Ο Βαγγέλης Μπραουδάκης γράφει για την επίθεση στο
πούλμαν του Παναθηναϊκού κι ενόψει της σημερινής σύσκεψης (4μ.μ.) στη
ΓΓΑ προτείνει την ματαίωση των τελικών της Α1!
Πριν από μερικά χρόνια στη Λαυρίου το «ραντεβού» είχε νεκρό. Συνήθως
συμμορίες των μεν με μηχανάκια χτυπάνε συνδέσμους των δε και τούμπαλιν
με μολότοφ, πέτρες, ρόπαλα.
Με κράνη για να μην αναγνωρίζεται η τρικυμία εν κρανίω συνηθίζουν να στήνουν ενέδρες είτε σε «αλλόθρησκους» είτε στα πούλμαν των «εχθρών» και να τα πετροβολούν. Προ εβδομάδας οι ξυλοδαρμοί κατέληξαν σε πολιορκία της Αγιά Σοφιάς (!) και σε τραυματισμό γυναικόπαιδων.
«Πράσινοι» και «κόκκινοι», «κόκκινοι» και «πράσινοι» (ενίοτε «κιτρινόμαυροι», «ασπρόμαυροι» και λοιποί), μερικές εκατοντάδες χαλασμένοι όλοι δαύτοι (και αρκετοί ακόμα που τους ακολουθούν υπό τους νόμους που διέπουν τη συμπεριφορά του όχλου) «σφραγίζουν» εμφατικά ?δυστυχώς- το αθλητικό μας περιβάλλον
Στον έναν ζυγό της ζυγαριάς η κάθε ευρωπαϊκή κούπα, η κάθε μεγάλη επιτυχία, συλλογική ή εθνική. Στον άλλο ζυγό της ζυγαριάς αυτοί οι χαλασμένοι. Και η ζυγαριά σαν τρελή, σαν τραμπάλα, πότε από δω και πότε από κει
Γιατί δεν ψοφάνε; Γιατί δεν τους βρίσκει η αστυνομία; Γιατί δεν τους απομονώνουν οι διπλανοί τους; Γιατί καταστρέφουν την ψυχαγωγία των πολλών; Για τον ίδιο λόγο που στις κεντρικές γειτονιές της Αθήνας την αστυνόμευση την ανέλαβαν μέλη της Χρυσής Αυγής, για τον ίδιο λόγο που κάθε ειρηνική πορεία και διαδήλωση εν τέλει καταλήγει σε συμπλοκές των «αναρχικών» με τα ΜΑΤ
Το τραγικό είναι ότι λίγο πολύ τους ξέρουν όλοι. Αυτοί οι πυρήνες συμμορίας (όποιο χρώμα κι αν κρατούν, δήθεν πως το υποστηρίζουν) είναι γνωστοί στο ευρύ κύκλωμα των οργανωμένων κι όχι μόνο. Με τη διάδοση των social media όλο και κάποιος «φίλος φίλου» θα φτάνει να γράφει αηδίες στον τοίχο σας. Αηδίες που τις προσπερνάμε είτε επειδή «πού να μπλέκεις τώρα;» είτε διότι όλο και λιγάκι «μίσος» κουβαλάς κι εσύ (λιγάκι, όχι σε τέτοιο σημείο ώστε να ταυτιστείς και να χτυπήσεις)
Τα όρια ανοχής, ωστόσο, έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Στο ποδόσφαιρο τα «ήσυχα» ματς είναι εκείνα (κι όχι πάντα!) των «κεκλεισμένων των θυρών». Στο μπάσκετ χρόνια τώρα στους τελικούς Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός φλερτάρουμε με τον νεκρό εντός γηπέδου (από φωτοβολίδες, αεροβόλα και λοιπά φονικά όπλα). Στο βόλεϊ το πρωτάθλημα δεν τελείωσε φέτος! Πόσο ακόμα;
Ακούω διάφορους να προτείνουν ημίμετρα από χθες βράδυ για τη διεξαγωγή των τελικών της Α1. ΗΜΙΜΕΤΡΑ! Τα μέτρα μπορούν να είναι μόλις δύο. Κι επειδή το ένα (πογκρόμ ανελέητο σε κάθε σύνδεσμο οργανωμένων οπαδών κάθε ομάδας 'ξέρω, μαζί με τα ξερά θα καούν και χλωρά, αλλά τι να κάνουμε;) αδυνατεί η ελληνική πολιτεία να το εφαρμόσει, μένει μόνο το άλλο: Ματαίωση των τελικών (και ανάλογη εφαρμογή κάθε επόμενη φορά). Με οτιδήποτε άλλο (θα) ματαιοπονούμε.
Πηγή: Goal
Με κράνη για να μην αναγνωρίζεται η τρικυμία εν κρανίω συνηθίζουν να στήνουν ενέδρες είτε σε «αλλόθρησκους» είτε στα πούλμαν των «εχθρών» και να τα πετροβολούν. Προ εβδομάδας οι ξυλοδαρμοί κατέληξαν σε πολιορκία της Αγιά Σοφιάς (!) και σε τραυματισμό γυναικόπαιδων.
«Πράσινοι» και «κόκκινοι», «κόκκινοι» και «πράσινοι» (ενίοτε «κιτρινόμαυροι», «ασπρόμαυροι» και λοιποί), μερικές εκατοντάδες χαλασμένοι όλοι δαύτοι (και αρκετοί ακόμα που τους ακολουθούν υπό τους νόμους που διέπουν τη συμπεριφορά του όχλου) «σφραγίζουν» εμφατικά ?δυστυχώς- το αθλητικό μας περιβάλλον
Στον έναν ζυγό της ζυγαριάς η κάθε ευρωπαϊκή κούπα, η κάθε μεγάλη επιτυχία, συλλογική ή εθνική. Στον άλλο ζυγό της ζυγαριάς αυτοί οι χαλασμένοι. Και η ζυγαριά σαν τρελή, σαν τραμπάλα, πότε από δω και πότε από κει
Γιατί δεν ψοφάνε; Γιατί δεν τους βρίσκει η αστυνομία; Γιατί δεν τους απομονώνουν οι διπλανοί τους; Γιατί καταστρέφουν την ψυχαγωγία των πολλών; Για τον ίδιο λόγο που στις κεντρικές γειτονιές της Αθήνας την αστυνόμευση την ανέλαβαν μέλη της Χρυσής Αυγής, για τον ίδιο λόγο που κάθε ειρηνική πορεία και διαδήλωση εν τέλει καταλήγει σε συμπλοκές των «αναρχικών» με τα ΜΑΤ
Το τραγικό είναι ότι λίγο πολύ τους ξέρουν όλοι. Αυτοί οι πυρήνες συμμορίας (όποιο χρώμα κι αν κρατούν, δήθεν πως το υποστηρίζουν) είναι γνωστοί στο ευρύ κύκλωμα των οργανωμένων κι όχι μόνο. Με τη διάδοση των social media όλο και κάποιος «φίλος φίλου» θα φτάνει να γράφει αηδίες στον τοίχο σας. Αηδίες που τις προσπερνάμε είτε επειδή «πού να μπλέκεις τώρα;» είτε διότι όλο και λιγάκι «μίσος» κουβαλάς κι εσύ (λιγάκι, όχι σε τέτοιο σημείο ώστε να ταυτιστείς και να χτυπήσεις)
Τα όρια ανοχής, ωστόσο, έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Στο ποδόσφαιρο τα «ήσυχα» ματς είναι εκείνα (κι όχι πάντα!) των «κεκλεισμένων των θυρών». Στο μπάσκετ χρόνια τώρα στους τελικούς Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός φλερτάρουμε με τον νεκρό εντός γηπέδου (από φωτοβολίδες, αεροβόλα και λοιπά φονικά όπλα). Στο βόλεϊ το πρωτάθλημα δεν τελείωσε φέτος! Πόσο ακόμα;
Ακούω διάφορους να προτείνουν ημίμετρα από χθες βράδυ για τη διεξαγωγή των τελικών της Α1. ΗΜΙΜΕΤΡΑ! Τα μέτρα μπορούν να είναι μόλις δύο. Κι επειδή το ένα (πογκρόμ ανελέητο σε κάθε σύνδεσμο οργανωμένων οπαδών κάθε ομάδας 'ξέρω, μαζί με τα ξερά θα καούν και χλωρά, αλλά τι να κάνουμε;) αδυνατεί η ελληνική πολιτεία να το εφαρμόσει, μένει μόνο το άλλο: Ματαίωση των τελικών (και ανάλογη εφαρμογή κάθε επόμενη φορά). Με οτιδήποτε άλλο (θα) ματαιοπονούμε.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου