Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί μέρες πριν και οι αρχές είχαν βγει στη γύρα, στο κατόπι των μαυραγοριτών. «Χιλιάδες άνθρωποι δεν ασχολούνται ούτε με το νέφος, ούτε με τα μέτρα κατά της ρύπανσης, ούτε με το... πολωνικό. Ψάχνουν απεγνωσμένα, εκλιπαρούν. Γιατί; Για να εξασφαλίσουν την είσοδό τους σήμερα στη Λεωφόρο», ανέφερε χαρακτηριστικά η Αθλητική Ηχώ, την οποίας μας παραχώρησε το Αρχείο Τύπου Εφημερίδων και Περιοδικών. Η αντιπαραβολή του ματς και της επιθυμίας του κόσμου με τα μεγάλα ζητήματα της εποχής, δείχνει την τεράστια σημασία που είχε για όλους.
Η αποκάλυψη για την κατάσταση του αείμνηστου αμυντικού ήρθε δύο μέρες μετά το ματς. Στις 15/01 του 1982 δηλαδή. Διαβάζουμε στην «Ηχώ»: «Ο Γιάννης Κυράστας αναδείχθηκε στην πιο ηρωική μορφή του προχθεσινού ντέρμπι, αφού έπαιζε επί 100' περίπου σοβαρά τραυματίας από χτύπημα που είχε δεχθεί στο στήθος από τον Βαμβακούλα. Συγκεκριμένα, σε μια μονομαχία που είχε με τον μπακ του Ολυμπιακού δέχτηκε ισχυρό χτύπημα με τον αγκώνα στο στήθος και προς στιγμήν του κόπηκε η αναπνοή. Έπεσε στο έδαφος σχεδόν αναίσθητος και ο γιατρός κ. Σούρπης τον συνέφερε με τεχνητές αναπνοές.
Παρ' όλο ότι δεν αισθανόταν καλά δέχτηκε να συνεχίσει τον αγώνα, αλλά στο ημίχρονο μέσα στα αποδυτήρια έκανε αιμόπτυση. Μόλις είδε αυτό ο κ. Σούρπης του είπε: "Γιάννη εγώ δεν μπορώ να σου πω να παίξει γιατί μπορεί να έχεις πάθει ζημιά στους πνεύμονες. Κάνε ό,τι νομίζεις". Και ο Κυράστας: "Γιατρέ η ομάδα μου με χρειάζεται. Χάνουμε 2-0 και πρέπει να παίξω. Δεν με ενδιαφέρει ό,τι και να γίνει". Ο Λάκης Πετρόπουλος που ήταν μπροστά και άκουσε τον διάλογο τον αγκάλιασε συγκινημένος και τον φίλησε. Όλοι είδαν στο β' ημίχρονο τον Κυράστα να τρώει σίδερα και να μάχεται με αυταπάρνηση και αυτοθυσία, όπως όλοι οι συμπαίκτες του. Στο τέλος πανηγύρισε με έξαλλο ενθουσιασμό τη νίκη και μέσα στα αποδυτήρια έκλαιγε σαν μικρό παιδί από τη χαρά του».
Ο Κυράστας, ο οποίος το 1981 είχε κάνει το βήμα μαζί με τον Μάικ Γαλάκο από το «ερυθρόλευκο» στο «πράσινο» στρατόπεδο, δήλωνε στην εφημερίδα: «Τη στιγμή που με χτύπησε ο Βαμβακούλας έχασα από μπροστά μου τον κόσμο και πίστεψα ότι είχα πάθει μεγάλη ζημιά. Όμως έσφιξα τα δόντια και είπα ότι έπρεπε να συνεχίσω. Στα αποδυτήρια όταν είδα το αίμα φοβήθηκα, αλλά είπα ότι δεν βγαίνω από τον αγώνα με τίποτα. Σ' όλο το β' ημίχρονο έπαιζα με φοβερούς πόνους και αισθανόμουν την αναπνοή μου να σβήνει. Χαίρομαι που πήραμε την πιο μεγάλη νίκη στην Ιστορία των ντέρμπι. Αποδείξαμε ότι είμαστε η πρώτη ομάδα και θα περιμένουμε τον Ολυμπιακό στις 31 Ιανουαρίου για να του ξαναδώσουμε ένα καινούργιο μάθημα».
Ο Γιάννης Κυράστας έπαιξε στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1986, όταν και κρέμασε τα παπούτσια του. Υπό τις οδηγίες του οι «πράσινοι» παρουσίασαν τη σεζόν 1999-2000 ένα εξαιρετικό πρόσωπο, αλλά δεν κατάφεραν να πάρουν τον τίτλο. Την πρωταπριλιά του 2004 έφυγε από τη ζωή, έπειτα από μία σύντομη και άνιση μάχη με το θάνατο. Ήταν μόλις 52...
*Ευχαριστούμε το Αρχείο Τύπου Εφημερίδων και Περιοδικών (www.arxeiotypou.gr) για τη διάθεση των εφημερίδων.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου