Το 3-4-3 του Γκουαρντιόλα δεν αποδιοργάνωσε την «βασίλισσα»

Από εχθές το βράδυ η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η νέα πρωταθλήτρια Ισπανίας σε μία σεζόν, που αδιαμφισβήτητα, επέδειξε πιο σταθερό αγωνιστικό πρόσωπο από την Μπαρτσελόνα. Διαβάστε την τακτική ανάλυση του clasico.

Σαφώς το βάθος του πάγκου των Μαδριλένων και οι απώλειες των Βίγια/Αμπιντάλ έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας της Μαδρίτης αν και credit πρέπει να δοθεί στον Μουρίνιο που έφτιαξε μία ομάδα που παίξει εκρηκτικό ποδόσφαιρο, ενώ μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει σε μεγάλο βαθμό τις τακτικές προσεγγίσεις της… play-station Μπαρτσελόνα. Η χθεσινή νίκη ήρθε να επιβεβαιώσει τα παραπάνω και να δικαιώσει τις συντονισμένες προσπάθειες του Μουρίνιο που βλέπει την ομάδα του να βελτιώνεται σταδιακά απέναντι στην Μπαρτσελόνα.
Το 3-4-3 της Μπάρτσα
Ο Γκουαρντιόλα για άλλο ένα παιχνίδι επιστράτευσε ένα ιδιότυπο 3-4-3 (με τους Αντριάνο/Μπούσκετς ως… κάτι σαν στόπερ), γεγονός που εξέπληξε τους ειδικούς που έχουν κριτικάρει τον Πεπ για την εν λόγω εμμονή του. Είναι σαφές ότι ο Γκουαρντιόλα δεν αισθάνεται άνετα με την ομάδα του μετά τις απώλειες των Αμπιντάλ και Βίγια και το 3-4-3 έρχεται να αντικαταστήσει συχνά το πιο ορθολογικό 4-3-3. Ο πολύ συγκεκριμένος τρόπος αντιμετώπισης της Μπάρτσα από τους αντιπάλους της αλλά και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του ρόστερ της οδήγησαν στον εν λόγω σχηματισμό που επιτρέπει:

• ενίσχυση της ανασταλτικής λειτουργίας της ομάδας
• ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του pressing στον αντίπαλο ψηλά με παρουσία, ακόμα και 7 παικτών
• ενίσχυση του άξονα με ταυτόχρονη παρουσία ακόμα και 4 κεντρικών μέσων – εκεί που βασίζεται η δυναμική της ομάδας
• ενίσχυση του passing game με δημιουργία αριθμητικής υπεροπλίας στα χαφ

Στον αντίποδα το 3-4-3:

• αφήνει κενούς χώρους στα πλάγια της άμυνας
• αποσυντονίζει την λειτουργία των κεντρικών χαφ δημιουργώντας (συχνά) σύγχυση ρόλων κατά την φάση της επίθεσης
• αποδυναμώνει την επιθετικότητα της ομάδας διατηρώντας 3 αμυντικούς πίσω κατά την φάση της επίθεσης

Ο Οζίλ δέχεται την μπάλα στα άκρα χωρίς την επιτήρηση κάποιου αντιπάλου και βγάζει την ασίστ. Το 3-4-3 παρουσιάζει τρωτά σημεία στην ανασταλτική λειτουργία στα πλάγια

Ο ρόλος του Τέγιο

Η χρησιμοποίηση του Τέγιο στην γραμμή ήρθε να αναδείξει τους προβληματισμούς του Γκουαρντιόλα αναφορικά με την αντιμετώπιση του μειωμένου αγωνιστικού πλάτους που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι αντίπαλοι. Ο Ινιέστα δεν είναι ακραίος παίκτης, ο Σάντσες έχει μάθει να αγωνίζεται στο κέντρο της επίθεσης και ο Βίγια… λάμπει δια της απουσίας του από το αριστερό άκρο της επίθεσης. Ως εκ τούτου η Μπαρτσελόνα αντιμετωπίζει προβλήματα απέναντι σε πολύ ποιοτικές κλειστές άμυνες ομάδων όπως η Ρεάλ, η Τσέλσι ή η Μίλαν. Ο Τέγιο έδωσε το απαραίτητο πλάτος στην ομάδα, όμως η απόδοση του δεν δικαίωσε τον τεχνικό των Μπλαουγκράνα.

Η στατιστική εικόνα της Μπαρτσελόνα, ανά ημίχρονο

Μουρίνιο: Εκμετάλλευση των μειονεκτημάτων της Μπαρτσελόνα

Ο Μουρίνιο δεν επιφύλαξε εκπλήξεις – αρκέστηκε στην ορθή εκμετάλλευση των αγωνιστικών αδυναμιών του αντιπάλου παρατάσσοντας μία ομάδα με κύριο χαρακτηριστικό την μικρή απόσταση μεταξύ των γραμμών – στοιχείο απαραίτητο για την αντιμετώπιση του passing game των Καταλανών. Το μειωμένο αγωνιστικό πλάτος και οι αντεπιθέσεις στα πλάγια με τον Ρονάλντο που έμεινε ψηλά στο γήπεδο ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένα. Το 1ο γκολ της Ρεάλ ήρθε απλά να επιβεβαιώσει το πιο γνωστό τρωτό σημείο της Μπαρτσελόνα: τα στημένα.

Η προσήλωση στο τακτικό πλάνο, η εξαιρετική φυσική κατάσταση όλης της ομάδας και το ταλέντο του Ρονάλντο ήταν αρκετά για να επιτύχει η Ρεάλ 2 τέρματα εκμεταλλευόμενη, απλά, της αδυναμίες της Μπαρτσελόνα: ανασταλτική αδυναμία στα πλάγια της άμυνας και ανασταλτική αδυναμία στης στημένες μπάλες.

Η στατιστική εικόνα της Ρεάλ, ανά ημίχρονο

Συμπέρασμα

Ο Γκουαρντιόλα ρίσκαρε με το ιδιότυπο 3-4-3 έχοντας ως κύριο στόχο την διατήρηση του μηδέν στην άμυνα. Κέρδισε την μάχη του pressing και της κατοχής της μπάλας αλλά εκτέθηκε από την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του. Η ανασταλτική λειτουργία του Κοεντράο στον Άλβες, η απειρία του Τέγιο και η αδυναμία των γηπεδούχων στα στημένα διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Οι Μέσι περιορίστηκε από τον πολυπρόσωπο άξονα της Ρεάλ ενώ ο Τσάβι (1η αλλαγή) δεν βρήκε ξεκάθαρο ρόλο στον σχηματισμό.

Η Ρεάλ έχει σχεδόν τελειοποιήσει το δικό της παιχνίδι και οι αποστάσεις με την Μπαρτσελόνα έχουν μειωθεί αισθητά. Ο Γκουαρντιόλα σε απάντηση πειραματίζεται με την δική του ομάδα.

Αυτή είναι άλλωστε και η ομορφιά του ποδοσφαίρου σε τόσο υψηλό επίπεδο. Η προσπάθεια βελτίωσης του… τέλειου.

πηγή: overlap.gr