Δεν θα κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι ντεφορμέ. Από τον τρόπο με τον οποίο… κατηφόρισε το γήπεδο στο ματς με τη Γαλατάσαραϊ και καλύφθηκε το μεγάλο μέρος μιας μεγάλης διαφοράς, από τον τρόπο που άφησε σε διαπραγμάτευση τη νίκη – χρυσάφι στο Βερολίνο, παίζοντας στα τελευταία λεπτά με έναν χειριστή μπάλας, από τον τρόπο με τον οποίο παραλίγο να χάσει ένα ματς που δεν χάνονταν.
Λένε πως η αξία του ηττημένου δίνει υπεραξία στη νίκη για τον νικητή. Ο χθεσινός Ερυθρός Αστέρας, μια κακή (αναφέρομαι στο συγκεκριμένο ματς κι όχι γενικότερα) ομάδα ενστίκτου, που παίζει (ανορθόδοξα) με πάθος, χωρίς μυαλό και συγκέντρωση, χωρίς σπουδαία επιθετικά τρικ.
Από μόνο του το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι σούταραν με 0% στο πρώτο δεκάλεπτο (0/7), 8% στο πρώτο ημίχρονο (1/12) και 16% στο τέλος (3/18) στα τρίποντα, κάτι λέει. Όπως κάτι λέει το ότι σ’ ολόκληρο το πρώτο μισό του αγώνα σημείωσαν 11/12 εύστοχα σουτ από το “ζωγραφιστό” και μόλις 1/16 (δίποντα και τρίποντα) έξω από αυτό!
Απέναντι σ’ αυτήν την ομάδα, έτσι όπως εμφανίστηκε χθες, με τις απουσίες και την επιθετική της δυστοκία (έχτισε ένα κλειστό) δεν μπορεί να κινδυνεύεις να χάσεις, να βρίσκεσαι πέντε πόντους πίσω (60-65), να χρειάζεσαι “τυφλό” τρίποντο (με ταμπλό) από τον Αντώνη Φώτση και να περιμένεις την… αφέλεια των αντιπάλων σου για να επικρατήσεις.
Γιατί, όταν το σκορ ήταν 60-65 κι είχαν επαναφορά, έκαναν λάθος εισαγωγική πάσα, ο Έι Τζέι Σλότερ έφυγε ένας εναντίον ενός στον αιφνιδιασμό κι ο αντίπαλός του έκανε φάουλ την ώρα που πέτυχε το καλάθι, ενώ είχε ένα ανοιχτό γήπεδο μπροστά του να το έκανε (αν ήθελε, καθώς ήταν το 5ο ομαδικό) νωρίτερα.
Χρειάστηκε κι ένα καθοριστικό ριμπάουντ στο 70-67 του Βλάντο Γιάνκοβιτς. Όπως χρειάστηκε να θυμηθεί ο κόουτς του Παναθηναϊκού τον Τζέιμς Γκιστ που είχε ξεχάσει στον πάγκο (με την είσοδό του έριξε τάπα στον πονοκέφαλο Μαριάνοβιτς). Όπως χρειάζονταν καλύτερη αμυντική λειτουργία για να μην γράψει η στατιστική 31-47 ριμπάουντ (τα 17 εκ των οποίων επιθετικά για τον Ερυθρό Αστέρα). Εντάξει, λόγω Μαριάνοβιτς, υπάρχει ζήτημα, αλλά όχι και τόσο.
Αναρωτιέμαι, αν σε αυτόν τον αγώνα ο Γιώργος Διαμαντάκος δεν είχε θέση, έστω για να κάνει 2-3 φάουλ, σε ποιο ματς θα έχει; Αυτός θα έκανε τη διαφορά; Όχι, αλλά είναι το μόνο παιχνίδι που μπορούσε να βοηθήσει, καθώς το πρόβλημα που έχει στην ταχύτητα δεν μπορούσε να το εκμεταλλευτεί ο “δεινόσαυρος” Μαριάνοβιτς, αντίθετα θα είχε άλλο ένα κορμί να… ξοδέψει για να τον φθείρει και να τον κουράσει. Και μην ξεχνάμε, επίκαιρο είναι, πως με τον Διαμαντάκο να παίζει ενεργό ρόλο είχε γυρίσει το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο ο Παναθηναϊκός.
Ίσως και να αδικώ τον Παναθηναϊκό, καθώς δεν μπορούσα να γράψω κάτι παραπάνω αν έχανε, αλλά αυτό μικρή διαφορά έχει για την κριτική του αγώνα. Τεράστια διαφορά για τη διαδρομή στην Ευρωλίγκα και την προσπάθεια για πρόκριση στους “8“.
Βέβαιον είναι πως ο Ιβάνοβιτς θα δει αρκετές φορές το βίντεο και θα βρει τι λάθη έχει κάνει. Ευτυχώς ανέξοδα. Για την ώρα…
Πηγή: ebasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου