Ο επόμενος Έλληνας ΝΒΑερ!!

Το next big thing (στην κυριολεξία, μιας και είναι 2,17μ.) του ελληνικού μπάσκετ, Γιώργος Παπαγιάννης, μιλά στη SportDay για την πορεία του από τον Ολυμπιακό μέχρι το στόχο του ΝΒΑ.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι θέμα χρόνου να κάνει το άλμα για το ΝΒΑ. Ο 17χρονος σέντερ (2,17μ.) που είναι περιζήτητος από τα κολέγια στις ΗΠΑ μίλησε στη SportDay για τα πρώτα του βήματα, το πώς έφυγε από τον Ολυμπιακό για να πάει στο Περιστέρι, το φλερτ με τη Ρεάλ, τη μετακόμιση στο WestTown School και την Εθνική ομάδα.

Αναλυτικά, ο Γιώργος Παπαγιάννης μίλησε για:

-την προσαρμογή στις ΗΠΑ: «Στην αρχή ήταν δύσκολα. Είχα δυσκολία στην επικοινωνία. Γνωρίζω αγγλικά, εκεί όμως μιλάνε πολύ γρήγορα. Ήμουν μακριά από την οικογένειά μου για πρώτη φορά. Ευτυχώς έχω έναν Έλληνα συμπαίκτη, τον Δημήτρη Φωτόπουλο, ο οποίος με βοηθάει. Οι άνθρωποι εκεί είναι φιλόξενοι και με βοήθησαν σε όποιο πρόβλημα είχα. Στην αρχή ήθελα να γυρίσω πίσω αλλά είπα πως έχω ένα στόχο. Κι αποφάσισα πως το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να μπω στο NBA. Είπα πως θα προσπαθήσω, μετά θα τους φέρω όλους μαζί μου. Οπότε το ξεπέρασα και δεν το ξανασκέφτηκα. Δεν το έχω μετανιώσει».

-την πρόταση που είχε από τη Ρεάλ: «Στη Ρεάλ θα έπαιρνα τα χρήματα, αλλά δεν θα είχα σπουδές. Απ’ ό,τι μου είχαν πει θα ήμουν σε ένα δημόσιο σχολείο. Ήθελα όμως να σπουδάσω Νανοτεχνολογία ή Φυσική, οπότε επέλεξα ΗΠΑ. Μπορώ έτσι να συνδυάσω και τα δύο».

-τις κρούσεις που δέχεται ήδη από κολέγια: «Δεν ξέρω ποιο θα επέλεγα. Ποτέ δεν σκέφτηκα. Δεν είναι σωστό για το επόμενο χρονικό διάστημα, γιατί θέλω να αγωνιστώ για την Εθνική αυτό το καλοκαίρι, οπότε δεν με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θέμα. Οι προτάσεις πάντως είναι πολλές. Ο προπονητής μου συνεχώς μου λέει πως παίρνουν τηλέφωνο διάφορα κολέγια και με ζητούν. Όταν έρθει η στιγμή όμως. θα αποφασίσουμε μαζί με τον προπονητή. Υπήρξε και κάποια περίοδος που με έπαιρναν τηλέφωνο ανά 10 λεπτά. Το γραμματοκιβώτιό μου είναι συνεχώς γεμάτο. Για την ώρα με απασχολεί μόνο η Εθνική».

-το λόγο που έφυγε από τον Ολυμπιακό: «Δεν ήθελαν να δώσουν τα χρήματα για τα μεταφορικά από τα Μέγαρα, όπου είναι το σπίτι μου, στον Πειραιά. Δεν ζήτησα να κάνω συμβόλαιο ούτε τίποτε άλλο. Μόνο αυτά τα χρήματα. Δεν τα έδωσαν κι έτσι πήγα στο Περιστέρι. Εκεί ήρθε και η πρόταση από τη Ρεάλ. Στο Περιστέρι πήγα για τον κόουτς Πεδουλάκη που με είχε ζητήσει. Ήθελα να δουλέψω μαζί του. Είχα ακούσει πάρα πολλά γι' αυτόν, το Περιστέρι είχε βγάλει πολλούς παίκτες και πίστευα πως θα μπορούσα να κάνω προπονήσεις και να παίξω κάποια στιγμή με την ανδρική ομάδα».

-το ντεμπούτο στην Α1: «Ήταν στο ΟΑΚΑ το 2011, σε ματς με τον Παναθηναϊκό. Ο κόουτς Πεδουλάκης την προηγούμενη μέρα μού είχε πει πως θα παίξω. Το βράδυ είχα πολύ άγχος. Άγχος όχι για να βάλω πόντους ή να κάνω κάτι, απλώς και μόνο που θα πατήσεις το πόδι σου στο ΟΑΚΑ είναι θέμα. Οι φίλαθλοι... σε δείχνει κι η τηλεόραση. Όλα σημαίνουν κάτι για σένα και τους ανθρώπους που σε αγαπούν».

-τον παίκτη που θαυμάζει: «Τον Λεμπρόν Τζέιμς. Είναι ένα από τα είδωλα μου. Μπορεί να μην παίζουμε στην ίδια θέση. αλλά μου αρέσει ο χαρακτήρας του. Παίζει πολύ δυνατά».

-την εθνική Παίδων: «Αρχικά η Εθνική είναι πάρα πολύ μεγάλη τιμή όχι μόνο για εμένα προσωπικά, αλλά και για όλη την οικογένειά μου. Ο κόουτς Μανουσέλης, με τον οποίο συνεργάζομαι, μου έδωσε και μου δίνει πολύ μεγάλη βοήθεια. Ακόμα και στην Αμερική όσες φορές μπορώ προσπαθώ να μιλάμε. Στην Εθνική είχαμε πολλές συζητήσεις όχι μόνο για το αγωνιστικό αλλά και για το ψυχολογικό κομμάτι. Όταν πήγα στην Εθνική, έπαιξα για πρώτη φορά στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στην προετοιμασία όλα ήταν εντάξει, όταν όμως μπαίνεις στο παρκέ λες "πρέπει να κάνω κάτι. πρέπει να νικήσω". Η Εθνική εκτός από τιμή είναι και χαρά. Μου αρέσει που εκπροσωπώ τη χώρα μου στις διοργανώσεις. Κάποια στιγμή θα ήθελα να αγωνιστώ και με την Ανδρών».