Εχουμε και λέμε, λοιπόν...
Την Πέμπτη καταπιάστηκα με τα 33 δευτερόλεπτα της αλήθειας, όπως αυτή αναδεικνύεται από τις σκόρπιες εντολές του Κατσικάρη στη διάρκεια μιας προπόνησης και αποτελούν το σενάριο του τρέιλερ του OTE TV για το ντοκιμαντέρ το οποίο είναι αφιερωμένο στην πορεία της Εθνικής και θα προβληθεί στις έντεκα το βράδυ της ερχόμενης Πέμπτης.
Σήμερα συρρικνώνω τον χρόνο και από τα τριάντα τρία τηλεοπτικά δευτερόλεπτα τον κατεβάζω στα τέσσερα με πέντε, που μάλιστα είναι αγωνιστικά και όχι προπονητικά...
Αυτά είναι τα δευτερόλεπτα του χάους, όπως τα αποκαλεί ο Κατσικάρης!
Ανοίξαμε μια τέτοια κουβέντα την Παρασκευή το μεσημέρι μετά την προπόνηση στην "Ulker Arena" κι ενώ οι παίκτες αποσύρονταν στα δωμάτια τους για να ξεκουραστούν πριν από τον βραδινό αγώνα με την Τουρκία. Μιλώντας για την εικόνα της ομάδας στο ματς του ΟΑΚΑ, του είπα ότι νομίζω πως μερικές φορές η Εθνική επιδίδεται σε κατάχρηση αλτρουισμού (sic) και εξέφρασα την απορία εάν αυτό το "κρούσμα" οφείλεται σε υπερβάλλοντα ομαδικό ζήλο ή σε επιφύλαξη και αμηχανία πριν από την τελική εκτέλεση του σουτ...
Αναθάρρησα όταν ο Φώτης μου είπε ότι όντως "μερικές φορές το παραξηλώνουμε με το passing game", αλλά φρόντισε να μου εξηγήσει αυτό το φαινόμενο και να με κάνει κοινωνό της θεωρίας του μπασκετικού χάους, περί της οποίας οφείλω να ομολογήσω την περιορισμένη γνώση μου...
Οφείλω επίσης να ευχαριστήσω δημοσίως και θερμώς τον προπονητή της Εθνικής, διότι με έκανε να κατανοήσω μια πολύ ουσιαστική υπόθεση, η πατρότητα της οποίας (σύμφωνα με τον Φώτη) πρέπει να αποδοθεί στον Σβέτισλαβ Πέσιτς. Ο Σέρβος προπονητής ήταν εκείνος ο οποίος πριν από καμιά δεκαριά χρόνια σε ένα σεμινάριο είχε χωρίσει την επίθεση των 24 δευτερολέπτων σε τρεις διαφορετικές και κωδικοποιημένες φάσεις, αναλύοντας τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις μιας εκάστης...
Τα πρώτα οκτώ δευτερόλεπτα είναι εκείνα στα οποία μια ομάδα (μπορεί να) κτυπά στον πρωτεύοντα αιφνιδιασμό, τα δεύτερα οκτώ δευτερόλεπτα αφορούν την προετοιμασία μιας ως επί το πλείστον σετ επίθεσης, ενώ στα τρίτα οκτώ δευτερόλεπτα λαμβάνεται η απόφαση και πραγματοποιείται η εκτέλεση.
Δεν ξέρω εάν ο Πέσιτς ανακάλυψε την... πυρίτιδα ή τετραγώνισε τον κύκλο με αυτόν τον διαχωρισμό των φάσεων μιας κατοχής, σίγουρα πάντως η άποψη την οποία διατύπωσε (με την αντίστοιχη τεκμηρίωση) αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο εποπτικό υλικό...
Πού κολλάει τώρα η (φερόμενη ως) κατάχρηση αλτρουισμού της σημερινής Εθνικής με το σκεπτικό του Πέσιτς; Κολλάει και παρακολλάει, διότι όπως μου εξήγησε ο Φώτης, στο τέλος της πρώτης και στην αρχή της δεύτερης φάση μιας επίθεσης υπάρχει ένα χρονικό διάστημα 4-5 δευτερολέπτων που ο ίδιος τα προσδιορίζει ως περίοδο του χάους.
Ιδού το σκεπτικό του: "Αυτό το διάστημα των τεσσάρων- πέντε δευτερολέπτων είναι το κρισιμότερο στην εξέλιξη μιας επίθεσης. Είναι οι στιγμές που η επιτιθέμενη ομάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί την χαλαρότητα των αντιπάλων της, να διαβάσει καλά την άμυνα και να αρχίζει να κατασταλάζει στο πώς θα εκδηλώσει την τελική προσπάθεια της. Εδώ παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο η κυκλοφορία της μπάλας με το passing game, το spacing (αποστάσεις) και η καίρια κίνηση του σέντερ. Επίσης εδώ ακριβώς εγκυμονεί ο κίνδυνος να γίνουν οι παραπάνω από τις πρέπουσες πάσες, διότι εάν η ομάδα δεν είναι κάθετη στην κίνηση της, τότε αυτή η κατάχρηση θα της προκαλέσει άγχος, αμηχανία και αβεβαιότητα και θα της χαλάσει την επίθεση. Δεν το κρύβω ότι αυτή ακριβώς είναι η υπόθεση με την οποία θα ασχοληθούμε περισσότερο, κατά την τελευταία εβδομάδα της προετοιμασίας μας".
Τη θεωρία του χάους των 4-5 δευτερολέπτων επιτείνει η απουσία του Βασίλη Σπανούλη, που (είθισται να) αποτελεί τον κύριο εκφραστή της επίθεσης της Εθνικής και πάντως τον παίκτη από τα χέρια του οποίου περνάει κάθε μπάλα σε κάθε σύστημα...
Λίγες ώρες μετά την... επιμόρφωση μου στο σύντομο σεμινάριο του "Radison Blue", είδα την Εθνική να αλώνει την "Ulker Arena" και να κλείνει τον κύκλο της προετοιμασίας της με την πέμπτη νίκη σε οκτώ φιλικά ματς, εκ των οποίων μόνο ένα διεξήχθη επί ελληνικού εδάφους. Είδα επίσης (εάν εννόησα καλώς τη διδαχή του Φώτη) την Εθνική να διαχειρίζεται ως επί το πλείστον ανώδυνα αυτά τα συγκεκριμένα δευτερόλεπτα του χάους, αλλά είδα κι άλλα πράγματα που μου άρεσαν. Το είπα κιόλας στον Κατσικάρη που με γείωσε κανονικά: "Εσύ είδες μερικά πράγματα που σου άρεσαν κι εγώ πάλι είδα μερικά πράγματα που δεν μου άρεσαν"!
Αβυσσος η ψυχή του προπονητή, αν και έχει δίκιο ο (κάθε) Κατσικάρης να είναι τελειομανής, διότι γνωρίζει πολύ καλά πως οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά στο υψηλό επίπεδο κι αυτές μετατρέπουν μια καλή ομάδα σε μεγάλη ομάδα. Μιας και το 'φερε η κουβέντα, δεν είμαι μάντης για να προβλέψω εάν - η Εθνική θα αποδειχθεί όντως μια καλή ομάδα, αλλά τολμώ να προβλέψω ότι θα είναι μια ομάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: μια ομάδα η οποία φιλτραρισμένη από αλτρουισμό και απαλλαγμένη από εγωπάθειες θα λειτουργεί συνολικά εντός και εκτός παιδιάς και κάθε βράδυ μέσα στο γήπεδο δεν θα προσπαθεί απλώς να δώσει τον καλύτερο εαυτό της, αλλά να τον ξεπεράσει κιόλας!
Αυτή την υποψία μου την επιβεβαίωσαν στη λήξη του προχθεσινού αγώνα ο (παρών) Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, ο οποίος είδε την Εθνική από την τηλεόραση και μάλιστα ρισκάρησε την πρόβλεψη ότι "μπορεί να είναι η ευχάριστη έκπληξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Από το στόμα σου, Ντούντα μου και στου θεού το αυτί!
Εγώ μπορεί να μην είμαι μάντης, ωστόσο φαίνεται πώς τέτοιες ικανότητες διαθέτει ο Κατσικάρης! Σοβαρολογώ διότι λίγα δευτερόελπτα πριν από το τζάμπολ του αγώνα ο Κατσικάρης άφησε σύξυλους τους παίκτες με τον κυνισμό του: "Τόσο χάλια ήταν η προθέρμανση που κάνατε, που βάζω στοίχημα ότι οι Τούρκοι θα μας πάρουν παραμάζωμα και θα αναγκαστώ να καλέσω τάιμ άουτ στο δεύτερο λεπτό"!
Οντως οι Τούρκοι μας πήραν παραμάζωμα (11-0), ο Κατσικάρης αναγκάστηκε να καλέσει μόλις μετά από δυο λεπτά και 14 δευτερόλεπτα το τάιμ άουτ που είχε μαντέψει, εν συνεχεία ο Μπουρούσης έκανε σεφτέ με τρίποντο και η Εθνική πέτυχε ένα επί μέρους σκορ 13-2 και επιτέλους εμφανίστηκε στο γήπεδο!
Στο τέλος του ματς ρώτησα τον Φώτη εάν έριξε μπινελίκια σε αυτό το πολύ πρώιμο τάιμ άουτ και η απάντηση του ήταν απολύτως λογική: "Γιατί να βάλω τις φωνές; Δεν μπορούσα να τους μαλώσω αφού ήξερα από πριν τι επρόκειτο να συμβεί. Κατά βάθος το ήξεραν και οι ίδιοι...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου