Το 2004, στην Αθήνα, οι «δικοί μας» Αγώνες αμαυρώθηκαν ανεπανόρθωτα από
τα καμώματα του Κεντέρη, της Θάνου και του Τζέκου. Το 2008, στο Πεκίνο,
είχαμε τριπλό χτύπημα με το ντοπάρισμα των Χαλκιά-Γκούση και το
εμπάργκο της ΔΟΕ στη Θάνου.
Φέτος, στο Λονδίνο, το σκάνδαλο έχει χρώμα όχι κίτρινο, αλλά φαιό.
Η νεαρή τριπλουνίστρια Βούλα Παπαχρήστου αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες επειδή έγραψε ρατσιστικά «χωρατά» στο Twitter.
Λέγεται ότι υπάρχει και θετικό δείγμα ντόπινγκ στην ελληνική αποστολή, αλλά η πληροφορία δεν έχει ακόμη διερευνηθεί. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα έχασε προ καιρού την έξωθεν καλή μαρτυρία. Οι αθλητές της θεωρούνται πλέον από τη διεθνή κοινότητα «ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Όχι αθώοι.
Παρακολουθώντας το θλιβερό σήριαλ Παπαχρήστου, δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει.
Την απέραντη ανοησία μίας κοπέλας 20 χρονών που δεν καταλαβαίνει ότι τα λόγια της προσβάλλουν ακόμα και τους ίδιους της συναθλητές της;
Τις γελοίες δικαιολογίες του προπονητή της, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Παπαχρήστου «δεν ξέρει καν τι σημαίνει ρατσισμός»;
Τα αίφνης αστραπιαία αντανακλαστικά μίας αρχής που φημίζεται για δεινοσαυρική δυσκινησία και τον ατσαλάκωτο καθωσπρεπισμό της;
Τις όψιμες δημοκρατικές ευαισθησίες μίας επιτροπής η οποία, παραδοσιακά, υπήρξε άντρο της σκοταδιστικής δεξιάς;
Η απόφαση της ΕΟΕ για αποκλεισμό της Παπαχρήστου από τους Αγώνες είναι δίχως συζήτηση ορθή, παρά τις δακρύβρεχτες διαμαρτυρίες όσων επιστρατεύουν ως αντεπιχείρημα τον …τίμιο ιδρώτα που έχυνε η Βούλα στις προπονήσεις.
Ο ρατσισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, σημαντικότερη ασφαλώς από το ντόπινγκ, και δεν επιτρέπει ευελιξία ούτε επιείκια, ειδικά στην φασίζουσα νέα Ελλάδα του 2012. Η άγνοια δεν αποτελεί άλλοθι σε κανένα νομικό σύστημα της οικουμένης.
Η «αφέλεια» την οποία η Παπαχρήστου επικαλέστηκε μέσω του (μετανάστη) Γιώργου Πομάσκι δεν μπορεί να σταθεί ως επιχείρημα, από τη στιγμή μάλιστα που η αθλήτρια αναπαράγει συστηματικά στο Twitter τα ποτισμένα με μίσος τσιτάτα της Χρυσής Αυγής.
Στον αθλητισμό, δεν πρέπει να υπάρξει εύφορο έδαφος για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Οποιος δεν γνωρίζει τι σημαίνει ρατσισμός, ας ανοίξει ένα βιβλίο για να ξεστραβωθεί. Βιβλίο κανονικό, όχι το «Mein Kampf» του Χίτλερ.
Υπάρχει όμως και άλλης τάξης πρόβλημα στο μέτωπο που άνοιξε με το άθλιο τιτίβισμά της (το οποίο μπορεί να τη φέρει ακόμα και στα ψηφοδέλτια της Χρυσής Αυγής) η Βούλα Παπαχρήστου.
Και δεν αναφέρομαι στις απίστευτες ελληνικούρες («άλμα εις τριπλούν», «του άλματος τριπλούν») των καναλιών ούτε η εκκωφαντική σιωπή του υφυπουργείου Αθλητισμού.
Η σπουδή της ΕΟΕ και η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιήθηκε από την ίδια προκάλεσε επιφωνήματα καγχασμού σε όσους γνωρίζουν το ποιόν και θυμούνται τα πρόσφατα δείγματα γραφής της Ολυμπιακής Επιτροπής.
Πρόκειται για την ίδια ΕΟΕ που έδωσε θέση Λαμπαδηδρόμου στη Φανή Χαλκιά ενώ η ατιμασμένη εμποδίστρια εξέτιε ποινή αποκλεισμού λόγω ντόπινγκ. Την ίδια ΕΟΕ που σε προηγούμενες διοργανώσεις έγινε «κώλος και βρακί» με τον Γλίξμπουργκ. Tην ίδια ΕΟΕ που αγκάλιασε με αγαλλίαση τις ανείπωτες σπατάλες της Οργανωτικής Επιτροπής του «Αθήνα 2004». Την ίδια ΕΟΕ που ανέθεσε ξανά στον Ισίδωρο Κούβελο ρόλο αρχηγού της Ολυμπιακής αποστολής αγνοώντας την αρνητική δημοσιότητα που συνόδευσε τον σύζυγο της Ντόρας Μπακογιάννη τους τελευταίους μήνες (αλλά και στο Πεκίνο). Την ίδια ΕΟΕ που πρόσφατα κατηγορήθηκε από τα βρετανικά ΜΜΕ για παρατυπίες στη διαχείριση των Ολυμπιακών εισιτηρίων του Λονδίνου.
Ο κατάλογος των ερωτηματικών που συνοδεύουν την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είναι μακρύς και βαρύνει όλες τις διοικήσεις των τελευταίων 15-20 ετών.
Ας μην ανοίξουμε περισσότερο το χρονοντούλαπο γιατί μπορεί να μας πάρει άγρια μπόχα…
Μπορεί αυτή τη φορά να έκανε η ΕΟΕ το σωστό –και να έδρασε με ταχύτητα αστραπής- αλλά θυμίζει διεφθαρμένο χωροφύλακα που παραδίδει μαθήματα ηθικής και καλής συμπεριφοράς ενώ το ίδιο το σπίτι του ζέχνει.
Για να το θέσω διαφορετικά, η ΕΟΕ των αριστοκρατών, των γαλαζοαίματων και των βασιλοφρόνων είναι η τελευταία που δικαιούται να ζητά πιστοποιητικά κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων.
Πηγή: novasports.gr
Φέτος, στο Λονδίνο, το σκάνδαλο έχει χρώμα όχι κίτρινο, αλλά φαιό.
Η νεαρή τριπλουνίστρια Βούλα Παπαχρήστου αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες επειδή έγραψε ρατσιστικά «χωρατά» στο Twitter.
Λέγεται ότι υπάρχει και θετικό δείγμα ντόπινγκ στην ελληνική αποστολή, αλλά η πληροφορία δεν έχει ακόμη διερευνηθεί. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα έχασε προ καιρού την έξωθεν καλή μαρτυρία. Οι αθλητές της θεωρούνται πλέον από τη διεθνή κοινότητα «ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Όχι αθώοι.
Παρακολουθώντας το θλιβερό σήριαλ Παπαχρήστου, δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει.
Την απέραντη ανοησία μίας κοπέλας 20 χρονών που δεν καταλαβαίνει ότι τα λόγια της προσβάλλουν ακόμα και τους ίδιους της συναθλητές της;
Τις γελοίες δικαιολογίες του προπονητή της, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Παπαχρήστου «δεν ξέρει καν τι σημαίνει ρατσισμός»;
Τα αίφνης αστραπιαία αντανακλαστικά μίας αρχής που φημίζεται για δεινοσαυρική δυσκινησία και τον ατσαλάκωτο καθωσπρεπισμό της;
Τις όψιμες δημοκρατικές ευαισθησίες μίας επιτροπής η οποία, παραδοσιακά, υπήρξε άντρο της σκοταδιστικής δεξιάς;
Η απόφαση της ΕΟΕ για αποκλεισμό της Παπαχρήστου από τους Αγώνες είναι δίχως συζήτηση ορθή, παρά τις δακρύβρεχτες διαμαρτυρίες όσων επιστρατεύουν ως αντεπιχείρημα τον …τίμιο ιδρώτα που έχυνε η Βούλα στις προπονήσεις.
Ο ρατσισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, σημαντικότερη ασφαλώς από το ντόπινγκ, και δεν επιτρέπει ευελιξία ούτε επιείκια, ειδικά στην φασίζουσα νέα Ελλάδα του 2012. Η άγνοια δεν αποτελεί άλλοθι σε κανένα νομικό σύστημα της οικουμένης.
Η «αφέλεια» την οποία η Παπαχρήστου επικαλέστηκε μέσω του (μετανάστη) Γιώργου Πομάσκι δεν μπορεί να σταθεί ως επιχείρημα, από τη στιγμή μάλιστα που η αθλήτρια αναπαράγει συστηματικά στο Twitter τα ποτισμένα με μίσος τσιτάτα της Χρυσής Αυγής.
Στον αθλητισμό, δεν πρέπει να υπάρξει εύφορο έδαφος για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Οποιος δεν γνωρίζει τι σημαίνει ρατσισμός, ας ανοίξει ένα βιβλίο για να ξεστραβωθεί. Βιβλίο κανονικό, όχι το «Mein Kampf» του Χίτλερ.
Υπάρχει όμως και άλλης τάξης πρόβλημα στο μέτωπο που άνοιξε με το άθλιο τιτίβισμά της (το οποίο μπορεί να τη φέρει ακόμα και στα ψηφοδέλτια της Χρυσής Αυγής) η Βούλα Παπαχρήστου.
Και δεν αναφέρομαι στις απίστευτες ελληνικούρες («άλμα εις τριπλούν», «του άλματος τριπλούν») των καναλιών ούτε η εκκωφαντική σιωπή του υφυπουργείου Αθλητισμού.
Η σπουδή της ΕΟΕ και η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιήθηκε από την ίδια προκάλεσε επιφωνήματα καγχασμού σε όσους γνωρίζουν το ποιόν και θυμούνται τα πρόσφατα δείγματα γραφής της Ολυμπιακής Επιτροπής.
Πρόκειται για την ίδια ΕΟΕ που έδωσε θέση Λαμπαδηδρόμου στη Φανή Χαλκιά ενώ η ατιμασμένη εμποδίστρια εξέτιε ποινή αποκλεισμού λόγω ντόπινγκ. Την ίδια ΕΟΕ που σε προηγούμενες διοργανώσεις έγινε «κώλος και βρακί» με τον Γλίξμπουργκ. Tην ίδια ΕΟΕ που αγκάλιασε με αγαλλίαση τις ανείπωτες σπατάλες της Οργανωτικής Επιτροπής του «Αθήνα 2004». Την ίδια ΕΟΕ που ανέθεσε ξανά στον Ισίδωρο Κούβελο ρόλο αρχηγού της Ολυμπιακής αποστολής αγνοώντας την αρνητική δημοσιότητα που συνόδευσε τον σύζυγο της Ντόρας Μπακογιάννη τους τελευταίους μήνες (αλλά και στο Πεκίνο). Την ίδια ΕΟΕ που πρόσφατα κατηγορήθηκε από τα βρετανικά ΜΜΕ για παρατυπίες στη διαχείριση των Ολυμπιακών εισιτηρίων του Λονδίνου.
Ο κατάλογος των ερωτηματικών που συνοδεύουν την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είναι μακρύς και βαρύνει όλες τις διοικήσεις των τελευταίων 15-20 ετών.
Ας μην ανοίξουμε περισσότερο το χρονοντούλαπο γιατί μπορεί να μας πάρει άγρια μπόχα…
Μπορεί αυτή τη φορά να έκανε η ΕΟΕ το σωστό –και να έδρασε με ταχύτητα αστραπής- αλλά θυμίζει διεφθαρμένο χωροφύλακα που παραδίδει μαθήματα ηθικής και καλής συμπεριφοράς ενώ το ίδιο το σπίτι του ζέχνει.
Για να το θέσω διαφορετικά, η ΕΟΕ των αριστοκρατών, των γαλαζοαίματων και των βασιλοφρόνων είναι η τελευταία που δικαιούται να ζητά πιστοποιητικά κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων.
Πηγή: novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου