Στην Ελλάδα της υπερβολής, οι απόψεις αλλάζουν με τη συχνότητα
της διεξαγωγής αγώνων κατά τη διάρκεια των πλέι οφ. Σε καθημερινή βάση,
δηλαδή...
άρθρο του Σπύρου Καβαλιεράτου
Αλλωστε η δημιουργία εντυπώσεων είναι το βασικό ζητούμενο, έστω κι αν στις περισσότερες περιπτώσεις τα επιχειρήματα παίρνουν απουσία. Κριτήριο είναι οι πόντοι, η απόδοση σε ένα ματς ή ακόμα και η εμπάθεια.
Τα πλέι οφ της Α1, λοιπόν, βρίσκονται σε εξέλιξη και ήδη το Ρέθυμνο γιορτάζει την ιστορική του πρόκριση στα ημιτελικά. Παρότι είχε μειονέκτημα έδρας απέναντι στον ΠΑΟΚ, παρότι δεν ήξερε τι σημαίνει νίκη στα πλέι οφ. Ο ΑΓΟΡ κυριάρχησε απόλυτα και στα δύο παιχνίδια και συνδύασε ουσία και θέαμα. Αξίζει πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθεια που έκανε και συνδυάζεται με διοικητική υγεία. Εχει δε τη σφραγίδα των Θανάση Γιαπλέ και Σταύρου Μυκονιάτη, δύο προπονητών που ήταν συνεργάτες του Στέργιου Κουφού και πήραν τη σκυτάλη μετά από την αποχώρησή του...
Και κάπου εδώ αναρωτιόμαστε. Γιατί κανείς δεν βρέθηκε να πει ότι αυτά τα δύο παιδιά έπρεπε να γίνουν προπονητές στην Εθνική; Μήπως επειδή δεν έχουν πολλούς φίλους δημοσιογράφους; Μήπως γιατί δεν βρίσκονται στον πάγκο ομάδας με μεγάλο όνομα; Γιατί πριν από μερικούς μήνες, όταν ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Ολυμπιακό, ο Σούλης Μαρκόπουλος έπρεπε να νιώθει αδικημένος που δεν του δόθηκε το χρίσμα; Γιατί τώρα που ο ΠΑΟΚ έμεινε έξω από τον ΑΓΟΡ κανείς δεν λέει για τον Γιαπλέ, που έκανε ό,τι ήθελε τον ΠΑΟΚ; Γιατί δεν λένε για τον Καλλινικίδη και τον Κόμματο και έλεγαν ότι ο καλύτερος Ελληνας σέντερ είναι ο Παπαδόπουλος και έπρεπε να είναι στη λίστα του Τρινκιέρι; Εκ του αποτελέσματος ενός ματς έκριναν. Από το αποτέλεσμα των πλέι οφ, δεν κρίνει κανείς;
Αν πάμε παρακάτω, την παράσταση στα πλέι οφ κλέβει και η σειρά Πανιώνιος - Αρης. Με ρεσιτάλ τακτικής από τον Σφαιρόπουλο και τον Αγγέλου. Ο νεανικός Πανιώνιος αντιμετωπίζει δυσκολίες από τον Αρη, που έχει εμπειρία και έχει παρουσιάσει τρομερή βελτίωση από την ημέρα που ανέλαβε ο Αγγέλου. Και οι δύο προπονητές κάνουν φοβερη δουλειά, αξιοποιώντας και νεαρούς παίκτες. Ο Σφαιρόπουλος δεν φοβάται να ρίξει στη μάχη των 19χρονο Αγραβάνη και στηρίζεται σε Ελληνες, που τώρα μαθαίνουν τι εστί πλέι οφ. Γιάνκοβιτς, Παπάς, Μπόγρης, Καβαδάς συλλέγουν εμπειρίες. Οσο για τον Αρη; Ο Μούρτος, ο Μποχωρίδης έχουν βγει στη μάχη, παρέα με τους πιο μεγάλους. Κι αν δούμε το πράγμα με τη λογική της... μιας ημέρας, υποψήφιος για την Εθνική πρέπει να είναι και ο Βεργίνης. Ο κορυφαίος ήταν στο ματς στο Αλεξάνδρειο.
Μόνο που είναι άλλο πράγμα μία εμφάνιση και άλλο πράγμα η διάρκεια και οι απαιτήσεις της Εθνικής. Και φυσικά δεν γίνεται σε μια 12αδα να χωρέσουν 20 και 25 παίκτες. Αλλά εδώ που τα λέμε, χίλιες φορές αυτό που συμβαίνει τώρα, από εκείνο που ζήζαμε το 2011. Πριν από δύο χρόνια, η Εθνική συμπλήρωσε με το ζόρι 12αδα. Πολλοί παίκτες αρνήθηκαν την πρόσκληση ή βρήκαν λόγους να φύγουν μακριά. Κάποιοι άλλοι δεν ήταν έτοιμοι για να φορέσουν τη γαλανόλευκη. Η κατάσταση έμοιαζε δύσκολη και το μέλλον δυσοίωνο.
Εν έτει 2013, η Εθνική είναι αναγκασμένη να κόψει παίκτες που σε άλλες συνθήκες δεν θα έμεναν ποτέ έξω. Το επίπεδο των Ελλήνων παικτών είναι υψηλό, συν τοις άλλοις η κρίση έδωσε την ευκαιρία στα ελληνόπουλα να αναδειχθούν. Να ξεδειπλώσουν το πλούσιο ταλέντο τους. Ο Παπάς, ο Γιάνκοβιτς, ο Καβαδάς, ο Κατσίβελης θα είναι ορισμένα από τα νέα πρόσωπα. Στις μικρές Εθνικές υπάρχει εξαιρετικό υλικό. Μετά από πολλά καλοκαίρια, θα έχουμε ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν στα Ευρωμπάσκετ. Τα καλύτερα έρχονται, αρκεί να μην υπάρχουν υπερβολές που αποπροσανατολίζουν. Ανάλογα με το αποτέλεσμα. Ποιος ξέρει, ίσως το επόμενο διήμερο, να προκύψουν κι άλλοι ικανοί προπονητές ή παίκτες, που με βάση την ως τώρα απόδοσή τους στα πλέι οφ, βρίσκονται εκτός λίστας...
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου