Αρης-Αμυντικό αλαλούμ

Ο Αρης έχασε ένα ακόμη παιχνίδι προδομένος από την άμυνά του. Οι επιθετικοί του ΟΦΗ, κατάφερναν με χαρακτηριστική ευκολία να διασπούν τα μετόπισθεν των κιτρίνων, σε δύο περιπτώσεις να πετύχουν τα γκολ και να τελειώσουν το ματς. Τα 25 τέρματα παθητικό (χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος), αποδεικνύουν την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Από τη στιγμή που έφυγε ο Κατσαβάκης και μετά η άμυνα ξεχαρβαλώθηκε και το να βάλει, κανείς, γκολ στον Αρη, δεν αποτελεί κατόρθωμα! Ολ΄ αυτά δεν σημαίνουν πως φταίνε αποκλειστικά οι τέσσερις της πίσω ζώνης ή τα αμυντικά χαφ. Αν θέλουμε να φτάσουμε σε καταμερισμό ευθυνών, θα πρέπει να τις αναζητήσουμε συνολικά από την ομάδα. Διότι, όλη η ομάδα αμύνεται και όλη επιτίθεται. Το πρόβλημα είναι συνολικό και όποιος προσπαθήσει να το περιορίσει στον Πουλίδο, στον Γιαννίτση, στον Μαργαρίτη, στον Καζναφέρη ή ακόμα και στον Βελλίδη, χάνει το «δάσος».
Προσοχή: Για να μη χαθούμε στη μετάφραση. Ο Αρης χρειάζεται ενίσχυση. Αλλωστε οι προσπάθειες που γίνονται για τον Παπάζογλου του Ολυμπιακού, έχουν ως στόχο να «δέσουν» τον Πουλίδο με έναν πιο έμπειρο κεντρικό αμυντικό δίπλα του, ενώ το ότι  χαραμίζεται ο Καζναφέρης στα μπακ, είναι πασιφανές. Πρέπει, λοιπόν, είτε να αποκτηθεί παίκτης για το δεξί άκρο, είτε να αποφασίσει ο Αλκαράθ, αφήνοντας τα πείσματα, να γυρίσει στην ενδεκάδα τον Ψυχογιό. 
Αυτό το αμυντικό αλαλούμ, επιβάλλεται να σταματήσει. Ο Αρης δεν μπορεί να βαδίσει άλλο με τέτοιου είδους αμυντική συμπεριφορά, πόσο μάλλον από την ώρα που και η επίθεση βρίσκει δίχτυα με το σταγονόμετρο. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και επιδεινώνεται από τη βαθμολογική θέση. Οι κίτρινοι απέχουν μια ανάσα από τη γραμμή του υποβιβασμού και το ματς που έρχεται με την ΑΕΚ, μετατρέπεται, πια, εκ των πραγμάτων, σε αγώνα επιβίωσης για την ομάδα.
Ο Αρης δεν έχει βρεθεί, σε καμιά στιγμή του φετινού πρωταθλήματος, κάτω από τη ζώνη. Και καλό θα ήταν να μη το «δοκιμάσει», διότι οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι δυσβάστακτες. Η πίεση πολλαπλασιάζεται, το άγχος μεγαλώνει και ειλικρινά δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να αντέξουν μια τέτοια πιθανή κατάσταση, τα νεαρά παιδιά που απαρτίζουν την ομάδα.
Υ.Γ: Ο τρόπος που πανηγύρισε το γκολ που πέτυχε ο Παπάζογλου, φέρνει στην επιφάνεια, για μία ακόμη φορά, το πρόβλημα διοικητικής συμπεριφοράς που αντιμετώπισε ο Αρης την προηγούμενη οκταετία. Ο επιθετικός του ΟΦΗ, έτρεξε με πάθος στην κερκίδα και ξέσπασε. Πανηγύρισε με την ψυχή του, απέναντι στην ομάδα στην οποία μεγάλωσε. Η μορφή του Λάμπρου Σκόρδα και τα όσα πέρασε εκείνη την εποχή, είναι σίγουρο πως ήρθαν ξαφνικά στη μνήμη του. Το δυστύχημα για τον Αρη είναι, πως η περίπτωση Παπάζογλου, δεν είναι η μοναδική. Ας ελπίσουμε πως αυτός ο μαύρος κύκλος, με συμπεριφορές άλλων εποχών (γενικώς και όχι μόνο απέναντι σε ποδοσφαιριστές), να έχει κλείσει οριστικά.     novasport gr