Ως άνθρωπος που ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και 25 χρόνια, από τη θέση του δημοσιογράφου, ντράπηκα. Κι όχι απλώς ντράπηκα, αλλά εάν είχα τη δύναμη και την εναλλακτική, θα τα είχα παρατήσει όλα και θα είχα γίνει αγρότης!
Τι να πρωτοσχολιάσεις; Το ξύλο σε έναν άνθρωπο που ίσως να προκαλούσε ακόμα και το μοιραίο; Η την ευαισθησία της ΕΠΟ και όλου του συστήματος που ξαφνικά κατάλαβαν ότι δεν πάει άλλο και κατέβασαν ρολά στο ποδόσφαιρο; Κι αναρωτιέμαι, τόσο καιρό που άλλοι άνθρωποι έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας ή τους έκαιγαν τα μαγαζιά, γιατί δεν ίδρωσε το αυτί κανενός; Τι άλλαξε λοιπόν τώρα και ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν όλοι; Οταν έφαγαν ξύλο συνάδερφοι μπροστά στα παιδιά τους, γιατί δεν αναβλήθηκε ούτε προπόνηση;
Ακόμα κι όταν έδειραν μέχρι θανάτου τον δυστυχή Κατσούλη και ο Ανδριανός ανέβαλε την αγωνιστική, πολλοί (μεταξύ των οποίων και συνάδερφοι δημοσιογράφοι) έπεσαν να τον φάνε, ενώ τώρα που μπήκε λουκέτο για ξυλοδαρμό, κανείς δεν λέει τίποτα… Κι αντί μέσα σε όλα αυτή τη μπόχα, να βγουν οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και να αναλάβουν τις ευθύνες τους - όσες τέλος πάντων τους αναλογούν - άρχισαν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο, λες και οι ίδιοι ζουν σε άλλη χώρα.
Ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού, παρότι κατηγορείται για την υπόθεση των στημένων αγώνων και φέρεται να εμπλέκεται και σε συμμετοχή σε σύσταση εγκληματικής συμμορίας στο ποδόσφαιρο, δεν είχε ποτέ αντιδράσει ούτε μιλήσει δημόσια και ευαισθητοποιήθηκε μόλις τώρα με την επίθεση στον Ζωγράφο. Τώρα εμφανίστηκε και ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ, που επειδή δεν έχει κάποια επίσημη θέση στην ομάδα, απέφευγε τις δηλώσεις. Και μέσα στον γενικό χαμό, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός έβγαλαν ανακοινώσεις με μισόλογα και μπηχτές, χωρίς να μπουν στην ουσία της υπόθεσης και να κατονομάσουν πρόσωπα και πράγματα. Μόνο κάποιοι γενικοί αφορισμοί για όσους προκαλούν το κακό στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το κερασάκι στην τούρτα της τραγικής ημέρας μπήκε με την ανεκδιήγητη Εθνική του Σαρρή και του Ρανιέρι. Όταν τα λέγαμε για αυτό το… πράγμα που είχε φτιάξει ο Ιταλός , αρκετοί έπεσαν να μας φάνε, επειδή κάνουμε πόλεμο στον Ιταλό. Ας λουστούν λοιπόν την ομάδα που έφτιαξε ο Ρανιέρι και ας κάνουν την αυτοκριτική τους επειδή δεν τους άρεσε το… βαρετό μεν, αλλά άκρως αποτελεσματικό τσούκου – τσούκου ball του Ρεχάγκελ και του Σάντος.
Μετά από μία ήττα από τους ερασιτέχνες των Νησιών Φερόε, δεν χρειάζεται να λες πολλά, καθώς μετρά το αποτέλεσμα, στην πιο ντροπιαστική ίσως ήττα στην ιστορία της Εθνικής! Αν είχε τσίπα, ο πρώτος που θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί είναι αυτή η τραγική φυσιογνωμία που θέλει να λέγεται Πρόεδρος της ομοσπονδίας. Τα εγκληματικά λάθη του Σαρρή στοίχισαν σε τεράστιο βαθμό στην Εθνική και τώρα γκρεμίζονται όσα χτίστηκαν σε 10 χρόνια.
Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις… Από τον χειρισμό στην παραμονή του Σάντος, από το ξήλωμα όλων των ανθρώπων που δούλεψαν με τον Πορτογάλο στην Εθνική, από όλη τη διαδικασία της εύρεσης του διαδόχου του Σάντος, από την τελική επιλογή του Ρανιέρι, από τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τον Ιταλό, από τον προγραμματισμό της Εθνικής και από άλλα πολλά…
Εδώ που τα λέμε βέβαια, δεν χρειάζεται να έχεις ικανό Πρόεδρο ομοσπονδίας και μαέστρο προπονητή για να κερδίσεις, έναν ξυλουργό, έναν οδοποιό, έναν ηλεκτρολόγο και έναν δάσκαλο, όπως είναι μερικά από τα επαγγέλματα των χθεσινών αντιπάλων μας. Όταν, όσα βγάζει ο Μανωλάς για παράδειγμα τον χρόνο, είναι οι μισθοί όλων των παικτών των Νησιών Φερόε, τότε τι να πεις και ποια κριτική να ασκήσεις…
Aπλώς θα τους γράψει η ιστορία ως τους ποδοσφαιριστές που γκρέμισαν την πιο χρυσή δεκαετία της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου!
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου