Τελικά
το παιχνίδι με τον Αρη εξελίχθηκε σε γιορτή, για ομάδα και κόσμο . Ηταν
άλλη μία παράσταση, που δεν χορταίνεις να την βλέπεις από την πιο
βελτιωμένη ομάδα του πρωταθλήματος από την αρχή μέχρι σήμερα και από τον
κορυφαίο φορ του πρωταθλήματος, μακράν του δεύτερου. Ο Μπέργκ είναι
παίκτης που σε «τραβάει» με την απόδοσή του να πάς να τον δείς στο
γήπεδο.
Θυμίζω δύο πρόσφατα-σχετικά- άρθρα που είχα γράψει για τον
Μπέργκ (3-1 και με τον καλύτερο επιθετικό του πρωταθλήματος! |
gazzetta.gr http://www.gazzetta.gr/node/593155 via @gazzetta_gr-Σκάσε 15 και ζήτα τον Μπεργκ! | gazzetta.gr http://www.gazzetta.gr/node/582273 via @gazzetta_gr).
Κάποιοι αμφισβήτησαν την άποψή μου για τον Σουηδό παικταρά. Δικαίωμά τους είναι, αλλά το ρημάδι το γήπεδο τους εκθέτει και μαζί και ο Μάρκους, που είναι ο …..Ζλάταν της ομάδας του Αναστασίου. Στο παιχνίδι με τον Αρη έβαλε γκολ με όλους τους τρόπους και με ένα τακουνάκι «έφτιαξε» επί της ουσίας το δεύτερο γκολ, που έδωσε το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό στο καλύτερο σημείο.
Ο Μπέργκ είπαμε, ότι είναι άλλη κλάση και ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον έχει ήδη στην καρδιά του. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην ομάδα κόντρα στον Αρη είναι ότι δεν έχασε την συγκέντρωσή της στο πρώτο ημίχρονο παρά την προσπάθεια του Θάνου (έδωσε πέναλτι στον Αρη που μόνο αυτός το είδε, δεν έδωσε πέναλτι στον Παναθηναϊκό σε χέρι του Γιαννίτση και «σημάδεψε» με ανύπαρκτη κίτρινη-πέναλτι δεν είναι , αλλά θέατρο δεν κάνει-τον Μπέργκ) να εξοργίσει εξέδρα και παίκτες και παρά το γεγονός, ότι ο Αρης ισοφάρισε.
Οι παίκτες είχαν την ψυχραιμία, έβαλαν την μπάλα κάτω και κάποιες στιγμές την έκρυψαν και φανερώθηκε όταν κατέληξε στα δίχτυα Διούδη. Τα τρία γκολ, που πέτυχαν οι «πράσινοι» είναι γκολ προπόνησης. Και το πρώτο (Νάνο, Μπέργκ) και το δεύτερο(Μπέργκ, Ζέκα, Κλωναρίδης) και το τέταρτο(Αμπέντ-Μπέργκ). Είναι οι κινήσεις που ζητάει από τους μέσους ο Αναστασίου, για να πατάνε περιοχή και είτε να «εκτελούν», είτε να σερβίρουν. Με λίγα λόγια πλέον ο κόσμος του Παναθηναϊκού μετά από χρόνια έχει λόγο να πάει στο γήπεδο.
Για να δει παίκτες κλάσης όπως ο Μπέργκ, ο Πράνιτς(το καλύτερο του παιχνίδι χθες ως αμυντικός χαφ), ο Μέντες(έπαιξε στόπερ, αλλά από πίσω έβγαζε πολλές κάθετες πάσες και έδειξε πόσο λείπει από την ομάδα η ηρεμία του, όταν δεν παίζει) και σε λίγο καιρό ο Πέτριτς, όταν θα βρει ρυθμό. Αλλά και για να δει μία ομάδα, που παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο, με την μπάλα κάτω , μία ομάδα που δίνει την ψυχή της και το πάθος της σε κάθε ματς, μία ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο αυτή την εποχή.
ΥΓ: Και επειδή κάποιοι…..έξυπνοι θα γράψουν από κάτω για την διαφορά από τον Ολυμπιακό θα πω, ότι στα μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδια δεν φάνηκε καμία διαφορά το συνολικό σκορ είναι 3-1 υπέρ του Παναθηναϊκού και το εκωφαντικό 3-0 ακόμα να το …..ξεπεράσουν στον Πειραιά(φαίνεται από τις διάφορες κινήσεις τους). Από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός φέτος φτιάχνει μία ομάδα από το μηδέν με πιτσιρίκια και με μπάτζετ έξι φορές πιο κάτω από αυτό του Ολυμπιακού. Επίσης το βλέπει όλος ο κόσμος τι γίνεται κάθε εβδομάδα στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού με αποφάσεις διαιτητών που του έχουν στερήσει βαθμούς.
Κάποιοι αμφισβήτησαν την άποψή μου για τον Σουηδό παικταρά. Δικαίωμά τους είναι, αλλά το ρημάδι το γήπεδο τους εκθέτει και μαζί και ο Μάρκους, που είναι ο …..Ζλάταν της ομάδας του Αναστασίου. Στο παιχνίδι με τον Αρη έβαλε γκολ με όλους τους τρόπους και με ένα τακουνάκι «έφτιαξε» επί της ουσίας το δεύτερο γκολ, που έδωσε το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό στο καλύτερο σημείο.
Ο Μπέργκ είπαμε, ότι είναι άλλη κλάση και ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον έχει ήδη στην καρδιά του. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην ομάδα κόντρα στον Αρη είναι ότι δεν έχασε την συγκέντρωσή της στο πρώτο ημίχρονο παρά την προσπάθεια του Θάνου (έδωσε πέναλτι στον Αρη που μόνο αυτός το είδε, δεν έδωσε πέναλτι στον Παναθηναϊκό σε χέρι του Γιαννίτση και «σημάδεψε» με ανύπαρκτη κίτρινη-πέναλτι δεν είναι , αλλά θέατρο δεν κάνει-τον Μπέργκ) να εξοργίσει εξέδρα και παίκτες και παρά το γεγονός, ότι ο Αρης ισοφάρισε.
Οι παίκτες είχαν την ψυχραιμία, έβαλαν την μπάλα κάτω και κάποιες στιγμές την έκρυψαν και φανερώθηκε όταν κατέληξε στα δίχτυα Διούδη. Τα τρία γκολ, που πέτυχαν οι «πράσινοι» είναι γκολ προπόνησης. Και το πρώτο (Νάνο, Μπέργκ) και το δεύτερο(Μπέργκ, Ζέκα, Κλωναρίδης) και το τέταρτο(Αμπέντ-Μπέργκ). Είναι οι κινήσεις που ζητάει από τους μέσους ο Αναστασίου, για να πατάνε περιοχή και είτε να «εκτελούν», είτε να σερβίρουν. Με λίγα λόγια πλέον ο κόσμος του Παναθηναϊκού μετά από χρόνια έχει λόγο να πάει στο γήπεδο.
Για να δει παίκτες κλάσης όπως ο Μπέργκ, ο Πράνιτς(το καλύτερο του παιχνίδι χθες ως αμυντικός χαφ), ο Μέντες(έπαιξε στόπερ, αλλά από πίσω έβγαζε πολλές κάθετες πάσες και έδειξε πόσο λείπει από την ομάδα η ηρεμία του, όταν δεν παίζει) και σε λίγο καιρό ο Πέτριτς, όταν θα βρει ρυθμό. Αλλά και για να δει μία ομάδα, που παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο, με την μπάλα κάτω , μία ομάδα που δίνει την ψυχή της και το πάθος της σε κάθε ματς, μία ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο αυτή την εποχή.
ΥΓ: Και επειδή κάποιοι…..έξυπνοι θα γράψουν από κάτω για την διαφορά από τον Ολυμπιακό θα πω, ότι στα μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδια δεν φάνηκε καμία διαφορά το συνολικό σκορ είναι 3-1 υπέρ του Παναθηναϊκού και το εκωφαντικό 3-0 ακόμα να το …..ξεπεράσουν στον Πειραιά(φαίνεται από τις διάφορες κινήσεις τους). Από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός φέτος φτιάχνει μία ομάδα από το μηδέν με πιτσιρίκια και με μπάτζετ έξι φορές πιο κάτω από αυτό του Ολυμπιακού. Επίσης το βλέπει όλος ο κόσμος τι γίνεται κάθε εβδομάδα στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού με αποφάσεις διαιτητών που του έχουν στερήσει βαθμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου