντου στα Αποδυτήρια» για τις τρείς σερί γκέλες του Παναθηναϊκού, τον
Αναστασίου, τη νοοτροπία και τι φταίει. Ποιος έχει τελικά τη μεγαλύτερη
ευθύνη;
Με το που τελείωσε το παιχνίδι κόντρα στον Πλατανιά βγήκα στο blog και
είπα κάποια πράγματα. Και για την αγωνιστική κατάσταση που είναι τώρα ο
Παναθηναϊκός, αλλά και για τον Αναστασίου. Την έκανα την κριτική μου
κανονικά, δηλαδή.
Από εκεί και πέρα, όμως, θα πρέπει να πούμε και κάτι άλλο. Βλέπω,
άλλωστε, ότι πολλά γράφονται και λέγονται για τον Αναστασίου τα
τελευταία 24ωρα.
Με Γκουαρντιόλα
Άντε, λοιπόν, κι έφευγε αύριο ο Αναστασίου. Κι αναλάμβανε τον
Παναθηναϊκό ο Πεπ ο Γκουαρντιόλα. Τι θα γινόταν; Αυτομάτως η ομάδα θα
άρχιζε να πετάει; Κάποιοι παίκτες, δηλαδή, άπειροι θα γίνονταν αμέσως
έμπειροι; Και κάποιοι άλλοι που έχουν τόσο καιρό να παίξουν μπάλα για
τον άλφα ή βήτα λόγο, θα φορμάρονταν; Θα αποκτούσε ρόστερ με παικταράδες
ο Παναθηναϊκός, δηλαδή;
Δεν είναι εικόνα αυτή
Να μιλάμε σοβαρά, λοιπόν. Και να είμαστε σωστοί στην κριτική μας, όχι να βλέπουμε μονόπλευρα τα πράγματα.
Ο Παναθηναϊκός έχει τρείς σερί γκέλες, αλλά το να φορτώνουν όλα κάποιοι
στον Αναστασίου δεν είναι σωστό. Μπορεί να έχει τις ευθύνες του και ο
προπονητής, φυσικά και τις έχει αφού δεν είναι εικόνα αυτή που
παρουσιάζει η ομάδα του, αλλά δεν είναι ότι όλα τα άλλα δουλεύουν ρολόι.
Το πήγαινε – έλα
Στο κάτω – κάτω της γραφής, ο Παναθηναϊκός έχει αλλάξει τόσους
προπονητές εδώ κι ένα, δυο χρόνια. Και τι κατάφερε απ’ όλο αυτό το
πήγαινε – έλα; Ο Φερέιρα όταν η ομάδα έχανε το έπαιζε σορολόπ. Λες και
ήταν σε άλλο γήπεδο. Ο Φάμπρι που ανέλαβε κάποια στιγμή ήταν στον κόσμο
του. Ο Βονόρτας έμεινε λίγο. Ενώ ο μόνος που έδωσε στα αποδυτήρια έναν
άλλον αέρα ήταν ο Ρότσα, ένας άνθρωπος που έχει κάνει πρωταθλητισμό με
τον Παναθηναϊκό, ο οποίος, όμως, έμεινε λίγο και δεν ξέρουμε τι θα
γινόταν αν καθόταν περισσότερο.
Πάνω απ’ όλα η νοοτροπία
Για μένα, λοιπόν, έτσι όπως βλέπω την κατάσταση πιο σφαιρικά, όλα
ουσιαστικά είναι θέμα νοοτροπίας. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, ο
Παναθηναϊκός να ισοφαρίζει τον Πλατανιά και οι παίκτες να πανηγυρίζουν,
όμως ούτε ένας να μην τρέχει να πάρει γρήγορα την μπάλα μήπως κυνηγήσουν
και το 1-2. Αυτό δείχνει ότι αρκετοί ποδοσφαιριστές δεν έχουν καταλάβει
σε ποια ομάδα παίζουν. Όπως, βέβαια, δεν γίνεται ο Αναστασίου να
χαμογελάει στις δηλώσεις του, λες και η ισοπαλία ήταν κάποια επιτυχία.
Το επισημάναμε κι από χθες αυτό.
Το μέταλλο το νικητή
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να αλλάξει κατ’ αρχήν όλη η νοοτροπία από την
κορυφή ως τα νύχια της ομάδας. Να μην αφομοιώνονται οι παίκτες ή οι
προπονητές απ’ αυτή τη νοοτροπία που υπάρχει τα τελευταία χρόνια, αλλά
να μπορέσουν να αλλάξουν τον αέρα στην ομάδα, φέρνοντας την δικιά τους
φιλοσοφία. Έτσι ώστε ο Παναθηναϊκός να αποκτήσει ξανά το μέταλλο του
νικητή. Αυτό είναι το σημαντικότερο στο συγκεκριμένο τάιμινγκ. Και,
βέβαια, να μπορεί ο προπονητής να εμπνέει τη νοοτροπία της νίκης, αλλά
να έχει και το κατάλληλο έμψυχο υλικό.
Πηγή: sportdog.gr
Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου