Ο Θανάσης Λιοντζόπουλος προσεγγίζει το θέμα ποινής του Δημούτσου αναφορικά με όσα συνέβησαν στην τελευταία καλύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος, αλλά και σε ό,τι βλέπουμε όλη τη σεζόν. Διαιτητές και παρατρεχάμενοι βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος, ενώ τα γήπεδα αδειάζουν...

Τα γήπεδα αδειάζουν. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός φυσικός για να το διαπιστώσεις και ο μόνος λόγος που μπορεί να μην το δεις είναι αν είσαι μύωπας και δεν φοράς τα γυαλιά σου. Μία θολούρα όμως κι εκεί, θα την δεις και δεν θα πέσεις και πολύ έξω για τη Σούπερ Λίγκα!
         Τι κάνουν οι διαιτητές λοιπόν για να ανεβάσουν το επίπεδο;
Α) Αφήνουν το παιχνίδι να εξελιχθεί και δεν αρχίζουν τα φρου-φρου με τα οποία θα ανακόψουν τη ροή ενός αγώνα. Ετσι, θα παιχτεί καλύτερο ποδόσφαιρο και ενδεχομένως να λάμψουν οι πρωταγωνιστές, που είναι οι ποδοσφαιριστές.
Β) Προσπαθούν όσο το δυνατό να σφυρίξουν δίκαια, κατά το γνωστό σε όλους 50-50 και όχι με χαλασμένη ζυγαριά. Έτσι, είναι πιθανό να μην τρώει πάντα το μεγάλο ψάρι το μικρό και να δούμε περισσότερες εκπλήξεις. Σιγά-σιγά θα γυρίσει και ο κόσμος, αφού δεν θα είναι… χαμένος κανείς από τα αποδυτήρια! Κι αν σου κάτσει;
Γ) Υπάρχει δίκαιο σύστημα για τους διαιτητές από τους υπεύθυνους και όποιος ξεφεύγει των ανθρωπίνων λαθών και κάνει σοβαρά λάθη, τιμωρείται. Δίχως, όμως εξαίρεση. Δεν υπάρχουν δικά μας παιδιά.
Δ) Οι διαιτητές κλείνουν τα αυτιά τους σε οποιονδήποτε, δεν καταλαβαίνουν ούτε από παρατηρητές ούτε τίποτα και κοιτάζουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Δεν κοιτούν πρώτο και δεύτερο, δεν κοιτάζουν πρωταθλητές, Κυπελλούχους και ουραγούς!  Καταγράφουν οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή τους με τα ίδια μέτρα και σταθμά.
Ε) Τιμωρούν το νεαρό Ελίνι Δημούτσο γιατί μετά το γκολ που ήταν και το νικητήριο γκολ στην πρώτη ήττα του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, υπέπεσε στην αντίληψή του διαιτητή ότι χρησιμοποίησε υβριστικούς χαρακτηρισμούς στον πανηγυρισμό του.
Οι διαιτητές λοιπόν, ξεκίνησαν από το τελευταίο για να ταράξουν τα νερά στη Σούπερ Λίγκα, να δείξουν ότι υπάρχουν νόμοι που τηρούνται- εδώ δεν είναι παίξε- γέλασε- δείχνοντας πυγμή και βάζοντας τα πράγματα σε τάξη. Παράλληλα όμως κατάφεραν να στείλουν μήνυμα σε όλους. Τι μήνυμα όμως; Ότι υπάρχει ισονομία, φυσικά όχι. Ότι «Δημούτσε δεν πρέπει να ξεφεύγεις όταν είσαι εν θερμώ», ενώ τους έχουν ξεφύγει άλλο κι άλλοι;  Ποιό μήνυμα στέλνουν όταν αλλάζουν οι εκθέσεις σε άλλα ματς, όταν ξεφεύγουν από την αντίληψή τους σοβαρά περιστατικά αλλοίωσης αποτελέσματος;
      Η τελευταία αγωνιστική (20η) ήταν η καλύτερη μέχρι τώρα στη Σούπερ Λίγκα και όχι επειδή ντε και καλά ηττήθηκε ο Ολυμπιακός. Ηταν η καλύτερη, γιατί παίχτηκε καλό ποδόσφαιρο, θεαματικό με το γκολ να είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Ένα από τα πιο όμορφα γκολ αυτό του Θανάση Καραγκούνη δεν ψηφίστηκε το καλύτερο στη γνωστή ψηφοφορία. Το ένα γκολ ήταν καλύτερο από το άλλο και σίγουρα η λίστα των τερμάτων θα είναι διαφορετική αν κάνουμε εμείς ένα γκάλοπ για το καλύτερο (Δημούτσος, Σισόκο, Ράγιος κ.α.).
     Να τιμωρηθεί ο Δημούτσος, να τιμωρηθεί! Άλλωστε καμιά φορά ένας τέτοιος πανηγυρισμός μπορεί να αποτελέσει σπίθα για μία ανεξέλεγκτη φωτιά σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι. Πρέπει να υπάρχουν κανόνες και να τηρούνται.
Αλλά μέχρι να φτάσουν οι διαιτητές στο Ε) θα πρέπει να έχουν κάνει και όλα τα υπόλοιπα μέχρι το Δ) και να δείξουν σε όλους ότι τα φώτα πρέπει να πέφτουν στους αληθινούς πρωταγωνιστές. Σε πρόσωπα όπως ο Μίτσελ και άλλοι μεγάλοι ξένοι και Ελληνες προπονητές (Τσιώλης, Δώνης κ.α.) και ποδοσφαιριστές που έρχονται στη χώρα μας, ή και στα δικά μας παιδιά, διεθνείς και μη, οι οποίοι παλεύουν για αυτό που αγαπούν και αμείβονται.