Μισογεμάτο το ποτήρι για τον Ολυμπιακό!!

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει πως η ατυχία χτύπησε τους Πειραιώτες στη φάση με τις καραμπόλες στο αυτογκόλ του Ρομπέρτο, όμως σε καμία περίπτωση δεν φέρθηκαν με την απαιτούμενη σύνεση μετά το 1-2.

Το εκατέρωθεν μούδιασμα, μόλις ο Ατκινσον σφύριξε τη λήξη του χθεσινοβραδινού αγώνα και η αμηχανία, ως απόληξη της απόκρουσης του Ρομπέρτο στο πέναλτι του Βιντάλ, δείχνουν ότι αυτό το 3-2 επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Δεν χωράει στο μανιχαϊκό σχήμα «χαρούμενος-λυπημένος».

Από τη σκοπιά του Ολυμπιακού, ίσως αυτή η απόκρουση -σπουδαιότερη από τις σπουδαίες του Ισπανού γκολκίπερ στις δύο σεζόν στους «ερυθρόλευκους»- ν' αποδειχτεί ευεργετική, σωσίβιο σε πιθανή ισοβαθμία. Αντιστοίχως, μπορεί να βάλει σε μπελάδες την ομάδα του Μάσιμο Αλέγκρι.

Θα μπορούσε, βεβαίως, το ποτήρι να ήταν ευκρινώς μισογεμάτο ή ακόμη και γεμάτο. Ομως, οι παίκτες του Μίτσελ παρέβησαν έναν από τους ιερούς κανόνες στο Τσάμπιονς Λιγκ: σε αυτό το επίπεδο, η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, έστω για λίγο, στοιχίζει. Οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν έπειτα από το γκολ του Ντινγκά με την κατάσταση στα χέρια τους, αλλά η διαχείριση ήταν χείριστη.

Ναι μεν η ατυχία χτύπησε τους Πειραιώτες στη φάση με τις καραμπόλες στο αυτογκόλ του Ρομπέρτο, όμως σε καμία περίπτωση δεν φέρθηκαν με την απαιτούμενη σύνεση ύστερα από το 1-2. Δεν πέρασε από το μυαλό τους η απορρόφηση των κραδασμών που θα προκαλούσε η αντίδραση της «βέκια σινιόρα», αλλά το τρίτο γκολ που θα έστελνε... αδιάβαστους τους Ιταλούς. Μόνο που μεγέθη σαν τη Γιούβε δύσκολα τα στέλνεις αδιάβαστα.

Ως συνολική εικόνα, ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια τους «μπιανκονέρι», στο α' ημίχρονο δεν πτοήθηκε από το 1-0 και απάντησε γρήγορα με το γκολ του Μποτία. Ανεξάρτητα από την ήττα, η πρόκριση είναι ανοιχτή και, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα κριθεί την τελευταία αγωνιστική στο νήμα. *Πηγή: sport-fm.gr*