Γράφει ο Άγγελος Μενδρινός.
Είναι ένα παιχνίδι που ακόμα και για το δικό μας συνάφι μας επιτρέπει να… παίξουμε εκ του ασφαλούς.
Πολύ πιο εύκολο είναι να γράψουμε ότι ο Σάντος κάνει… μαλακίες παρά ένας προπονητής συλλόγου. Γιατί εάν γράψεις για τα λάθη του Βαλβέρδε, του Φερέϊρα, ακόμα και του Κωστένογλου υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας οπαδών που θα πέσει για να σε… φάει. Άσε που μόλις γράψεις κάτι για τον Φερέϊρα θα σκεφτεί ο άλλος: «Ξύπνησε ο γάβρος μέσα του». Αν γράψεις για τον Βαλβέρδε θα πει ο Ολυμπιακός: «Πονάει, τι να σου κάνω όμως…»
Κι αυτά φυσικά είναι τα αθώα. Έτσι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι αποφασίζουν να κάνουν τη… πάπια. Γράφουν μερικά του στιλ «υπάρχει προβληματισμός στον Ολυμπιακό για τις τελευταίες επιλογές του προπονητή του» κι όπου Ολυμπιακός βάζουν Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ακόμα και Άνω Παναγιά.
Αντίθετα στην εθνική ομάδα είναι εύκολο να τα βάλεις με τον Σάντος. Ακόμα και τον Ρεχάγκελ όλοι του έκαναν κριτική. Αν ήταν σε κάποια ομάδα κι όχι στην εθνική σίγουρα θα του έγραφαν πολύ λιγότερα.
Κι εμένα με σόκαρε η επιλογή των τριών τερματοφυλάκων. Θεωρώ ότι ένας τουλάχιστον από τους τρεις δεν θα έπρεπα να έχει κληθεί και να είχε πάρει κάποιος άλλος τη θέση του. Όμως δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός ότι ο προπονητής παίρνει την ευθύνη και των επιλογών και της τακτικής της ομάδας. Δεν μπορεί να κρίνει με βάση τα γούστα των δημοσιογράφων και του κόσμου.
Πολύ απλά όλα αυτά τα παιχνίδια είναι… παιχνίδια πριν το ίδιο το παιχνίδι. Κρατάμε το ενδιαφέρον του κόσμου. Δεν τα γράφουμε για να πλακωθούμε ούτε με τον Χαλκιά, ούτε τον Τζόρβα, ούτε τον Σηφάκη. Και φυσικά δεν τα γράφουμε για να κάνουμε… σέρβις στον Καρνέζη, στον Καπίνο ή στον Χιώτη.
Αν μας αντέξει το σχοινί του Euro θα φανεί στο χειροκρότημα, δηλαδή στους επίσημους αγώνες. Όλα τα άλλα είναι λόγια. Απλά για να γεμίζουμε το χώρο στα blog και να περνά η ώρα μας…
Πηγή: pamesports.gr
Είναι ένα παιχνίδι που ακόμα και για το δικό μας συνάφι μας επιτρέπει να… παίξουμε εκ του ασφαλούς.
Πολύ πιο εύκολο είναι να γράψουμε ότι ο Σάντος κάνει… μαλακίες παρά ένας προπονητής συλλόγου. Γιατί εάν γράψεις για τα λάθη του Βαλβέρδε, του Φερέϊρα, ακόμα και του Κωστένογλου υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας οπαδών που θα πέσει για να σε… φάει. Άσε που μόλις γράψεις κάτι για τον Φερέϊρα θα σκεφτεί ο άλλος: «Ξύπνησε ο γάβρος μέσα του». Αν γράψεις για τον Βαλβέρδε θα πει ο Ολυμπιακός: «Πονάει, τι να σου κάνω όμως…»
Κι αυτά φυσικά είναι τα αθώα. Έτσι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι αποφασίζουν να κάνουν τη… πάπια. Γράφουν μερικά του στιλ «υπάρχει προβληματισμός στον Ολυμπιακό για τις τελευταίες επιλογές του προπονητή του» κι όπου Ολυμπιακός βάζουν Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ακόμα και Άνω Παναγιά.
Αντίθετα στην εθνική ομάδα είναι εύκολο να τα βάλεις με τον Σάντος. Ακόμα και τον Ρεχάγκελ όλοι του έκαναν κριτική. Αν ήταν σε κάποια ομάδα κι όχι στην εθνική σίγουρα θα του έγραφαν πολύ λιγότερα.
Κι εμένα με σόκαρε η επιλογή των τριών τερματοφυλάκων. Θεωρώ ότι ένας τουλάχιστον από τους τρεις δεν θα έπρεπα να έχει κληθεί και να είχε πάρει κάποιος άλλος τη θέση του. Όμως δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός ότι ο προπονητής παίρνει την ευθύνη και των επιλογών και της τακτικής της ομάδας. Δεν μπορεί να κρίνει με βάση τα γούστα των δημοσιογράφων και του κόσμου.
Πολύ απλά όλα αυτά τα παιχνίδια είναι… παιχνίδια πριν το ίδιο το παιχνίδι. Κρατάμε το ενδιαφέρον του κόσμου. Δεν τα γράφουμε για να πλακωθούμε ούτε με τον Χαλκιά, ούτε τον Τζόρβα, ούτε τον Σηφάκη. Και φυσικά δεν τα γράφουμε για να κάνουμε… σέρβις στον Καρνέζη, στον Καπίνο ή στον Χιώτη.
Αν μας αντέξει το σχοινί του Euro θα φανεί στο χειροκρότημα, δηλαδή στους επίσημους αγώνες. Όλα τα άλλα είναι λόγια. Απλά για να γεμίζουμε το χώρο στα blog και να περνά η ώρα μας…
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου