Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε όπως έπρεπε το 2013, με νίκη σε ένα γήπεδο που
στα 4/5 είχε οπαδούς του. Ήταν ένα εντυπωσιακό αλλά και ιδιόμορφο
παιχνίδι που ικανοποίησε όσους το παρακολούθησαν. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας
Ο Πανθρακικός ξεκίνησε καλύτερα αλλά μετά το 10΄χάθηκε μέσα από
το γήπεδο, με τον ΠΑΟΚ να παίρνει τα ηνία του αγώνα λόγω του Κάτσε και
του Λάζαρ που ήταν σε καλή μέρα. Παραδόξως για τον Ρουμάνο, που φέτος
ήταν συνήθως φάντασμα, αλλά όχι για τον μικρό.
Κι όμως, κόντρα στη ροή του αγώνα, σε μία φάση που επιτέθηκαν δύο απέναντι σε έξι, ήρθε το αυτογκόλ του Κάτσε, με αποτέλεσμα να μπούνε μπροστά στο σκορ οι γηπεδούχοι.
Ο Κάτσε μαζί με τον Σαλπιγγίδη ήταν οι μοιραίοι για τον ΠΑΟΚ μέχρι εκείνο το διάστημα. Ο πρώτος λόγω του αυτογκόλ και ο δεύτερος λόγω του άχαστου που έχασε στο 12΄.
Ο Σαλπιγγίδης κερδίζει λόγω της οξυδέρκειάς του το πέναλτι και την αποβολή του Κουτσόπουλου στο 38΄, όμως αστοχεί στο πέναλτι. Παραμένει μοιραίος, αλλά ο ΠΑΟΚ παίζει με παίκτη παραπάνω.
Το δεύτερο ξεκινά, με τον Πανθρακικό να χάνει τετ α τετ με τον Λουσέρο, ο Χακόμπο να σώζει τον ΠΑΟΚ και αμέσως μετά, ο Λάζαρ που συνήθως είναι μοιραίος να πετυχαίνει ένα γκολ από τα λίγα στη φετινή σεζόν.
Ο Σαλπιγγίδης που ήταν μέχρι εκείνο το διάστημα μοιραίος, βάζει τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ, από τη σέντρα του Λίνο, ενώ ο Κατσουράνης έδωσε σε όλους να καταλάβουν μέσα σε μισή ώρα και ενώ είναι ανέτοιμος, το γιατί ο ΠΑΟΚ ενισχύθηκε πολύ έχοντας αυτόν στην σύνθεσή του.
Σίγουρες πάσες, σωστές επιλογές, μία ασίστ, μία πάσα στο χώρο που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το τέταρτο γκολ και γενικά, μία αύρα που την χρειαζόταν η ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να χάσει αυτό το παιχνίδι, όμως στάθηκε τυχερός γιατί βρήκε μία ενέργεια όπως αυτή του Λάζαρ από το πουθενά. Αυτό που με κάνει να απορώ είναι για τη φάση που έκρινε περισσότερο το παιχνίδι. Ήταν η κόκκινη που κέρδισε ο Σαλπιγγίδης ή το γκολ του Λάζαρ;
Πάντως ο ΠΑΟΚ πέτυχε πολύ όμορφα γκολ, δε δέχτηκε άλλες καθαρές φάσεις πλην του αυτογκόλ και του τετ α τετ του Λουσέρο, ο Βιβιάν δείχνει να εγκλιματίζεται και να μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον, ενώ το ουσιαστικό πρόβλημα είναι στα άκρα της επίθεσης.
Ο Ρομπέρ είναι στον κόσμο του, παίζει μονίμως ένα τέμπο κάτω από τους υπόλοιπους, δεν είναι καθόλου αγκρέσιβ, ενώ δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την όποια ποιότητα διαθέτει.
Από την άλλη ο Λόρενς έχει διάθεση, αλλά δεν έχει καθόλου ρυθμό, όπως και αθλητικά προσόντα, αφού το κορμί του είναι πολύ βαρύ. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να βρει άμεσα παίκτες για τις θέσεις αυτές, τουλάχιστον έναν για να μετριάσει την αδυναμία.
Κι όμως, κόντρα στη ροή του αγώνα, σε μία φάση που επιτέθηκαν δύο απέναντι σε έξι, ήρθε το αυτογκόλ του Κάτσε, με αποτέλεσμα να μπούνε μπροστά στο σκορ οι γηπεδούχοι.
Ο Κάτσε μαζί με τον Σαλπιγγίδη ήταν οι μοιραίοι για τον ΠΑΟΚ μέχρι εκείνο το διάστημα. Ο πρώτος λόγω του αυτογκόλ και ο δεύτερος λόγω του άχαστου που έχασε στο 12΄.
Ο Σαλπιγγίδης κερδίζει λόγω της οξυδέρκειάς του το πέναλτι και την αποβολή του Κουτσόπουλου στο 38΄, όμως αστοχεί στο πέναλτι. Παραμένει μοιραίος, αλλά ο ΠΑΟΚ παίζει με παίκτη παραπάνω.
Το δεύτερο ξεκινά, με τον Πανθρακικό να χάνει τετ α τετ με τον Λουσέρο, ο Χακόμπο να σώζει τον ΠΑΟΚ και αμέσως μετά, ο Λάζαρ που συνήθως είναι μοιραίος να πετυχαίνει ένα γκολ από τα λίγα στη φετινή σεζόν.
Ο Σαλπιγγίδης που ήταν μέχρι εκείνο το διάστημα μοιραίος, βάζει τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ, από τη σέντρα του Λίνο, ενώ ο Κατσουράνης έδωσε σε όλους να καταλάβουν μέσα σε μισή ώρα και ενώ είναι ανέτοιμος, το γιατί ο ΠΑΟΚ ενισχύθηκε πολύ έχοντας αυτόν στην σύνθεσή του.
Σίγουρες πάσες, σωστές επιλογές, μία ασίστ, μία πάσα στο χώρο που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το τέταρτο γκολ και γενικά, μία αύρα που την χρειαζόταν η ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να χάσει αυτό το παιχνίδι, όμως στάθηκε τυχερός γιατί βρήκε μία ενέργεια όπως αυτή του Λάζαρ από το πουθενά. Αυτό που με κάνει να απορώ είναι για τη φάση που έκρινε περισσότερο το παιχνίδι. Ήταν η κόκκινη που κέρδισε ο Σαλπιγγίδης ή το γκολ του Λάζαρ;
Πάντως ο ΠΑΟΚ πέτυχε πολύ όμορφα γκολ, δε δέχτηκε άλλες καθαρές φάσεις πλην του αυτογκόλ και του τετ α τετ του Λουσέρο, ο Βιβιάν δείχνει να εγκλιματίζεται και να μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον, ενώ το ουσιαστικό πρόβλημα είναι στα άκρα της επίθεσης.
Ο Ρομπέρ είναι στον κόσμο του, παίζει μονίμως ένα τέμπο κάτω από τους υπόλοιπους, δεν είναι καθόλου αγκρέσιβ, ενώ δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την όποια ποιότητα διαθέτει.
Από την άλλη ο Λόρενς έχει διάθεση, αλλά δεν έχει καθόλου ρυθμό, όπως και αθλητικά προσόντα, αφού το κορμί του είναι πολύ βαρύ. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να βρει άμεσα παίκτες για τις θέσεις αυτές, τουλάχιστον έναν για να μετριάσει την αδυναμία.
πηγή: onsports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου