Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για την τραγική εικόνα του Παναθηναϊκού και τους λάθους χειρισμούς της «πράσινης» διοίκησης.
Πολλές φορές το να βγάζεις κάποια συμπεράσματα με την λήξη ενός αγώνα
δεν είναι και το πιο σωστό. Καλύτερα είναι να αφήνεις την οργή , που
νοιώθεις εκείνη την στιγμή και να βγάζεις τα συμπεράσματα με πιο
ψύχραιμη σκέψη την επόμενη μέρα. Στην περίπτωση του αγώνα του
Παναθηναϊκού στην Λιβαδειά αυτό δεν ισχύει. Οπως ένοιωθα αμέσως μετά την
λήξη του αγώνα νοιώθω και τώρα. Δεν θέλω να σταθώ τόσο πολύ στην εικόνα
της ομάδας στο συγκεκριμένο παιχνίδι, διότι πιστεύω ότι το πρόβλημα του
Παναθηναϊκού είναι ότι πρόκειται για μία άρρωστη ομάδα.
Βαριά άρρωστη, που βρίσκεται στην εντατική διασωληνωμένη και δεν
ξέρουμε αν θα την ...γλιτώσει. Παράλληλα εκτός από άρρωστη-σε νοοτροπία
και καταστάσεις-ομάδα στον Παναθηναϊκό γίνονται και τρελά πράγματα.
Μετά το παιχνίδι με την Βέροια από την διοίκηση εμφανώς φωτογραφήθηκε
σαν βασικός υπεύθυνος ο Βύντρα, που όλη την εβδομάδα πριν το παιχνίδι με
τον Λεβαδειακό ο Ρότσα τον χρησιμοποιούσε με τους βασικούς , τον πήρε
στην αποστολή και ενώ όλοι έλεγαν ότι δεν θα παίξει και τελικά τον
απέκλεισε από την 18αδα.
Η διοίκηση δεν θέλει τον Βύντρα και αντί να του το πει ευθέως , για να
ψάξει να βρει ομάδα, του προτείνει μείωση αποδοχών 50%. Την ίδια ώρα η
διοίκηση επί ένα μήνα ζητάει από τον Μπουμσόνγκ να φύγει, βγαίνει ο
πρόεδρος της ομάδας Γιάννης Αλαφούζος και λέει, ότι είναι υγιέστατος και
αφήνει σαφή υπονοούμενα, ότι τόσο καιρό έκανε τον τραυματία και ξαφνικά
τον βλέπουμε στην ενδεκάδα.
Και η αρρώστεια, που υπάρχει στον Παναθηναϊκό φαίνεται από την
συζήτηση, που γίνεται σήμερα για το αν ο Μπουμσόνγκ έκανε επίτηδες τα
λάθη, επειδή τον έβαλαν να παίξει. Μόνο και μόνο, που γίνεται αυτή η
κουβέντα ο Παναθηναϊκός σαν σύλλογος με αυτή τη νοοτροπία είναι
τελειωμένος.
Αύριο στην θέση του Μπουμσόνγκ θα είναι άλλος παίκτης μεθαύριο άλλος
και θα φθάσουμε στο σημείο οι παίκτες να μην θέλουν να παίξουν, η να
θέλουν να φύγουν από την ομάδα. Ετσι αυτή η ομάδα δεν πάει πουθενά. Και
τα χειρότερα είναι μπροστά δυστυχώς...Η εικόνα που είδα εγώ στον αγώνα
με τον Λεβαδειακό, είναι εικόνα ομάδας παρατημένη στην τύχη της.
Με παίκτες άλλους αδιάφορους προκλητικά, άλλους φοβισμένους να κάνουν
έστω και μία πάσα για να μην τα ακούσουν και όλους μαζί να έχουν έλλειψη
κινήτρου, να παίξουν . Και ετσι μέσα σε μία άρρωστη ομάδα καίγονται και
οι καλοί παίκτες της . Δυστυχώς έχω την εντύπωση ότι ακόμα δεν έχουμε
φθάσει στον πάτο του βαρελιού και πολύ φοβάμαι ότι ο διχασμός του κόσμου
του Παναθηναϊκού θα μεγαλώσει και άλλο με απρόβλεπτες συνέπειες.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου