Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η
τελευταία φορά που στην Ελλάδα η αποθέωση ή η κριτική γίνεται από
ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ή παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν ούτε τα
βασικά. Το κακό, ξεκίνησε από την αρχή αυτής της ιστορίας που λέγεται
Μουντιάλ. Από την ημέρα (6 Δεκεμβρίου) όταν έγινε η κλήρωση και η Εθνική
μας έπεσε στον ίδιο όμιλο με την Κολομβία, την Ακτή Ελεφαντοστού και
την Ιαπωνία. “Περνάμε...”, “Ούτε ένα μεγαθήριο στο δρόμο μας...”, “Ποια
Κολομβία που δεν έχει περάσει ποτέ στους 16 και ποια Ακτή Ελεφαντοστού
που δεν έχει πάρει τίποτα στην ιστορία της” ήταν πάνω κάτω τα σχόλια.
Ανέκδοτο. Να κάνεις κριτική στον Κατσουράνη και τον Μανιάτη γιατί δεν παίζουν καλά, όταν γράφεις, λες ή υποστηρίζεις ποια Ακτή του Γιάγια Τουρέ και του Ντρογκμπά. Δεν ξέρω τι έχουν καταλάβει οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι από την Εθνική μας ομάδα πραγματικά. Επειδή πήρε το Εuro 2004 στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα, προφανώς την έχουν κατατάξει στη συνείδησή τους, ως Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία, οι οποίες αν δεν φτάσουν στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι αποτυχία.
Η Ελλάδα όμως δεν είναι αυτό. Και δεν ήταν και ποτέ αυτό. Κριτική και
μάλιστα ξεπάτωμα θα σήκωνε για αυτή την ομάδα αν δεν περνούσε στα
μπαράζ την Ρουμανία. Ναι, αυτό θα ήταν αποτυχία. Το να μην αποκλείσει
την Κολομβία και την Ακτή Ελεφαντοστού δεν είναι αποτυχία είναι το
φυσιολογικό. Βεβαίως έχουμε κάθε δικαίωμα να τους κρίνουμε αυστηρά κάθε
φορά που δεν πετυχαίνουν μία υπέρβαση, ειδικά φέτος που οι ίδιοι οι
παίκτες και ο προπονητής έβαλαν τον πήχη ψηλά. Αλλά να τους κρίνουμε για
αυτό. “Κύριοι μας τάξατε υπέρβαση και δεν την κάνατε”.
Και επειδή εύκολα μπορείτε να πείτε, ότι τώρα σας τα γράφω και άλλα έλεγα νωρίτερα. Σας θυμίζω εδώ τι έγραψα την ημέρα της κλήρωσης με Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία. Ο τίτλος ήταν “Ισως η χειρότερη κλήρωση...”.
Διαβάζω από την ώρα που έληξε το ματς με την Κολομβία δεκάδες κείμενα κριτικής και χιλιάδες σχόλια για την Εθνική συνολικά, για τον προπονητή, τους παίκτες, κ.τ.λ.π. Κάποια τα αντιλαμβάνομαι, κάποια άλλα όχι. “Μια τραγική ομάδα...” διάβασα για την Κολομβία που περίπου δεν έκανε τίποτα. Αν στην Ελλάδα είχαμε Κουαδράρο και Ροντρίγκες θα γράφαμε και θα λέγαμε “πάμε για τους οκτώ τουλάχιστον και έχουμε όνειρο την κατάκτηση”.
Τώρα αν πρέπει να εξηγώ ποιος είναι ο Κουαδράδο ή ο Ροντρίγκες, ή ακόμη περισσότερο τι εστί Γιάγια Τουρέ, Ντρογκμπά, Ζερβίνιο κ.τ.λ.π, τότε λυπάμαι δεν έχει νόημα να συζητάμε. Την ακόμη μεγαλύτερη πλάκα βέβαια την έχουν αυτοί που κρίνουν με βάση τι έκαναν κάποιοι παίκτες σε κάποιους συλλόγους την φετινή σεζόν; Γράφεται για παράδειγμα, “Ποιός Καγκάουα και ποιος Χόντα, τι έκαναν σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μίλαν για να μας τους παρουσιάζουν κάποιοι ως καλούς παίκτες;”. Ελα ντε τι έκαναν; Θυμίστε μου τους Ελληνες παίκτες που έχουν παίξει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τα έχουν πάει καλύτερα από τον Καγκάουα; Πώς είπατε; Δεν έχει περάσει ούτε ένας έστω έξω από το “Ολντ Τράφορντ”...
Με εξαίρεση τον Παπασταθόπουλο που παίζει στη Ντόρτμουντ και τον Τοροσίδη που παίζει στην Ρόμα οι καλύτεροι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας παίζουν στη Φούλαμ και την Μπολόνια που υποβιβάστηκαν σε Αγγλία και Ιταλία αντίστοιχα, στην Σέλτικ της Σκωτίας, στην (δε θυμάμαι καν πως την λένε) ομάδα της Τουρκίας ποια έπαιζε ο Γκέκας, στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ. Τι να κάνουμε αυτό είναι το επίπεδό των ποδοσφαιριστών μας και με αυτό το επίπεδο, αυτοί οι παίκτες είναι πάντα εκεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Εκεί που δεν είναι άλλοι κι' άλλοι που βλέπουν τα Μουντιάλ και τα Euro από την τηλεόραση...
Αποτυχία για αυτή την ομάδα θα ήταν να μην πάει στο Μουντιάλ. Αποτυχία δεν είναι να αποκλειστεί από τον Γιάγια Τουρέ (τον καλύτερο κεντρικό χαφ του κόσμου σήμερα). Αποτυχία θα είναι ασφαλώς να μην δικαιολογήσει την εκεί παρουσία της ή να παίξει αντιποδόσφαιρο. Δεν νομίζω ότι συνέβη τίποτα από τα δύο στο ματς με την Κολομβία...
Ανέκδοτο. Να κάνεις κριτική στον Κατσουράνη και τον Μανιάτη γιατί δεν παίζουν καλά, όταν γράφεις, λες ή υποστηρίζεις ποια Ακτή του Γιάγια Τουρέ και του Ντρογκμπά. Δεν ξέρω τι έχουν καταλάβει οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι από την Εθνική μας ομάδα πραγματικά. Επειδή πήρε το Εuro 2004 στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα, προφανώς την έχουν κατατάξει στη συνείδησή τους, ως Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία, οι οποίες αν δεν φτάσουν στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι αποτυχία.
Και επειδή εύκολα μπορείτε να πείτε, ότι τώρα σας τα γράφω και άλλα έλεγα νωρίτερα. Σας θυμίζω εδώ τι έγραψα την ημέρα της κλήρωσης με Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία. Ο τίτλος ήταν “Ισως η χειρότερη κλήρωση...”.
Διαβάζω από την ώρα που έληξε το ματς με την Κολομβία δεκάδες κείμενα κριτικής και χιλιάδες σχόλια για την Εθνική συνολικά, για τον προπονητή, τους παίκτες, κ.τ.λ.π. Κάποια τα αντιλαμβάνομαι, κάποια άλλα όχι. “Μια τραγική ομάδα...” διάβασα για την Κολομβία που περίπου δεν έκανε τίποτα. Αν στην Ελλάδα είχαμε Κουαδράρο και Ροντρίγκες θα γράφαμε και θα λέγαμε “πάμε για τους οκτώ τουλάχιστον και έχουμε όνειρο την κατάκτηση”.
Τώρα αν πρέπει να εξηγώ ποιος είναι ο Κουαδράδο ή ο Ροντρίγκες, ή ακόμη περισσότερο τι εστί Γιάγια Τουρέ, Ντρογκμπά, Ζερβίνιο κ.τ.λ.π, τότε λυπάμαι δεν έχει νόημα να συζητάμε. Την ακόμη μεγαλύτερη πλάκα βέβαια την έχουν αυτοί που κρίνουν με βάση τι έκαναν κάποιοι παίκτες σε κάποιους συλλόγους την φετινή σεζόν; Γράφεται για παράδειγμα, “Ποιός Καγκάουα και ποιος Χόντα, τι έκαναν σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μίλαν για να μας τους παρουσιάζουν κάποιοι ως καλούς παίκτες;”. Ελα ντε τι έκαναν; Θυμίστε μου τους Ελληνες παίκτες που έχουν παίξει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τα έχουν πάει καλύτερα από τον Καγκάουα; Πώς είπατε; Δεν έχει περάσει ούτε ένας έστω έξω από το “Ολντ Τράφορντ”...
Με εξαίρεση τον Παπασταθόπουλο που παίζει στη Ντόρτμουντ και τον Τοροσίδη που παίζει στην Ρόμα οι καλύτεροι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας παίζουν στη Φούλαμ και την Μπολόνια που υποβιβάστηκαν σε Αγγλία και Ιταλία αντίστοιχα, στην Σέλτικ της Σκωτίας, στην (δε θυμάμαι καν πως την λένε) ομάδα της Τουρκίας ποια έπαιζε ο Γκέκας, στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ. Τι να κάνουμε αυτό είναι το επίπεδό των ποδοσφαιριστών μας και με αυτό το επίπεδο, αυτοί οι παίκτες είναι πάντα εκεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Εκεί που δεν είναι άλλοι κι' άλλοι που βλέπουν τα Μουντιάλ και τα Euro από την τηλεόραση...
Αποτυχία για αυτή την ομάδα θα ήταν να μην πάει στο Μουντιάλ. Αποτυχία δεν είναι να αποκλειστεί από τον Γιάγια Τουρέ (τον καλύτερο κεντρικό χαφ του κόσμου σήμερα). Αποτυχία θα είναι ασφαλώς να μην δικαιολογήσει την εκεί παρουσία της ή να παίξει αντιποδόσφαιρο. Δεν νομίζω ότι συνέβη τίποτα από τα δύο στο ματς με την Κολομβία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου