Ο Γιώργος Μύρτσος γράφει για το μπάσκετ που τον τρέλανε, αλλά και για
τους διαιτητές στο ποδόσφαιρο που πρέπει να πάνε σπίτι τους. Ο
Ολυμπιακός φταίει για τον Γιάχο;
Μου αρέσει πολύ το μπάσκετ και για αυτό δίνω συγχαρητήρια στον
Ολυμπιακό. Όλοι είδαμε τι σημαίνει ομάδα. Η εικόνα του μπασκετικού
Ολυμπιακού οφείλετε στους αδερφούς Αγγελόπουλος, που τι έκαναν; Απλώς
έφτιαξαν ομάδα! Εμφανίστηκαν στη δυναστεία των Γιαννακοπουλέων, όπου
όλοι οι διαιτητές ήταν χεσμένοι και φάγανε και κάποια χειρουργεία. Και
όλοι έλεγαν "μα, καλά, πώς γίνεται αυτό με τους Αγγελόπουλους, που είναι
τόσο ισχυροί οικονομικά";
Μεγάλη τρέλα ο Παπανικολάου
Δεν πήγαν, όμως, οι Αγγελλόπουλοι να δημιουργήσουν μία αντίστοιχη
κατάσταση, αλλά έκαναν ομαδάρα. Στην αρχή με τον έναν δρόμο, με ακριβές
μεταγραφές δηλαδή και τους ακριβούς προπονητές κ.λπ. Όμως στην πορεία
είδαν ότι στα ομαδικά αθλήματα, οι ομάδες χτίζονται. Και αποφάσισαν να
χτίσουν ομάδα και μάζεψαν, για παράδειγμα, όλα τα ταλέντα από την
Ελλάδα. Είμαι θαυμαστής του Παπανικολάου, ας πούμε. Έχει μεγάλη τρέλα,
πάει και καρφώνει μέσα στα μούτρα του άλλου! 'Η, όταν καίει η μπάλα,
σηκώνεται και βάζει τρίποντο.
Φταίει ο Ολυμπιακός για τον Γιάχο;
Η ουσία του πράγματος είναι μία: το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ κ.λπ. είναι
αθλήματα. Και πρέπει να υπάρχει υγιείς ανταγωνισμός. Αλλά εδώ, στην
Ελλάδα, είναι ο κλέψας του κλέψαντος. Και αντί να απομονώσουμε τον
κλέφτη ή τον στημένο, εμείς κοιτάμε να γίνουν περισσότεροι κλέφτες και
στημένοι για να πάρουμε περισσότερα. Παρασκευή και Κυριακή θαυμάσαμε τον
μπασκετικό Ολυμπιακό. Και το Σάββατο σιχαθήκαμε το θέαμα που συμμετείχε
ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός. Αλλά φταίει ο Ολυμπιακός για τον Γιάχο και
την παρέα του; Πρέπει να δοθούν απαντήσεις, να παρθούν αποφάσεις και να
εκτελεστούν οι συγκεκριμένες αποφάσεις κιόλας. Αλλά συνήθως μας αρέσει
να λέμε λόγια και ευχολόγια και να συνεχίζουμε.
Θέλουμε να αλλάξει κάτι;
Ο Γιάχος θα παίζει του χρόνου κανονικά, όπως και άλλοι πριν από αυτόν.
Στην ουσία, όμως, τι θέλουμε: διαιτησία που να έχει υγεία ή διαιτησία
που να έχει υγεία στους άλλους και να είναι άρρωστη όταν παίζει με την
ομάδα μας; Γιατί όταν αδικείται κάποιος, δεν μας ενδιαφέρει.
Ενεργοποιούμαστε μόνο όταν αδικούν εμάς. Και μετά λέμε "καλά, δεν
υπάρχει κράτος να τιμωρήσει αυτός που με έβλαψε"; Αυτοί είμαστε όμως και
πιστεύω ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε όταν μόνο
αδικούμαστε εμείς.
Έξι μ@λάκες με σφυρίχτρες!
Αλλιώς είμαστε ωχαδερφιστές. Προσωπικά είμαι αηδιασμένος από αυτό που
είδα το Σάββατο, στον τελικό του Κυπέλλου, καθότι είμαι άνθρωπος του
ποδοσφαίρου και δεν πίστευα σε αυτό που έβλεπα. Πήγα να κλείσω την
τηλεόραση. Μα, καλά, έξι μ@λάκες με σφυρίχτρες πόσο κόστισαν; Να φέρουν
τα λεφτά πίσω που πήραν για τον αγώνα και να πάνε στα σπίτι τους και οι
έξι! Είναι δυνατόν να μην είδαν ό,τι είδαν εκατομμύρια μάτια;
Λέω ξανά, όμως, ότι ένιωσα υπερήφανος σαν Έλληνας με τον μπασκετικό
Ολυμπιακό. Και όταν βλέπω αυτές τις αντιθέσεις στην αθλητική Ελλάδα,
τότε καταλαβαίνω γιατί κοινωνικοπολιτικά ζούμε αυτό το δράμα στην
πατρίδα μας. Κι ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του...
Πηγή: sportdog.gr
Τρίτη 14 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου