Το gazzetta.gr απαριθμεί τα 5+1 (Μουρίνιο) μεγάλα λάθη του
Φλορεντίνο Πέρεθ που δεν επέτρεψαν -στη μετά στη Galacticos- Ρεάλ να
εκτοξευτεί στον 21ο αιώνα...
Η αφορμή για αυτό το θέμα δόθηκε από μία είδηση της Πέμπτης που είχε η
Marca. Σύμφωνα με αυτή, το 70% των μελών (με δικαίωμα ψήφου) της Ρεάλ
δεν εγκρίνει τις υπερεξουσίες που έχει παραχωρήσει ο Φλορεντίνο Πέρεθ
στον Ζοσέ Μουρίνιο και ότι αυτό αργά ή γρήγορα θα είναι που θα οδηγήσει
στο τέλος και της δεύτερης θητείας του στην προεδρία του συλλόγου. Με
βάση αυτό λοιπόν, σε τούτο το κείμενο θα προσπαθήσουμε να απαριθμήσουμε
τα μεγάλα λάθη του Πέρεθ. Αυτά που δεν επέτρεψαν στους Μαδριλένους να
εγκαταστήσουν μία μεγάλη δυναστεία ως συνέχεια της εποχής των
Galacticos. Σε αυτά θα προσθέσουμε και εκείνπ με τον Πορτογάλο τεχνικό
που είναι ίσως και το μεγαλύτερο και με τις πιο βαριές συνέπειες.
Ο Φλορεντίνο Πέρεθ είναι ένας άσχετος με το ποδόσφαιρο μεγαλομανής τεχνοκράτης που με το σχέδιο των Galacticos στην πρώτη θητεία του (2000-2006) επανέφερε τους Μερένγκες στην κορυφή, αλλά με τα χρήματα έφτιαξε κάτι εφήμερο. Οι δικές του επιλογές είναι που θα τερματίσουν -όχι στο πολύ έμμεσο μέλλον- και την τωρινή δεύτερη θητεία του που ξεκίνησε το 2009...
ΒΙΘΕΝΤΕ ΝΤΕΛ ΜΠΟΣΚΕ
Τον Ιούνιο του 2003, ακριβώς μία μέρα μετά την κατάκτηση του 29ου πρωταθλήματος. Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε. Επισήμως δεν υπήρξε δικαιολογία. Ανεπίσημα όμως άπαντες γνώριζαν πως η μεγαλομανία του Φλορεντίνο Πέρεθ έκρινε πως το «ταβερνιάρικο» χαμηλών τόνων προφίλ του δεν ταίριαζε με εκείνο των Galacticos που δημιουργούσε εκείνα τα χρόνια ο πρόεδρος. Το απίστευτο ήταν πως απέλυσε τον προπονητή που σε τρεισήμισι περιόδους (ανέλαβε στα μέσα του 1999-00 αντί του Τζον Τόσακ και οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση της κούπας με τα μεγάλα αυτιά και του πρωταθλήματος) έφερε στην τροπαιοθήκη 2 Τσάμπιονς Λιγκ, ισάριθμα πρωταθλήματα, 1 Διηπειρωτικό και 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας. Και όμως τον έδιωξε. Ετσι απλά! Τη φυγή του «ταβερνιάρη» ακολούθησε μία στείρα από τίτλους τετραετία, ενώ για τις επόμενες έξι χρονιές, υπήρξαν ισάριθμοι αποκλεισμοί στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ...
ΚΛΟΝΤ ΜΑΚΕΛΕΛΕ
Από το 2000 ως και το 2003 ήταν ίσως ο πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας και σίγουρα ο κορυφαίος (μαζί με τους Ρόμπι Κιν, Βιεϊρά) αμυντικούς μέσους εκείνης της εποχής. Συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση 2 Πρωταθλημάτων, 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 1 Τσάμπιονς Λιγκ (2002), 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 1 Διηπειρωτικού. Η αθόρυβη δουλειά του όμως δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει ορατή από τον άσχετο με το ποδόσφαιρο Φλορεντίνο Πέρεθ. Οταν λοιπόν ο Μακελελέ ως ένας εκ των πιο κακοπληρωμένων της ομάδας ζήτησε δικαιολογημένα αύξηση αποδοχών και επέκταση συμβολαίου, δεν εισέπραξε απλά την άρνηση, αλλά και τον χλευασμό του προέδρου.
Τελικά το καλοκαίρι του 2003 πωλήθηκε στην Τσέλσι, με τον Πέρεθ να λέει το αμίμητο δείγμα του πως αντιλαμβάνεται το άθλημα: «Δεν θα μας λείψει ο Μακελελέ. Η τεχνική του ήταν άθλια, είναι αργός, δεν είναι καλός με τη μπάλα στα πόδια. Το 90% από τις πάσες του είναι είτε προς τα πίσω είτε στα πλάγια. Δεν είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι και σπάνια δίνει τη μπάλα πιο μακριά από τα τρία μέτρα. Μην ανησυχείτε. Νεότεροι και καλύτεροι παίκτες θα έρθουν στην θέση του και θα τον κάνουν να λησμονηθεί!» Ξέρετε ποιος αποκτήθηκε; ο Τόμας Γκράβεσεν! Αντιθέτως ο Φερνάντο Ιέρο (επίσης διώχτηκε εκείνο το καλοκαίρι)... έκραξε τον πρόεδρο, ενώ ο Ζινεντίν Ζιντάν απέδωσε εύγλωττα την πολυτιμότητα του φίλου του Μακελελέ σε σχέση με τον αντικαταστάτη του: «Τι σημασία έχει να βάψεις το πολυτελές αμάξι σου, όταν έχεις χάσει τον κινητήρα;» Τη φυγή του Γάλλο μέσου ακολούθησε μία στείρα από τίτλους τετραετία...
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΕΚΑΜ – ΡΟΝΑΛΝΤΙΝΙΟ
Πιστός λοιπόν στο πλαίσιο της πολιτικής των Galacticos που υπαγόρευε πως κάθε χρόνο θα αποκτούνταν και έναν σούπερ σταρ, το καλοκαίρι του 2003 αγόρασε τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Της προηγούμενες ημέρες είχε στηθεί ένα τεράστιο μεταγραφικό γαϊτανάκι με τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα, τον Αγγλο και τον Ροναλντίνιο. Την τελική απόφαση θα την έπαιρνε ο Φλορεντίνο Πέρεθ και επέλεξε τον Σπάις Μπόι. Οταν έπρεπε να αιτιολογήσει στο συμβούλιο της ομάδας, υποστήριξε ότι δεν πήρε τον Ροναλντίνιο επειδή ήταν άσχημος και αντιεμπορικός. Αντιθέτως ο όμορφος και στιλάτος Μπέκαμ θα άνοιγε διάπλατα τις εμπορικές πόρτες της Ασίας. Είχε δίκιο ο Πέρεθ. Με τον Μπέκαμ πούλησε εκατ. φανέλες στην Απω Ανατολή. Η Μπάρτσα όμως με τον Ροναλντίνιο άφησε εποχή και άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία της. Ο Βραζιλιάνος σκόραρε σε πέντε σερί clasico, ενώ υποχρέωσε το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» να τον χειροκροτήσει με το επικό σόου του στο 0-3 του 2005. Οσο για τη Ρεάλ, πανηγύρισε ξανά τίτλο το 2007...
* Σε αυτό προσθέστε και τη γκάφα με τον Σάμουελ Ετό (καλοκαίρι 2004), με τον Πέρεθ να αποφασίζει να μην τον κρατήσει!
ΜΑΝΟΥΕΛ ΠΕΛΕΓΚΡΙΝΙ
Η δεύτερη θητεία του Φλορεντίνο Πέρεθ (2009) ξεκινάει με την επιλογή του Χιλιανού κοουτς που έχει κάνει εκπληκτική δουλειά στη Βιγιαρέαλ (2004-'09). Ο Πελεγκρίνι δεν κατακτά κανέναν τίτλο. Ο λόγος δεν ήταν πως δεν έφτιαξε καλή ομάδα. Η δική του Ρεάλ ολοκληρώνει το πρωτάθλημα με τους περισσότερους βαθμούς στην μέχρι τότε ιστορία της (96 από τους διαθέσιμους 110), απόλυτο νικών εντός έδρας (18), τις περισσότερες μέχρι τότε νίκες εκτός (13) και με μόλις πέντε γκολ λιγότερα (102) από το απόλυτο ρεκόρ όλων των εποχών στην Πριμέρα (107). Και όμως απολύθηκε, καθώς του χρεώθηκε ο αποκλεισμός από τη Λυών στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Χιλιανός δεν θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα κόντρα στην καλύτερη χρονιά της Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της. Ο κόουτς θα αποδώσει την απόλυση του στις διαφωνίες με τον Πέρεθ σε μεταγραφικά και στον γενικότερο σχεδιασμό της ομάδας. Εάν τον άφηναν τότε. Θα είχε φτιάξει κάτι σημαντικό.
ΓΟΥΕΣΛΙ ΣΝΑΪΝΤΕΡ, ΑΡΙΕΝ ΡΟΜΠΕΝ
Η σημαντικότερη διαφωνία Πέρεθ-Πελεγκρίνι εμφανίστηκε με το καλημέρα. Ο πρόεδρος πουλούσε (ουσιαστικά έδιωχνε ως αποτυχημένους) τους Γουέσλι Σνάιντερ και Αριεν Ρόμπεν. Ο Πελεγκρίνι που κάτι περισσότερο σκάμπαζε, ικέτευε τον πρόεδρο να τους κρατήσει. Τελικά αμφότεροι πωλήθηκαν. Στο τέλος της σεζόν αμφότεροι οδήγησαν ως οι κορυφαίοι των ομάδων τους τις Ιντερ και Μπάγερν αντίστοιχα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα μέσα στο [Σαντιάγο Μπερναμπέου». Ηταν η απόλυτη δικαίωση του Πελεγκρίνι που είπε: «Οπως είχε δηλώσει κάποτε και ο Ντελ Μπόσκε, ο Πέρεθ δεν αφήνει καμία εξουσία στον προπονητή του και αυτές είναι οι συνέπειες των πράξεων του... !»
ΖΟΣΕ ΜΟΥΡΙΝΙΟ
Και από τα λόγια του Πελεγκρίνι φτάσαμε στο ακριβώς αντίθετο. Ο Πέρεθ έχει παραδώσει εν λευκώ τα ηνία στον Ζοσέ Μουρίνιο με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειες. Οσα καλά συνέβησαν πέρσι, με τους τίτλους και τα εκπληκτικά ρεκόρ συγκομιδής βαθών και γκολ, άλλα τόσα λαμβάνουν χώρα φέτος στη Βασίλισσα. Για αυτό φταίει η υπερεξουσία που έχει δοθεί στον Πορτογάλο που κάνει ό,τι θέλει εντός και εκτός αποδυτηρίων. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...
* Ο Μουρίνιο έχει κάνει ζάμπλουτο τον μάνατζερ και φίλο του Ζόρζε Μέντεζ. Τη στιγμή που στους προηγούμενους προπονητές ο Πέρεθ δεν επέτρεπε ανάμειξη στα μεταγραφικά, ο Μουρίνιο έχει πάρει στη Μαδρίτη τέσσερις παίκτες του Μέντεζ (Ανχελ Ντι Μαρία, Φάμπιο Κοεντράο, Ρικάρντο Καρβάλιο, Μίκαελ Εσιέν).
* Ο Μουρίνιο είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος (πάντα ο προπονητής είναι) για το κάκιστο-ψυχροπολεμικό κλίμα των αποδυτηρίων όπου οι παίκτες έχουν χωριστεί σε φίλους Κασίγιας-Σέρχιο Ράμος και φίλους Μουρίνιο. Οι δύο αρχηγοί της Ρεάλ και ειδικά ο τερματοφύλακας είναι απίστευτα χολωμένος και πλέον και αναπληρωματικός. Ποιος ο Κασίγιας πάγκο για να παίζει ο Αδάν.
* Ο Μουρίνιο κάνει ό,τι θέλει και σε διοικητικό επίπεδο, έχοντας «φάει» διαδοχικά τους Χόρχε Βαλντάνο, Ζινεντίν Ζιντάν, Εμίλιο Μπουτραγκένιο (σ.σ.: οι δύο τελευταίοι υπάρχουν αλλά αποστασιοποιημένα πλέον).
* Ο Μουρίνιο ευθύνεται για το ξενέρωμα της εξέδρας, τα σφυρίγματα και τα πανό εναντίον του. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι φωνάζουν υπέρ του και ο «ψυχρός πόλεμος» έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο «Μπερναμπέου».
* Ο Μουρίνιο είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το -16 από την κορυφή από τα μισά κιόλας της σεζόν.
Οχι η πρόσληψη, αλλά ο τρόπος που χειρίστηκε τον Ζοσέ Μουρίνιο και οι υπερξουσίες που του έχει δώσει, θα φάνε στο φινάλε τον Φλορεντίνο Πέρεθ. Ηδη ισπανικά κείμενα τον αποκαλούν «σκυλάκι» του Ζοσέ. Ο λόγος είναι πως από πέρσι ουδέποτε τράβηξε έστω και στο ελάχιστο το λουρί. Ως πρόεδρος δεν επενέβη σε καμία κόντρα. Δεν αποκατέστησε την τάξη σε κανένα επίπεδο. Αφησε τον Μουρίνιο να κάνει και να λέει ό,τι θέλει λες και ήταν στον πάγκο της Πόρτο. Ομως αυτή είναι η Ρεάλ και όσο σούπερ και αν είναι ο Πορτογάλος, η Βασίλισσα είναι το σημαντικό μέγεθος σε αυτή τη σχέση και δεν μπορεί να την υπερκαλύπτει, επειδή ο πρόεδρος φοβάται να του τραβήξει το αυτί.
Το επικρατέστερο σενάριο για το τέλος αυτής της σχέσης, θα είναι η απομάκρυνση του προπονητή (σ.σ.: εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ή κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ που και πάλι δεν εγγυάται την παραμονή του) Εάν όμως απολυθεί, τότε ο Πέρεθ θα πληρώσει το μεγαλύτερο λάθος του απ' όλα τα άλλα: το ότι επέκτεινε το συμβόλαιο του μέχρι το 2016 και τώρα εάν θέλει να τον ξεφορτωθεί, θα πρέπει να τον χρυσοπληρώσει. Τότε λοιπόν θα βρεθεί απίστευτα εκτεθειμένος στους οπαδούς και τα μέλη της Ρεάλ. Θα ακολουθήσει η παραίτηση του και το οριστικό τέλος του από τη Ρεάλ!
πηγή: gazzetta.grΟ Φλορεντίνο Πέρεθ είναι ένας άσχετος με το ποδόσφαιρο μεγαλομανής τεχνοκράτης που με το σχέδιο των Galacticos στην πρώτη θητεία του (2000-2006) επανέφερε τους Μερένγκες στην κορυφή, αλλά με τα χρήματα έφτιαξε κάτι εφήμερο. Οι δικές του επιλογές είναι που θα τερματίσουν -όχι στο πολύ έμμεσο μέλλον- και την τωρινή δεύτερη θητεία του που ξεκίνησε το 2009...
ΒΙΘΕΝΤΕ ΝΤΕΛ ΜΠΟΣΚΕ
Τον Ιούνιο του 2003, ακριβώς μία μέρα μετά την κατάκτηση του 29ου πρωταθλήματος. Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε. Επισήμως δεν υπήρξε δικαιολογία. Ανεπίσημα όμως άπαντες γνώριζαν πως η μεγαλομανία του Φλορεντίνο Πέρεθ έκρινε πως το «ταβερνιάρικο» χαμηλών τόνων προφίλ του δεν ταίριαζε με εκείνο των Galacticos που δημιουργούσε εκείνα τα χρόνια ο πρόεδρος. Το απίστευτο ήταν πως απέλυσε τον προπονητή που σε τρεισήμισι περιόδους (ανέλαβε στα μέσα του 1999-00 αντί του Τζον Τόσακ και οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση της κούπας με τα μεγάλα αυτιά και του πρωταθλήματος) έφερε στην τροπαιοθήκη 2 Τσάμπιονς Λιγκ, ισάριθμα πρωταθλήματα, 1 Διηπειρωτικό και 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας. Και όμως τον έδιωξε. Ετσι απλά! Τη φυγή του «ταβερνιάρη» ακολούθησε μία στείρα από τίτλους τετραετία, ενώ για τις επόμενες έξι χρονιές, υπήρξαν ισάριθμοι αποκλεισμοί στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ...
ΚΛΟΝΤ ΜΑΚΕΛΕΛΕ
Από το 2000 ως και το 2003 ήταν ίσως ο πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας και σίγουρα ο κορυφαίος (μαζί με τους Ρόμπι Κιν, Βιεϊρά) αμυντικούς μέσους εκείνης της εποχής. Συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση 2 Πρωταθλημάτων, 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 1 Τσάμπιονς Λιγκ (2002), 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 1 Διηπειρωτικού. Η αθόρυβη δουλειά του όμως δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει ορατή από τον άσχετο με το ποδόσφαιρο Φλορεντίνο Πέρεθ. Οταν λοιπόν ο Μακελελέ ως ένας εκ των πιο κακοπληρωμένων της ομάδας ζήτησε δικαιολογημένα αύξηση αποδοχών και επέκταση συμβολαίου, δεν εισέπραξε απλά την άρνηση, αλλά και τον χλευασμό του προέδρου.
Τελικά το καλοκαίρι του 2003 πωλήθηκε στην Τσέλσι, με τον Πέρεθ να λέει το αμίμητο δείγμα του πως αντιλαμβάνεται το άθλημα: «Δεν θα μας λείψει ο Μακελελέ. Η τεχνική του ήταν άθλια, είναι αργός, δεν είναι καλός με τη μπάλα στα πόδια. Το 90% από τις πάσες του είναι είτε προς τα πίσω είτε στα πλάγια. Δεν είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι και σπάνια δίνει τη μπάλα πιο μακριά από τα τρία μέτρα. Μην ανησυχείτε. Νεότεροι και καλύτεροι παίκτες θα έρθουν στην θέση του και θα τον κάνουν να λησμονηθεί!» Ξέρετε ποιος αποκτήθηκε; ο Τόμας Γκράβεσεν! Αντιθέτως ο Φερνάντο Ιέρο (επίσης διώχτηκε εκείνο το καλοκαίρι)... έκραξε τον πρόεδρο, ενώ ο Ζινεντίν Ζιντάν απέδωσε εύγλωττα την πολυτιμότητα του φίλου του Μακελελέ σε σχέση με τον αντικαταστάτη του: «Τι σημασία έχει να βάψεις το πολυτελές αμάξι σου, όταν έχεις χάσει τον κινητήρα;» Τη φυγή του Γάλλο μέσου ακολούθησε μία στείρα από τίτλους τετραετία...
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΕΚΑΜ – ΡΟΝΑΛΝΤΙΝΙΟ
Πιστός λοιπόν στο πλαίσιο της πολιτικής των Galacticos που υπαγόρευε πως κάθε χρόνο θα αποκτούνταν και έναν σούπερ σταρ, το καλοκαίρι του 2003 αγόρασε τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Της προηγούμενες ημέρες είχε στηθεί ένα τεράστιο μεταγραφικό γαϊτανάκι με τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα, τον Αγγλο και τον Ροναλντίνιο. Την τελική απόφαση θα την έπαιρνε ο Φλορεντίνο Πέρεθ και επέλεξε τον Σπάις Μπόι. Οταν έπρεπε να αιτιολογήσει στο συμβούλιο της ομάδας, υποστήριξε ότι δεν πήρε τον Ροναλντίνιο επειδή ήταν άσχημος και αντιεμπορικός. Αντιθέτως ο όμορφος και στιλάτος Μπέκαμ θα άνοιγε διάπλατα τις εμπορικές πόρτες της Ασίας. Είχε δίκιο ο Πέρεθ. Με τον Μπέκαμ πούλησε εκατ. φανέλες στην Απω Ανατολή. Η Μπάρτσα όμως με τον Ροναλντίνιο άφησε εποχή και άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία της. Ο Βραζιλιάνος σκόραρε σε πέντε σερί clasico, ενώ υποχρέωσε το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» να τον χειροκροτήσει με το επικό σόου του στο 0-3 του 2005. Οσο για τη Ρεάλ, πανηγύρισε ξανά τίτλο το 2007...
* Σε αυτό προσθέστε και τη γκάφα με τον Σάμουελ Ετό (καλοκαίρι 2004), με τον Πέρεθ να αποφασίζει να μην τον κρατήσει!
ΜΑΝΟΥΕΛ ΠΕΛΕΓΚΡΙΝΙ
Η δεύτερη θητεία του Φλορεντίνο Πέρεθ (2009) ξεκινάει με την επιλογή του Χιλιανού κοουτς που έχει κάνει εκπληκτική δουλειά στη Βιγιαρέαλ (2004-'09). Ο Πελεγκρίνι δεν κατακτά κανέναν τίτλο. Ο λόγος δεν ήταν πως δεν έφτιαξε καλή ομάδα. Η δική του Ρεάλ ολοκληρώνει το πρωτάθλημα με τους περισσότερους βαθμούς στην μέχρι τότε ιστορία της (96 από τους διαθέσιμους 110), απόλυτο νικών εντός έδρας (18), τις περισσότερες μέχρι τότε νίκες εκτός (13) και με μόλις πέντε γκολ λιγότερα (102) από το απόλυτο ρεκόρ όλων των εποχών στην Πριμέρα (107). Και όμως απολύθηκε, καθώς του χρεώθηκε ο αποκλεισμός από τη Λυών στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Χιλιανός δεν θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα κόντρα στην καλύτερη χρονιά της Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της. Ο κόουτς θα αποδώσει την απόλυση του στις διαφωνίες με τον Πέρεθ σε μεταγραφικά και στον γενικότερο σχεδιασμό της ομάδας. Εάν τον άφηναν τότε. Θα είχε φτιάξει κάτι σημαντικό.
ΓΟΥΕΣΛΙ ΣΝΑΪΝΤΕΡ, ΑΡΙΕΝ ΡΟΜΠΕΝ
Η σημαντικότερη διαφωνία Πέρεθ-Πελεγκρίνι εμφανίστηκε με το καλημέρα. Ο πρόεδρος πουλούσε (ουσιαστικά έδιωχνε ως αποτυχημένους) τους Γουέσλι Σνάιντερ και Αριεν Ρόμπεν. Ο Πελεγκρίνι που κάτι περισσότερο σκάμπαζε, ικέτευε τον πρόεδρο να τους κρατήσει. Τελικά αμφότεροι πωλήθηκαν. Στο τέλος της σεζόν αμφότεροι οδήγησαν ως οι κορυφαίοι των ομάδων τους τις Ιντερ και Μπάγερν αντίστοιχα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα μέσα στο [Σαντιάγο Μπερναμπέου». Ηταν η απόλυτη δικαίωση του Πελεγκρίνι που είπε: «Οπως είχε δηλώσει κάποτε και ο Ντελ Μπόσκε, ο Πέρεθ δεν αφήνει καμία εξουσία στον προπονητή του και αυτές είναι οι συνέπειες των πράξεων του... !»
ΖΟΣΕ ΜΟΥΡΙΝΙΟ
Και από τα λόγια του Πελεγκρίνι φτάσαμε στο ακριβώς αντίθετο. Ο Πέρεθ έχει παραδώσει εν λευκώ τα ηνία στον Ζοσέ Μουρίνιο με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειες. Οσα καλά συνέβησαν πέρσι, με τους τίτλους και τα εκπληκτικά ρεκόρ συγκομιδής βαθών και γκολ, άλλα τόσα λαμβάνουν χώρα φέτος στη Βασίλισσα. Για αυτό φταίει η υπερεξουσία που έχει δοθεί στον Πορτογάλο που κάνει ό,τι θέλει εντός και εκτός αποδυτηρίων. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...
* Ο Μουρίνιο έχει κάνει ζάμπλουτο τον μάνατζερ και φίλο του Ζόρζε Μέντεζ. Τη στιγμή που στους προηγούμενους προπονητές ο Πέρεθ δεν επέτρεπε ανάμειξη στα μεταγραφικά, ο Μουρίνιο έχει πάρει στη Μαδρίτη τέσσερις παίκτες του Μέντεζ (Ανχελ Ντι Μαρία, Φάμπιο Κοεντράο, Ρικάρντο Καρβάλιο, Μίκαελ Εσιέν).
* Ο Μουρίνιο είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος (πάντα ο προπονητής είναι) για το κάκιστο-ψυχροπολεμικό κλίμα των αποδυτηρίων όπου οι παίκτες έχουν χωριστεί σε φίλους Κασίγιας-Σέρχιο Ράμος και φίλους Μουρίνιο. Οι δύο αρχηγοί της Ρεάλ και ειδικά ο τερματοφύλακας είναι απίστευτα χολωμένος και πλέον και αναπληρωματικός. Ποιος ο Κασίγιας πάγκο για να παίζει ο Αδάν.
* Ο Μουρίνιο κάνει ό,τι θέλει και σε διοικητικό επίπεδο, έχοντας «φάει» διαδοχικά τους Χόρχε Βαλντάνο, Ζινεντίν Ζιντάν, Εμίλιο Μπουτραγκένιο (σ.σ.: οι δύο τελευταίοι υπάρχουν αλλά αποστασιοποιημένα πλέον).
* Ο Μουρίνιο ευθύνεται για το ξενέρωμα της εξέδρας, τα σφυρίγματα και τα πανό εναντίον του. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι φωνάζουν υπέρ του και ο «ψυχρός πόλεμος» έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο «Μπερναμπέου».
* Ο Μουρίνιο είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το -16 από την κορυφή από τα μισά κιόλας της σεζόν.
Οχι η πρόσληψη, αλλά ο τρόπος που χειρίστηκε τον Ζοσέ Μουρίνιο και οι υπερξουσίες που του έχει δώσει, θα φάνε στο φινάλε τον Φλορεντίνο Πέρεθ. Ηδη ισπανικά κείμενα τον αποκαλούν «σκυλάκι» του Ζοσέ. Ο λόγος είναι πως από πέρσι ουδέποτε τράβηξε έστω και στο ελάχιστο το λουρί. Ως πρόεδρος δεν επενέβη σε καμία κόντρα. Δεν αποκατέστησε την τάξη σε κανένα επίπεδο. Αφησε τον Μουρίνιο να κάνει και να λέει ό,τι θέλει λες και ήταν στον πάγκο της Πόρτο. Ομως αυτή είναι η Ρεάλ και όσο σούπερ και αν είναι ο Πορτογάλος, η Βασίλισσα είναι το σημαντικό μέγεθος σε αυτή τη σχέση και δεν μπορεί να την υπερκαλύπτει, επειδή ο πρόεδρος φοβάται να του τραβήξει το αυτί.
Το επικρατέστερο σενάριο για το τέλος αυτής της σχέσης, θα είναι η απομάκρυνση του προπονητή (σ.σ.: εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ή κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ που και πάλι δεν εγγυάται την παραμονή του) Εάν όμως απολυθεί, τότε ο Πέρεθ θα πληρώσει το μεγαλύτερο λάθος του απ' όλα τα άλλα: το ότι επέκτεινε το συμβόλαιο του μέχρι το 2016 και τώρα εάν θέλει να τον ξεφορτωθεί, θα πρέπει να τον χρυσοπληρώσει. Τότε λοιπόν θα βρεθεί απίστευτα εκτεθειμένος στους οπαδούς και τα μέλη της Ρεάλ. Θα ακολουθήσει η παραίτηση του και το οριστικό τέλος του από τη Ρεάλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου