Θεωρητικά και ουσιαστικά το τελικό 1-1 του Παναθηναϊκού με τον Λεβαδειακό, είναι άδικο για τους πράσινους. Και με βάση την μορφή του αγώνα και την κυριαρχία σ' αυτό, αλλά και με βάση κάποιες αποφάσεις του Θάνου, που δίνουν ίσως την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να αισθάνεται εκτός από άτυχος, άστοχος και όλα τα σχετικά και παραπονούμενος.
Όμως αυτά δεν εξηγούν από μόνα τους ποδοσφαιρικά όλη την εικόνα του παιχνιδιού και το τελικό αποτέλεσμα. Πολύ περισσότερο που ακόμα κι αν σταθούμε μόνο στον Θάνο και στις αποφάσεις του στις φάσεις του Χουχούμη και του Μπεργκ, ήρθε το πέναλτι που έδωσε υπέρ του Ατζαγκούν (που σε σχέση με τα δύο προηγούμενα και ειδικά το πρώτο ήταν... πταίσμα) και... ισοφάρισε -τουλάχιστον απ' αυτή την πλευρά- την όλη συζήτηση.
Ο Παναθηναϊκός πέταξε στην πρεμιέρα δύο πολύτιμους βαθμούς, πολύ απλά γιατί έδειξε σημεία υπεροψία, υποτίμησης του αντιπάλου και πάνω απ' όλα κακής οργάνωσης και ανάπτυξης του παιχνιδιού.
Και ταυτόχρονα με αυτά, έδειξε και ένα σύμπτωμα, που έδειχνε κατ' επανάληψη πέρυσι στο αντίστοιχο ξεκίνημα της σεζόν. Πέταξε δηλαδή ένα ολόκληρο πρώτο ημίχρονο, παίζοντας σε πολύ "άνετους" και μη πιεστικούς ρυθμούς, περιμένοντας νά έρθει κάποια στιγμή το γκολ με κάποιο τρόπο και να απλοποιηθεί η όλη ιστορία.
Δεν ήρθε όμως το γκολ και δεν ήρθε στο συγκεκριμένο ημίχρονο, ούτε λόγω ατυχίας ούτε λόγω αστοχίας. Δεν ήρθε πολύ απλά γιατί ο Παναθηναϊκπος με τον τρόπο που έπαιζε δεν δημιουργούσε τις προυποθέσεις για να έρθει παρ' ότι είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα.
Αργό κέντρο, παιχνίδι μόνο από τα πλάγια χωρίς όμως Μπούρμπος και Χουχούμης να είναι σε θέση να το κάνουν και ταυτόχρονα τεράστιοι κενοί χώροι ανάμεσα στις τρεις γραμμές. Κενοί χώροι που διευκόλυνα όχι μόνο την αμυντική λειτουργία των παικτών του Λεβαδειακού, αλά τους έδινε κιόλας την ευκαιρία να φανούν απειλητικοί σε ορισμένες στιγμές στις αντεπιθέσεις τους.
Το ότι ο Παναθηναϊκός μετράει σ' αυτό το ημίχρονο μία και μοναδική καλή ευκαιρία κι αυτή στο 30΄μιλάει από μόνο του.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ήταν ολοφάνερα διαφορετικός, αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα μόνο και μόνο του ότι δεν του βγήκε το... φαι με τον τρόπο που έπαιζε στο πρώτο ημίχρονο και κατάλαβε ότι έπρεπε να... μαγειρέψει σωστά ποδοσφαιρικά αν ήθελε να... φάει.
Μόνο που και πάλι ενώ υπήρχε η πίεση, το πάθος, τα κλεψίματα και το μονότερμα, δεν υπήρχε η καλή οργάνωση στις επιθετικές του προσπάθειες και απλά οι εντυπώσεις ήταν καλύτερες γι' αυτόν και όχι η ουσία.
Κι όταν μάλιστα ο Τριανταφυλόπουλος... παρακολουθούσε τον Κώτσιο αν μπορεί να σκοράρει ανενόχλητος ενώ ο Κοτσόλης πρώτα διαμαρτυρήθηκε στους συμπαίκτες του και μετά κοίταξε την μπάλα που αναπαυόταν στα δίχτυα του και ο Λεβαδειακός προηγήθηκε τότε το πράγμα παραζόρισε.
Ο Μπεργκ είχε φύγει νωρίς, στον πάγκο λύσεις δεν υπήρχαν με αποτέλεσμα ο Αναστασίου να χρίσει τον Ρισβάνη φορ και έτσι η μάχη για την ισοφάριση ήταν μεν απελπισμένη αλλά και πάλι όπως-όπως και με την... ψυχή στο στόμα να προλάβουμε.
Το ότι ήρθε ήταν ένα καλό για τον Παναθηναϊκό, αλλά το ότι το τελικό αποτέλεσμα ουσιαστικά στην... έδρα του με τον Λεβαδειακό στην πρεμιέρα ήταν 1-1, ασφαλώς και δεν αποτελεί το ξεκίνημα που θα ήθελαν όλοι στον Παναθηναϊκό.
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό. Το σημαντικότερο και εκείνο που θα πρέπει να απασχολήσει τον Παναθηναϊκό με βάση το σημερινό παιχνίδι και την συνέχεια των υποχρεώσεών του, είναι άλλο.
Κι αυτό είναι το βάθος που έχει στο ρόστερ του, ειδικά αν κληθεί κατά πάσα πιθανότητα να συμμετέχει σε τρεις διοργανώσεις ταυτόχρονα.
Αν λοιπόν η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα, ειδωθεί από τον Παναθηναϊκό μόνο από την οικονομική της πλευρά και καθόλου από την αγωνιστική, πάει καλά. Θα πάρει τα λεφτά ο Παναθηναϊκός και μετά απλά θα συμμετέχει να τελειώνουν οι όμιλοι να βγει και η... υποχρέωση.
Αν έχει όμως σκοπό να παλέψει για μια καλή παρουσία στους ομίλους και ίσως και για πρόκριση στην επόμενη φάση, τότε το έμψυχο υλικό που διαθέτει κυρίως σε "ποσότητα" θα είναι πολύ δύσκολο να του επιτρέψει μια αξιοπρεπή παρουσία σε όλα τα μέτωπα και στις τρεις διοργανώσεις δηλαδή πρωτάθλημα, κύπελλο και Γιουρόπα.
Καθώς αν μια εξήγηση για την σημερινή ενδεκάδα είναι το παιχνίδι που έδωσε την Πέμπτη με την Μίντιλαντ και η ρεβανς που έρχεται στην Δανία, τότε όταν αρχίσουν οι όμιλοι και τα παιχνίδια σε πρωτάθλημα, κύπελλο, Γιουρόπα εναλλάσσονται με σταθερό ρυθμό Κυριακή-Πέμπτη για τρεις τουλάχιστον μήνες, τότε προβλήματα συγκρότησης της ενδεκάδας και γενικότερα διαχείρισης του έμψυχου υλικού θα παρουσιάζονται σε κάθε παιχνίδι.
Καθώς και αντίστοιχα προβλήματα τραυματισμών, κούρασης και τα σχετικά που παρουσιάστηκαν και σήμερα.
Όλα αυτά προς το παρόν είναι απλά ενδείξεις, Αποχρώσες αν θέλετε.
Αλλά είναι ουσιαστικά αυτό που πρέπει να απασχολεί τον Παναθηναϊκό μετά το σημερινό παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, ακόμα περισσότερο και από το τελικό αποτέλεσμα και τους δύο βαθμούς που χάθηκαν.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου