Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τη ανακοίνωση της “Θύρας 13” και το κάδρο
στις σχέσεις Αλαφούζου – Βγενόπουλου – Βαρδινογιάννη ενόψει του θερμού
καλοκαιριού και της επόμενης σεζόν.
Η χθεσινή (Τετάρτη) ανακοίνωση της “Θύρας 13” ήταν η πρώτη επίσημη
κίνηση επικοινωνιακού απεγκλωβισμού των οργανωμένων οπαδών του
Παναθηναϊκού από τον Αντρέα Βγενόπουλο. Διότι – σωστά ή λανθασμένα – η
κοινή “πράσινη” και όχι μόνο γνώμη, θεωρούσε και θεωρεί ότι στη μάχη
τους για τη φυγή της οικογένειας Βαρδινογιάννη, τάχθηκαν 100% με τον επί
τετραετία “εν δυνάμει”. Με εκείνον ο οποίος αρχικά μαζί με τους
αδελφούς Γιαννακόπουλους και εν συνεχεία με τον φίλο του Τζίγκερ, Νίκο
Πατέρα, που είχε σταθεί στο πλευρό του μεγαλομετόχου την ημέρα του
συλλαλητηρίου (23/04/2008, όταν είχαν “σκοτεινιάσει” από τους “εύσωμους
κυρίους” τα VIP της Λεωφόρου) συμμάχησε για μια καινούρια παναθηναϊκή
ημέρα.
Η χθεσινή τοποθέτησή τους μπορεί να ερμηνευθεί και ως η “τελευταία
ευκαιρία” του “Mr. MIG”. Τι θα κάνει, πλέον, είναι δικό του ζήτημα και
ουδείς μπορεί να τον υποχρεώσει για κάτι. Ομως το μπαλάκι τώρα το έχει
εκείνος. Και νομίζω πως το πιο καθαρό και τίμιο είναι είτε με μια
συνέντευξη Τύπου είτε με μια ανακοίνωση, να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις
του, δεδομένου ότι παραμένει ο δεύτερος τη τάξει μέτοχος της ΠΑΕ.
Συνολικά, δε, η ανακοίνωση της “Θύρας 13”, είναι βήμα προς τα μπρος!
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος βάσιμα ότι κινείται στη λογική
Αλαφούζου, παρότι “μπηχτή” υπάρχει και για τον πρόεδρο της ΠΑΕ (“η
ανακοίνωση ”βγαίνει” σήμερα γιατί δεν βλέπουμε μέχρι σήμερα καμία κίνηση
από κανέναν. Ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το
ζήτημα”). Διότι δεν αναφέρεται καν το όνομα “Βαρδινογιάννης”, διότι
βάζει “θέμα” στον Βγενόπουλο, διότι καλεί τους υπόλοιπους μετόχους
(Πατέρας, Πολέμης) στην ΑΜΚ, διότι θέτει σοβαρά ζητήματα για το μέλλον
του Ερασιτέχνη.
Διότι σε τελική ανάλυση, και μετά από καυγάδες και ακρότητες στο
διαδικτυακό ραδιόφωνο για το θέμα Νταμπίζα, δείχνουν ότι δεν θεωρούν ως
μέγιστο πρόβλημα της ομάδας αν ο Νίκος έτρωγε φάπες πιτσιρικάς από τα
παναθηναϊκά αδέρφια του ή αν ο Βασίλης Παρθενόπουλος και ο Γιώργος
Στάμος είναι “τζιγκερικές κηλίδες” στην ΠΑΕ που πρέπει να περαστεί διπλό
χέρι με Χλωρίνη Κλινέξ και Dettol για να αποβαρδινογιαννοποιηθεί μέχρι
τους ντελιβαράδες από τους οποίους παραγγέλνει πίτσες ο Ζαβραδινός.
Είναι βήμα προς τα μπρος αυτή η τοποθέτηση της Θύρας 13 γιατί απηχεί
σε πολύ μεγάλο βαθμό το κοινό παναθηναϊκό αίσθημα αυτής της στιγμής.
Αποτυπώνεται στη φράση “Πρέπει επιτέλους να ξέρουμε και εμείς σαν Θύρα
13 αλλά και ολόκληρος ο κόσμος του Παναθηναϊκού σε ποιόν πρέπει να
στηρίζεται και ποιούς πρέπει να στηρίζει. Δεν γίνεται να υπάρχει μονίμως
πάνω από την ομάδα το ”φάντασμα” κάποιων μετόχων”. Κάτι που έπρεπε να
είχε ακουστεί, τονιστεί, διαφημιστεί ως “μότο” εδώ και πολύ καιρό.
Αυτό δεν συνεπάγεται delete σε όσα έχουν λάβει χώρα από το 2005 ως το
2008 και από το 2008 ως την περυσινή παράδοση των μετοχών στη
“Συμμαχία”. Ολοι θυμόμαστε τα πάντα, ο καθένας από την οπτική γωνία του
εκτιμά τι συνέβη. Αλλά αν ο Παναθηναϊκός συνολικά ως οργανισμός δεν
βάλει άνω τελεία στην “περίληψη προηγουμένων”, αποκλείεται να
προοδεύσει, να “ξεκολλήσει”, να δημιουργήσει συνθήκες ενότητας που θα
τοπν βοηθήσουν να περνά τα πάμπολλα εμπόδια που αντιμετωπίζει σε πολλά
διαφορετικά μέτωπα.
Υ.Γ. Ο Αλαφούζος, είναι ολοφάνερο αλλά προκύπτει και από ρεπορτάζ,
δεν είναι μόνο “παγωμένος”, αλλά και εκνευρισμένος με τον Βγενόπουλο.
Ξέρει πλέον σαφέστατα, ότι ο “Βγενό” δεν δίνει ούτε ευρώ χωρίς κάποιου
είδους αντάλλαγμα. Δεν τον ψέγει γι' αυτό, άλλωστε πολλές φορές έχει
δηλώσει ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι ευγνώμονες προς
οποιονδήποτε στο παρελθόν έχει συνεισφέρει – λιγότερο ή περισσότερο –
οικονομικά στην ΠΑΕ (και το σέβεται αυτό απόλυτα, όπως θέλει να σέβονται
και τον δικό του κόπο και χρήμα που πολλοί δνε το κάνουν).Εχει
πρόβλημα, διότι θεωρεί ότι ο “Βγενό” παίζει και επικοινωνιακά “από
πίσω”.
“Μην βάζεις λεφτά, δικαίωμά σου. Αλλά πλέον δεν... περνάει το 'για να
βάλω λεφτά, θέλω να κάνεις αυτό κι εκείνο και το άλλο': αυτή είναι η –
σωστή – θέση προς τον Βγενόπουλο, ο οποίος όσο κι αν θέλει να
αποτραβηχτεί από τα παναθηναϊκά “εγκόσμια”, έχει βάλει βαριά σφραγίδα
στον νου πολλών φίλων του Τριφυλλιοιύ ως ο “επίδοξος διάδοχος της
οικογένειας”. Σφραγίδα η οποία έχει ξεθωριάσει, αλλά για να σβηστεί
ολοκληρωτικά θα πονέσει πολύ.
Αλλωστε, μόνο κάποιοι... “ταγμένοι” με παρωπίδες εξακολουθούν να
πιστεύουν ότι ήταν η ΓΗΠΕΛ το... πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ο
Βγενόπουλος από το 2010 ήθελε και θέλει να κατατεθεί η αγωγή της ΠΑΕ
προς τον Δήμο Αθηναίων για το “εύλογο διάστημα στο οποίο δεν έχουν γίνει
τα απαραίτητα έργα” (όπως αναφέρεται στη σχετική σύμβαση), ώστε να
διεκδικηθούν 26 και τελικά να επιδικαστούν τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ
στην ΠΑΕ, όπως έχουν γνωμοδοτήσει δύο (!) δικηγορικά γραφεία εδώ και
τρία χρόνια, το ένα μάλιστα εξ αυτών (του κυρίου Σιούφα) με πολύ καλές
σχέσεις με τον “Βγενό”. Ποια (ήταν) η πρόθεση; Είτε να... διοικηθεί η
ΠΑΕ με αυτά τα εκατομμύρια στο μεταβατικό της μετα-πολυμετοχικότητας
στάδιο, είτε να “τελειώσει” οριστικά και αμετάκλητα το σχέδιο της
“Διπλής Ανάπλασης”. Μπορεί και τα δύο. Αν αποφασίσει κάποια στιγμή ο
Βγενόπουλος να μιλήσει δημοσίως (το έκανε για ψύλλου πήδημα παλαιότερα)
ίσως μάθουμε και τη δική του γνώμη.
Προς αυτή την πλευρά, λοιπόν, ο Αλαφούζος μια χαρά το πάει, από τη
στιγμή που αποκρυστάλλωσε άποψη για τη στρατηγική, τις κινήσεις, την
πολιτική του Βγενόπουλου. Από την άλλη πλευρά, όμως; Διότι τα
“παπαγαλάκια” της αυλής του Τζίγκερ έχουν ξεσαλώσει και αρχίζουν να
δημιουργούν ατμόσφαιρα και να επηρεάζουν το κλίμα. Δεν αναφέρομαι σε
πολλούς φίλους του Τριφυλλιού οι οποίοι θεωρούν ότι με την οικογένεια
Βαρδινογιάννη στο τιμόνι η ομάδα δεν θα είχε φτάσει ποτέ στο σημείο να
δίνει πεντακοσάρικα και χιλιάρικα πριμ για νίκη επί της Βέροιας και να
έχει ως αντιπάλους τον Χριστοβασίλη και τον Πανόπουλο.
Αναφέρομαι σε μιντιακές ράγες οι οποίες (κατηγορηματικά όχι κατ'
εντολή του Τζίγκερ) εξακολουθούν καθημερινά, με συγκεκριμένη
στοχοπροσηλωμένη στρατηγική να αναδεικνύουν στο μέγιστο όλες τις γκάφες
και τα λάθη της διοίκησης Αλαφούζου και να υποβιβάζουν – εκμηδενίζουν τα
όποια θετικά και την προσπάθεια που κάνει, σπέρνοντας τόνους σπόρων
διχόνοιας και αλληλοσπαραγαμού σε μια ομάδα που ψάχνει να ξαναβρεί βήμα –
βήμα τη χαμένη της ταυτότητα μέσα από πολλά σφάλματα. Αν μπορούσε ο
Αλαφούζος δεν θα ασχολούνταν καθόλου με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, θα
προσπαθούσε να έχει απλώς μια τυπική σχέση. Ομως ακόμη δνε μπορεί.
Αποδείχθηκε και από το πρώτο “όχι” του Καπετάνιου για την Παιανία.
Υ.Γ. 2: Πόσα έτη φωτός απέχει αυτή η ανακοίνωση από το καταπληκτικό
“τα στενά είναι μικρά, τα φανάρια είναι πολλά” (στη Λεωφόρο ασφαλώς).
Πόσα;
Πηγή: gazzetta.gr
Σάββατο 25 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου