Και όμως, ούτε αυτή η πρόταση θα συλλάβει την απογοήτευση και τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί 6,5 χρόνια πριν όταν ο Άντερσον άνοιγε την πόρτα του «Ολντ Τράφορντ» από την Πόρτο. Και το χειρότερο; Ο Βραζιλιάνος αποχωρεί σε μία περίοδο που το πρόβλημα των «κόκκινων διαβόλων» στην μεσαία γραμμή είναι εμφανέστατο από ποτέ.
Κόντρα στην Σουόνσι ο Άντερσον έμεινε ξανά εκτός αποστολής και από την στιγμή που ο Μόγιες δεν ανέφερε κάποιο τραυματισμό, φαίνεται πως το τέλος του έχει έρθει. Το καλοκαίρι ο Σκωτσέζος τεχνικός έκανε μία συνειδητή προσπάθεια να δώσει σε κάθε ποδοσφαιριστή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μία δίκαιη ευκαιρία να αποδείξει ότι αξίζει να φοράει την φανέλα των πρωταθλητών. Ο 26χρονος μέσος έχει ξεκινήσει μόλις τρεις φορές βασικός σε μία ομάδα που η μεσαία της γραμμή είναι τουλάχιστον ανεπαρκέστατη με τον Μόγιες να δίνει θέση βασικού στον 40χρονο πλέον Γκιγκς, αλλά και τον κεντρικό αμυντικό Φιλ Τζόουνς.
Και ο ίδιος όμως δεν έκανε και κάποια προσπάθεια για να αλλάξει την γνώμη του Μόγιες δείχνοντας ξεκάθαρα ότι χρειάζεται μία αλλαγή στην καριέρα του, σε ένα νέο περιβάλλον με την Φιορεντίνα να τον φέρνει στο «Αρτέμιο Φράνκι». Ο Άντερσον θα μπορούσε να είχε αφήσει το στίγμα του στρο «Ολντ Τράφορντ», αν βέβαια είχε δείξει την ίδια εικόνα που είχε στους δύο ημιτελικούς του 2009 απέναντι στην Άρσεναλ εκεί όπου ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου, ή έδειχνε λίγο από το πλούσιο ταλέντο του όπως είχε δείξει ένα χρόνο πριν στον τελικό της Μόσχας με την εκτέλεση πέναλτι στον Τσεχ.
Δυστυχώς όμως, τόσο για τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όσο και για τους φίλους της Γιουνάιτεντ, ο Βραζιλιάνος δεν κατάφερε ποτέ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και συμπεριφέρθηκε ακριβώς όπως κάνουν πολλοί συμπατριώτες τους που ναι μεν ξεχειλίζουν από ταλέντο, αλλά από μυαλό μηδέν.
Πάντα ένα αλλά
Η αλήθεια είναι ότι η κληρονομιά που αφήνει δεν είναι τίποτα άλλο από το σύνθημα που τραγουδούσε η Stretfor End: «Άντερσον-σον-σον είναι καλύτερος από τον Κλέμπερσον, Άντερσον-σον-σον είναι δικός μας μάγος της μεσαίας γραμμής». Για κάθε επιτηδευμένη πάσα στους ακραίους, για κάθε τρέξιμο στο χώρο του κέντρο, ερχόταν πάντα ένα εξωγηπεδικό περιστατικό για να θυμίζει γιατί ποτέ δεν θα γίνει ένας πραγματικά «μεγάλος» παίκτης.
Το 2010 ενεπλάκη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Πορτογαλία, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τα είχε ακούσει τόσο για το σωματικό του βάρος όσο και για την διάθεσή-η μάλλον για την μη διάθεση-που έδειχνε στις προπονήσεις. Και ο ίδιος όμως έριχνε λάδι στην φωτιά με τις εκάστοτε παιδιάστικες συμπεριφορές, όπως όταν είχε ανεβάσει ένα γκουρμέ γεύμα στο προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram με σχόλιο: «Θα προτιμούσα να ήμουν στα McDonald 's».
Δεν υπήρχε ανταγωνισμός
Από το 2007 όταν και μετακόμισε από την Πόρτο αγωνίστηκε σε μία θέση που ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν ξόδεψε πολλά λεφτά ενώ ουσιαστικά δεν υπήρχε και μεγάλος ανταγωνισμός.
Ο Όουεν Χάργκριβς-ο οποίος αποκτήθηκε το ίδιο καλοκαίρι-χτυπήθηκε από τραυματισμούς και σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ενώ και ο Ντάρεν Φλέτσερ είχε μπει για πολύ καιρό στα πιτς ελέω της νόσου Crohn. Επίσης, ο Πολ Σκόουλς διένυε το 33ο έτος της ηλικίας του ενώ αποσύρθηκε κι επέστρεψε ξανά στα γήπεδα μετά από παρότρυνση του «Φέργκι».
Και παρόλα αυτά ο 26χρονος δεν κατάφερε να κερδίσει μία θέση βασικού. Οι πιο φανατικοί του υποστηρικτές θα μπορούσαν να επικαλεστούν τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς του στο γόνατο εμπόδισαν την πρόοδό του, αλλά μετά από έξι χρόνια παραμονής στην Γιουνάιτεντ, το καλύτερο του σερί ως βασικός ήταν επτά ματς που ήταν ενδεκαδάτος στο τέλος του 2010. Δεν το λες κι επιτυχία για έναν ποδοσφαιριστή που κόστισε 20 εκατ. λίρες κι ενώ βρισκόταν ακόμα στην δεύτερη δεκαετία της ζωής του.
Μπορεί τελικά ο Άντερσον να μην άφησε ποτέ το στίγμα του στο «Ολντ Τράφορντ» και να μην έγινε ο μεγάλος παίκτης που θα άφηνε εποχή, αλλά τουλάχιστον για τους οπαδούς της Γιουνάιτεντ θα υπάρχουν πάντοτε η Άρσεναλ και το πέναλτι στον Τσεχ.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου