Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Το μυθικό ξεβράκωμα της Εθνικής!!

Ασυγκράτητος ο Αποδυτηριάκιας στον SportDog περνάει από πριονοκορδέλα τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή της Ελλάδας για την ήττα από τα Νησιά Φερόε. Ιστορική ημέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολύ μεγάλη επιτυχία. Κατάφερε να πετύχει τη μεγαλύτερη αποκαθήλωση όλων των εποχών. Αυτή η ήττα 1-0 εντός έδρας από τα Νησιά Φερόε είναι η γκραν σουξέ έκπληξη, που ξεπερνάει σε σπουδαιότητα την κατάκτηση του Ευρω 2004.
Είναι πέραν από κάθε φαντασία να χάσει η Ελλάδα στο σπίτι της μέσα από μία ομάδα που στη σύνθεσή της έχει τον μανάβη της γειτονιάς, τον περιπτερά, τον ξυλοκόπο, τον υδραυλικό, τον βοσκό, τον ψαρά.
Δεν έχει ξαναγίνει στον αιώνα. Η Ελλάδα, με παίκτες αξίας, με συμβόλαια βαρειά, πάντα σε σύγκριση με τους ανεπάγγελτους στο ποδόσφαιρο ερασιτέχνες των νησιών Φερόε, να χάσει στο γήπεδό της, όχι σε ματς φιλικό, προετοιμασίας και για το ποιος θα πληρώσει τα σουβλάκια. Και ο προπονητής των φιλοξενούμενων να παραδώσει μαθήματα, να πάρει το δίπλωμα του Ρανιέρι.
Ο Ιταλός προπονητής δεν έχει λόγο ύπαρξης στην εθνική. Δεν είναι το θέμα ο Ρανιέρι. Όχι, βέβαια. Απλά λέμε ότι ο άνθρωπος πρέπει να φύγει μόνος του. Να πει αριβεντέρτσι, μην περιμένει να τον σουτάρουν. Δεν έχει κανένα νόημα η παραμονή του στην εθνική.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ σε αυτή την εθνική ομάδα καφενείου, γράφει ο apodytiriakias.gr 
Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι της εθνικής ομάδας μετά τον απίστευτο θρίαμβό της να κατακτήσει το Ευρω του 2004 στην Πορτογαλία. Ήταν στα Τίρανα με την Αλβανία. Χάσαμε 2-1. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης με άθλια εμφάνιση δικαιολογημένα έχασε από την Αλβανία.
Από τότε, ναι, από το 2004, η Ελλάδα έδειξε ότι δεν την ακούμπησε, δεν την... αφορούσε η κατάκτηση του 2004. Ήταν κάτι τυχαίο, όσο κι αν προέκυψε δίκαια. Ποτέ η Ελλάδα δεν πίστεψε ότι ήταν δικός της ο θρίαμβος, δηλαδή ότι της ανήκε.
Έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να γίνει με τον πιο τραγικό τρόπο η απομυθοποίηση. Να χάσει από τα... Νησιά Φερόε μέσα στο Καραϊσκάκη. Πού να το πεις. Οι ποδοσφαιριστές των αντιπάλων μας θα έχουν να το λένε μια ζωή, στα εγγόνια τους. Ήμουνα στην ομάδα που κέρδισε την Ελλαδάρα ομαδάρα στο γήπεδό της.
Δεν ήταν ομάδα αυτή που παρουσιάστηκε στο ματσάκι με τους νησιώτες ερασιτέχνες αντιπάλους. Γιατί; Δεν υπήρχε αφεντικό στην ομάδα. Κάποιος παίκτης με προσωπικότητα. Κάποιος Δέλλας, κάποιος Ζαγοράκης, Καραγκούνης και Κατσουράνης. Τίποτα. Παίκτες αξίας οι Μανωλάς και Γκέκας, κι όχι μόνο, αλλά όχι προσωπικότητες που θα εμπνεύσουν, που θα παρασύρουν. Τελειώσαμε.

*Πηγή: sportdog.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: