Καμιά φορά το παράτολμο αρέσει, γοητεύει,
σαγηνεύει, εξιτάρει τα πλήθη. Ετσι έγινε και στην αρένα του Καραϊσκάκη.
Το κοινό πήγε να δει τη μονομαχία του “χριστιανού” με το “λιοντάρι”...
Οπου χριστιανός ο Ολυμπιακός, όπου λιοντάρι η Παρί.
Και ξαφνικά ο χριστιανός ορμάει στο
λιοντάρι. Αρχίζει να το δαγκώνει. Το λιοντάρι, ματώνει, τα χάνει,
περίμενε ότι ο χριστιανός θα προσπαθούσε να γλιτώσει από τα δικά του
δόντια, όχι να το δαγκώσει.
Το κοινό στην αρένα που βλέπει αυτό το
σπάνιο, είναι αλήθεια θέαμα, τρελαίνεται. Φωνάζει, ουρλιάζει, παροτρύνει
τον χριστιανό να κατασπαράξει το λιοντάρι, να το τελειώσει. Για πόσο
όμως θα συνεχίζονταν αυτό; Ως πότε ο χριστιανός θα όρμαγε στο λιοντάρι
και θα το δάγκωνε;
Συνέβη για αρκετή ώρα, μέχρι που ο
χριστιανός εξαντλήθηκε. Το λιοντάρι ήταν ματωμένο, αλλά ολοζώντανο και
γεμάτο ενέργεια και ο χριστιανός χωρίς τραύματα (μια γρατζουνιά όλη κι
όλη), αλλά και χωρίς σταγόνα ενέργειας. Είχε καταθέσει και την τελευταία
ικμάδα των δυνάμεών του.
Σκέφτηκε λοιπόν να πάψει να επιτίθεται και
τουλάχιστον να προφυλαχτεί. Ηταν όμως τόσο εξαντλημένος που ούτε αυτό
δεν μπορούσε να κάνει πια.
Ο χριστιανός λοιπόν χαιρέτησε το κοινό της
αρένας και ξάπλωσε στο χόρτο. Το κοινό ενθουσιασμένο από αυτό που είχε
δει τον χειροκρότησε για την υπερπροσπάθεια και μετά είδε το αγριεμένο
λιοντάρι να τον κάνει κομμάτια...
Τουλάχιστον το κοινό έφυγε ευχαριστημένο
από αυτό που είδε και χειροκρότησε, ίσως όμως να ήταν καλύτερα και για
το κοινό, ο χριστιανός να προσπαθούσε αντί να δαγκώσει το λιοντάρι να
αποφύγει τα δόντια του. Ισως έτσι να κατάφερνε να ζήσει και το κοινό
σίγουρα θα τον αποθέωνε.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου