Σε μια κουβέντα που κάναμε με
τον Φερνάντο Σάντος μπροστά στην κάμερα του ΟΤΕ TV, περίπου μια ώρα μετά
από το φινάλε των ομίλων της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου
Κυπέλλου, άκουγα τον προπονητή να υπογραμμίζει τη σημασία της παρουσίας
ποδοσφαιριστών που έχουν ξαναπεράσει τη διαδικασία των μπαράζ και
μάλιστα επιτυχημένα. “Περιμένουμε να μάθουμε από την εμπειρία τους και
να προετοιμαστούμε κατάλληλα για αυτή την αποστολή”, έλεγε μέσες άκρες ο
Πορτογάλος. Κι έχει πολύ δίκιο.
Αυτή η εμπειρία στο know - how, μαζί με την τρέλα του Γιώργου Καραγκούνη και του Κώστα Κατσουράνη να φτάσουν μέχρι τη Βραζιλία, δηλαδή πιθανότατα στην τελευταία μεγάλη παράστασή τους με το εθνόσημο είναι τα βασικά προτερήματα της Εθνικής, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου στα μπαράζ. Πάνω σε αυτά πρέπει να επενδύσει η Εθνική. Κι είναι βέβαιο ότι θα το κάνει, ως μη έχουσα άλλη επιλογή, δεδομένου ότι ο Σάντος δεν θα έχει χρόνο, παρά μόνο κάποιες ώρες και δυο τρεις προπονήσεις πριν από αυτή τη διπλή παρτίδα πρόκρισης.
Είναι καλό που ωρίμαζε εδώ και πάνω από έναν μήνα στο κεφάλι των ποδοσφαιριστών η ιδέα αυτής της κατάληξης, δηλαδή ότι είχαν αρχίσει να το χωνεύουν από τον Σεπτέμβριο, μετά το μαντάτο της νίκης των Βόσνιων στη Σλοβακία, ότι έρχονται τα μπαράζ. Αποφύγαμε τον κίνδυνο που θα διατρέχαμε να πάει η ομάδα αδειανή ψυχικά στα μπαράζ. Τώρα, το καταλάβαινες εδώ και τουλάχιστον έναν μήνα μέσα από τη συναναστροφή με τους διεθνείς, το είχαν χωνέψει. Δεν έφυγαν άδειοι το βράδυ της Τρίτης από το Καραϊσκάκη. Ούτε αυτοί ούτε οι χιλιάδες Ελληνες που βρέθηκαν στις κερκίδες και χειροκρότησαν θερμά. Διότι άπαντες είχαμε εξοικειωθεί με την ιδέα των μπαράζ, κι έτσι ευχαριστηθήκαμε τη στιγμή, τα καλά διαστήματα της Ελλάδας στο ματς, και τη νίκη που ήρθε ως φινάλε πορείας που αντιστοιχεί σε μεγάλη ομάδα.
Είναι μεγάλο παίδεμα, σκληρή και ψυχοφθόρος η δοκιμασία των μπαράζ. Αν ήταν όμως να την περάσουμε, ως καλύτερη δεύτερη αλλά δεύτερη στον όμιλο, πρέπει κανείς να σχολιάσει ότι την περνάμε υπό ιδανικές συνθήκες: ως ισχυροί στην κλήρωση, ως ομάδα που έκανε αποτελέσματα μεγάλης ομάδας, ως έχουσα αντίστοιχη εμπειρία και μάλιστα με την αυτοπεποίθηση που δίνει η προηγούμενη επιτυχία, ως ομάδα που στελεχώνεται από ποδοσφαιριστές με τέτοιες παραστάσεις, και ποδοσφαιριστές που έχουν φτάσει να παίξουν μέχρι και τελικό Euro, και έχουν ξαναπάει σε Μουντιάλ.
Το ποδόσφαιρο, όπως η ζωή, δεν προσφέρει εγγυήσεις επιτυχίας. Η Εθνική όμως έχει εγγυητές, τα στελέχη που σε πείθουν περί της ικανότητάς τους να κάνουν τη δουλειά, να βοηθήσουν την ομάδα να παρουσιαστεί καλά προετοιμασμένη ψυχοπνευματικά. Μοιάζει βέβαιο ότι για τις επόμενες περίπου 30 ημέρες ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης δεν θα κλείσουν μάτι. Και δεν θα κλείσουν ούτε το τηλέφωνο, αφού θα είναι σε διαρκή επαφή με τους συμπαίκτες, για να τους ετοιμάζουν. Αυτοί οι δύο αυτό το Μουντιάλ δεν θέλουν να σκεφτούν ότι πρόκειται να το χάσουν. Μαζί τους και ο Σάντος. Εχουν ήδη κάνει κι οι τρεις πάρα πολλά για να βρεθούν εκεί. Θα κάνουν τα πάντα και στα μπαράζ για να τα καταφέρουν.
Αυτή η εμπειρία στο know - how, μαζί με την τρέλα του Γιώργου Καραγκούνη και του Κώστα Κατσουράνη να φτάσουν μέχρι τη Βραζιλία, δηλαδή πιθανότατα στην τελευταία μεγάλη παράστασή τους με το εθνόσημο είναι τα βασικά προτερήματα της Εθνικής, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου στα μπαράζ. Πάνω σε αυτά πρέπει να επενδύσει η Εθνική. Κι είναι βέβαιο ότι θα το κάνει, ως μη έχουσα άλλη επιλογή, δεδομένου ότι ο Σάντος δεν θα έχει χρόνο, παρά μόνο κάποιες ώρες και δυο τρεις προπονήσεις πριν από αυτή τη διπλή παρτίδα πρόκρισης.
Είναι καλό που ωρίμαζε εδώ και πάνω από έναν μήνα στο κεφάλι των ποδοσφαιριστών η ιδέα αυτής της κατάληξης, δηλαδή ότι είχαν αρχίσει να το χωνεύουν από τον Σεπτέμβριο, μετά το μαντάτο της νίκης των Βόσνιων στη Σλοβακία, ότι έρχονται τα μπαράζ. Αποφύγαμε τον κίνδυνο που θα διατρέχαμε να πάει η ομάδα αδειανή ψυχικά στα μπαράζ. Τώρα, το καταλάβαινες εδώ και τουλάχιστον έναν μήνα μέσα από τη συναναστροφή με τους διεθνείς, το είχαν χωνέψει. Δεν έφυγαν άδειοι το βράδυ της Τρίτης από το Καραϊσκάκη. Ούτε αυτοί ούτε οι χιλιάδες Ελληνες που βρέθηκαν στις κερκίδες και χειροκρότησαν θερμά. Διότι άπαντες είχαμε εξοικειωθεί με την ιδέα των μπαράζ, κι έτσι ευχαριστηθήκαμε τη στιγμή, τα καλά διαστήματα της Ελλάδας στο ματς, και τη νίκη που ήρθε ως φινάλε πορείας που αντιστοιχεί σε μεγάλη ομάδα.
Είναι μεγάλο παίδεμα, σκληρή και ψυχοφθόρος η δοκιμασία των μπαράζ. Αν ήταν όμως να την περάσουμε, ως καλύτερη δεύτερη αλλά δεύτερη στον όμιλο, πρέπει κανείς να σχολιάσει ότι την περνάμε υπό ιδανικές συνθήκες: ως ισχυροί στην κλήρωση, ως ομάδα που έκανε αποτελέσματα μεγάλης ομάδας, ως έχουσα αντίστοιχη εμπειρία και μάλιστα με την αυτοπεποίθηση που δίνει η προηγούμενη επιτυχία, ως ομάδα που στελεχώνεται από ποδοσφαιριστές με τέτοιες παραστάσεις, και ποδοσφαιριστές που έχουν φτάσει να παίξουν μέχρι και τελικό Euro, και έχουν ξαναπάει σε Μουντιάλ.
Το ποδόσφαιρο, όπως η ζωή, δεν προσφέρει εγγυήσεις επιτυχίας. Η Εθνική όμως έχει εγγυητές, τα στελέχη που σε πείθουν περί της ικανότητάς τους να κάνουν τη δουλειά, να βοηθήσουν την ομάδα να παρουσιαστεί καλά προετοιμασμένη ψυχοπνευματικά. Μοιάζει βέβαιο ότι για τις επόμενες περίπου 30 ημέρες ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης δεν θα κλείσουν μάτι. Και δεν θα κλείσουν ούτε το τηλέφωνο, αφού θα είναι σε διαρκή επαφή με τους συμπαίκτες, για να τους ετοιμάζουν. Αυτοί οι δύο αυτό το Μουντιάλ δεν θέλουν να σκεφτούν ότι πρόκειται να το χάσουν. Μαζί τους και ο Σάντος. Εχουν ήδη κάνει κι οι τρεις πάρα πολλά για να βρεθούν εκεί. Θα κάνουν τα πάντα και στα μπαράζ για να τα καταφέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου