Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Άλλοι δύο "Κατσουράνηδες"

Χαμόγελα και πάλι για τους ΠΑΟΚτσήδες. Τι καλά να υπάρχει ο ΠΑΟΚ και να παίρνει χαρά ο άνθρωπος. Όπου και να βρίσκεται, όσο και αν ταλαιπωρείται με άλλα ζητήματα… Γράφει ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου.
Το 1-4 της Κομοτηνής δεν είναι τόσο… μεγάλο όσο δείχνει το σκορ. Αλήθεια είναι ότι τέτοια σκορ μπορεί να κάνουν και κακό. Κανένας δεν πρέπει να εφησυχάζει. Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε περίπατο, εμφάνισε κάποιες αδυναμίες και «έφαγε» ένα γκολ που αποτελεί τον ορισμό του αυτογκόλ. Γιατί το έβαλαν μόνοι τους από την αρχή μέχρι το τέλος…
Τα θετικά ήταν πολλά περισσότερα. Πέρα από το κακό ξεκίνημα (και πάλι) από το 10΄ και μετά η ομάδα ήταν οργανωμένη. Είχε πλάνο και παρά την εμφανή αδυναμία στα άκρα της επίθεσης, προσπαθούσε μεθοδικά να βγάλει φάσεις. Μέχρι και το 70΄ όπου λογικά θα έπρεπε να αγχωθούν, οι ασπρόμαυροι έψαχναν την σωστή και οργανωμένη ανάπτυξη, από τον άξονα ή τα πλάγια, ενώ δεν είδαμε άναρχες προσπάθειες επίθεσης με γιόμες και άλλα τέτοια… Σαφώς κι’ έλειπε η τέλεια σέντρα, η σωστή κάθετη ενώ δεν υπήρχε ατομική ενέργεια που θα δημιουργούσε πλεονέκτημα. Τα γνωστά δηλαδή… Υπήρχε όμως ψυχραιμία και οργάνωση. (29-91 οι πάσες στο παιχνίδι και 5-18 οι τελικές προσπάθειες).
Όπως όμως όλοι (ή σχεδόν όλοι) ξέρουμε τις περισσότερες φορές σε τέτοια ματς απέναντι σε κλειστές άμυνες, το γκολ έρχεται από την ατομική- αναπάντεχη ή σούπερ ενέργεια. Αυτό που έκανε – επιτέλους- ο Λάζαρ δηλαδή. Που έδειξε τι θα πει ποιότητα. Για πρώτη φορά φέτος. Γιατί Λάζαρ είχε η ομάδα, αλλά δεν έπαιρνε από αυτόν ποιοτικά πράγματα, παρά μόνο αβίαστα λάθη.
Ποιότητα είχε κάθε ακούμπημα στην μπάλα από τον Κατσουράνη. Από την πρώτη κάθετη που πέρασε στον Σαλπιγγίδη στα πρώτα 15΄΄ που μπήκε, μέχρι την ασίστ στον Γιάννου, ή το τελευταίο άνοιγμα για την σέντρα του Αποστολόπολου. Όλα του τα κοντρόλ, οι πάσες (πρόλαβε να φθάσει τις δέκα σωστές μακρινές μπαλιές) και φυσικά η κίνηση στον χώρο. Πολλοί ίσως θεωρήσουν υπερβολικά τα όσα σχολιάζουμε ή σχολιάζονται για την σημερινή απόδοση του Κατσουράνη. «Σιγά… Τι εντυπωσιακό έκανε;» θα αναρωτιούνται.
Μα ακριβώς… Τα έκανε όλα τόσα απλά στο κέντρο, ενώ με το που μπήκε όλοι οι συμπαίκτες του κέρδισαν σε αυτοπεποίθηση… Και οι αντίπαλοι οπισθοχώρησαν δέκα μέτρα!
Ο Χακόμπο την έκανε την δουλειά του σε μία σημαντική φάση του αγώνα όπου ο Πανθρακικός έφθασε κοντά σε ένα 2-0 που ΔΕΝ άξιζε με τίποτα. Τότε θα είχαμε μία τρομερά μαγική εικόνα… Και όμως το ματς θα μπορούσε να λήξει έτσι, γιατί… μπάλα είναι.
Ο Αποστολόπουλος αμυντικά ήταν θετικός (εφτά κλεψίματα!) ενώ δημιουργικά είχε καλές και κακές στιγμές. Κρίνεται σε φάση όπου στον ΠΑΟΚ αποφασίζουν που θα στηριχθούν δεξιά, όσον αφορά την επόμενη μεγάλη ομάδα που θέλουν να φτιάξουν.
Ο Λίνο αποτελεί σταθερή αξία. Αμυντικά είχε κενά και κακή συνεργασία με τον Ρομπέρ. Όταν επιτέθηκε ήταν και πάλι πολύτιμος. Ο αριστερός μπακ είχε 17 σωστές μεγάλες πάσες.
(Μεγάλη υπόθεση να έχει η ομάδα δύο ασίστ από τα μπακ της).
Ο Κατσικάς θέλει ρυθμό αγώνων για να βρει τον εαυτό του. Ο Βιβιάν ήταν ακόμη καλύτερος από προηγούμενους αγώνες. (Ακόμη και τα 14 λάθη (!!) του Παπαδόπολου κάτι λένε για τον Βραζιλιάνο που είχε πέντε κλεψίματα ).
Ναι… Αυτός ο άχρηστος Βιβιάν (έτσι τον χαρακτήρισαν οι βιαστικοί…) που έπαιζε στην Βέροια, εκεί όπου και ο προπονητής του φάνηκε να τον απαξιώνει. Αυτός που μετά από δυόμισι ματς δεν έκανε για τον ΠΑΟΚ… (Να μην ξεχνάμε πράγματα που ακούσαμε ή διαβάσαμε…)
Ο Κάτσε είχε καλές επιλογές δημιουργικά, ενώ δεν πρέπει να πτοείται από το αυτογκόλ. Ο Φωτάκης δεν εντυπωσίασε, αλλά δεν υστέρησε, ενώ ο Λάζαρ έδειξε πως αντιδρά στον ανταγωνισμό που φουντώνει. Ο Ρουμάνος ανέβασε στροφές και πέρα από την συνεισφορά στην κυκλοφορία, είχε και την φοβερή ατομική ενέργεια στο 1-1. Πόσο έλειψαν αυτά από τον ΠΑΟΚ…
Ο Ρομπέρ ήταν ανεπαρκής και ο Λόρενς φάνηκε βαρύς, αν και έχει ποιότητα για να κάνει δύο – τρεις καλές ενέργειες. Ο Σαλπιγγίδης είχε κέφια, άλλαξε τον αγώνα με την αποβολή, βρέθηκε σε φάσεις, ήταν άστοχος σε δύο, έβαλε γκολ, ενώ προσπάθησε αρκετά ακόμη και αμυνόμενος.
Οι αλλαγές δικαίωσαν τον Δώνη όσο δεν πάει…. Ο Κατσουράνης άλλαξε όλο το ματς. Ο Γιάννου φάνηκε στην επίθεση ιδιαίτερα, ενώ και ο Σταφυλίδης είχε γεμάτη –αν και ολιγόλεπτη- παρουσία. Τρεις τελικές πρόλαβε να κάνει.
* Το κύπελλο ακολουθεί και είναι επικίνδυνο, ενώ η ομάδα πρέπει να θυμηθεί πως είναι να παίζει Πέμπτη – Κυριακή χωρίς όμως να έχει απώλειες.
* Με Ατρόμητο και Τρίπολη ο ΠΑΟΚ έχει ευκαιρία να τους δείξει ότι δεν πρέπει ούτε καν να σκέφτονται πως μπορούν να τον πλησιάσουν.
* Ακόμη ψάχνω να βρω πως θα παίξουν στην ίδια ενδεκάδα Γκαρσία – Κατσουράνης…
* Αν θέλει ο Κάκος να παίξει σωστά τότε… δεν παίζεται.
* Ένας χρόνος έκλεισε προχθές από τότε που ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε να ψάχνει ακραίο παίκτη για να καλύψει το κενό του Βιεϊρίνια. Και τώρα τι να ευχηθούμε; Χρόνια πολλά σε όσους ακόμη ψάχνουν; Το κενό είναι τρομερά μεγάλο σε αυτές τις θέσεις και είναι κρίμα να το πληρώσει η ομάδα ακόμη και τώρα τον Γενάρη ή στην συνέχεια.
* Ένας (Κατσουράνης) στους έντεκα αλλάζει την ομάδα κατά 15-20% το πολύ. Τρεις στους έντεκα όμως μπορεί να δώσουν εντελώς διαφορετικό αέρα στον ΠΑΟΚ. Για σκεφτείτε τι μπορεί να γίνει με άλλους δύο τέτοιους και ταυτόχρονα λιγότερους τραυματισμούς ή αποβολές… Η κρυφή ελπίδα πάντα πρέπει να υπάρχει. Ο ΠΑΟΚ θα πάει πολύ-πολύ καλά φέτος, μόνος αν βλέπει προς τα επάνω και τρέχει για να τον «κυνηγήσει».
* Όλοι ξέρετε ότι πολλοί δημοσιογράφοι της νέας γενιάς έχουν την δύναμη να γράψουν πότε ο ΠΑΟΚ αδικείται, αλλά και πότε ευνοείται… Οι ακομπλεξάριστοι ξέρουν καλά πότε ο ΠΑΟΚ κερδίζει δίκαια και άξια, γι’ αυτό και αναγνωρίζουν πότε ο ΠΑΟΚ χάνει από κάποιον καλύτερο. Είναι να απορείς με όσους έσπευσαν να αντιδράσουν στο απλό συμπέρασμα του ότι έγινε λάθος χειρισμός με τον Ολαϊτάν και χάνεται ένας παίκτης… Μα τόση πρεμούρα; Έτσι δεν θα έκαναν ούτε αν τους έθιγαν τον ρουφιάνο…
(Όταν βέβαια ο Ολαϊτάν και οι δικοί του καταλάβουν την βλακεία που κάνουν, θα είναι αργά. Θέλουν το τηλέφωνο του Βλαχοδήμου;)
* Σκεφτείτε ότι η τελική βαθμολογία πρωταθλήματος μπορεί να είναι: ΠΑΟΚ 60, Ατρόμητος 51, Τρίπολη 48, Παναθηναϊκός 48. Και όμως αυτό στα πλέι οφ θα σημαίνει: ΠΑΟΚ 2, Ατρόμητος 1, Τρίπολη 0, ΠΑΟ 0. Τίποτα δηλαδή… Παίζεις δηλαδή 30 ματς και μπορείς να χάσεις το πλεονέκτημα που κέρδισες στους οκτώ μήνες, μέσα σε μία βραδιά… Ας μην ξεχνιόμαστε για τα πλέι οφ… (Ο Δώνης βέβαια που έκανε μία αναφορά, θα κατηγορηθεί για ηττοπαθής και άλλα τέτοια. Εδώ είμαστε. Τουλάχιστον ας μην τον ξαναπεί, γιατί δίκιο έχει, αλλά αυτοί είναι οι κανονισμοί).
* Τελικά αυτός ο… λίγος ΠΑΟΚ αποδεικνύεται σκληρό καρύδι για τους ερυθρόλευκους που δεν μπορούν να ησυχάσουν. Ένα βράδυ πέρασαν χθες με μία ακόμη ομάδα που έπαιξε απέναντί τους με απουσίες και αυτοί έβριζαν τον ΠΑΟΚ. Τι φοβούνται άραγε; Σιγά την ομάδα που είναι απέναντί τους… (Πλάκα – πλάκα αν το πίστευαν αυτό δεν θα ασχολούνταν…).
Πηγή: paok24.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: