Πήρε ρίσκο ο Στέφενς που έδωσε τόσα μέτρα στη Σάλκε μετά το πρώτο διάστημα του πρώτου ημιχρόνου. Συνέβη και από σχέδιο και από ανάγκη. Του συνέβη δηλαδή αφενός επειδή ώθησε την Σάλκε στην επιλογή να ξοδέψει τη μπαταρία της την ώρα που της είχε κλείσει τον άξονα και είχε εξουδετερώσει τους επικίνδυνους εκτελεστές της, αλλά του συνέβη και επειδή στο ρόστερ του δεν κυκλοφορούσε ένας μέσος με προσωπικότητα, εμπειρία και ποιότητα για να ρυθμίσει το παιχνίδι, να κρατήσει τη μπάλα, να κερδίσει μέτρα και φάουλ, να βγάλει τον ΠΑΟΚ από το δικό του μισό, να ανακόψει την γερμανική κατοχή της μπάλας. Του συνέβη δηλαδή και επειδή του λείπει αυτό το “οκταροδεκάρι” κλάσης που θέλει ο προπονητής του.
Το ίδιο καλά τα είχε κάνει, και εκεί με κάποια ρίσκα, ο Στέφενς και στα ματς με την Μέταλιστ. Εκεί όμως δεν είχε κανέναν νέο παίκτη της “κάνω τη διαφορά” κατηγορίας. Είχε μισό, τον Νέσιντ, όσο είχε προλάβει να προσαρμοστεί και να ετοιμαστεί. Στη Γερμανία όμως είχε και έναν ολόκληρο. Τον Στοχ, που πέτυχε μια χρυσή γκολάρα, την οποία έφτιαξε μόνος. Σε μια προσπάθεια από αυτές όπου ο παίκτης σέρνει τα ποδοσφαιρικά καρύδια του στον χλοοτάπητα. Ο Στοχ έκανε αυτό που δεν είχαν κάνει στο πρώτο ματς με τη Μέταλιστ ο Γεωργιάδης και ο Αθανασιάδης σε “πάρε - βάλε” ευκαιρίες. Επειδή ο Στοχ είναι αποδεδειγμένα γεννημένος για το υψηλό επίπεδο. Και το ξέρει. Το νιώθει. Και το βγάζει.
Λάθεψε ο ΠΑΟΚ που δεν ψώνισε ακόμη έναν - δύο τέτοιους, για το κέντρο της άμυνας και - ειδικά εκεί - την μεσοεπιθετική γραμμή. Παρ’ όλα αυτά η τύχη του χαμογέλασε ξανά: βρήκε σε μέτρια κατάσταση και χτυπημένη από την απουσία του Χούντελαρ τη Σάλκε. Τι δώρο... Αυτά που διδάχθηκε στα τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια του όμως, εφόσον τα διδάχθηκε, δεν πρέπει να τα ξεχάσει. Αυτό το επίπεδο του ποδοσφαίρου, των αστέρων, με τη μπάλα ραμμένη στο μανίκι, ζητάει αστέρια. Θέλει αστέρια για να σταθείς ανταγωνιστικά. Και ο ΠΑΟΚ, που είχε την οικονομική δυνατότητα, έπρεπε να το έχει κάνει, διότι διεκδικεί μια πρόκριση που θα του φέρει ένα σωρό εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο και ένα πλήθος από επιμέρους οφέλη, τα οποία θα κουραστεί να μετρά στο μέλλον εφόσον προκριθεί.
Με την είσοδο του Κάτσε, ο μεταμορφωμένος ΠΑΟΚ του β’ ημιχρόνου, που είχε παραπάνω ενέργεια στον άξονά του συγκριτικά με αυτή που δεν του έδιναν ο Λόρενς και ο Λάζαρ, έκανε πολύ καλό, πολύ έξυπνο παιχνίδι, και έφτασε τελικώς με άνεση σε ένα αποτέλεσμα που θα τον έκανε φαβορί αν οι βλάκες του δεν του είχαν στερήσει το δικαίωμα να υποδεχθεί την Σάλκε σε γεμάτη Τούμπα.
Θα ‘θελα να ‘μαι από μια πλευρά να κοιτάζω τα πρόσωπα αυτών των ηλιθίων την ώρα που ο Στοχ ισοφάρισε. Να δω στη φάτσα τους πόσο καμαρώνουν που τιμωρούν τόσο σκληρά την αγαπημένη τους ομάδα.
Ακόμη και αν δεν προκριθεί, ο ΠΑΟΚ κέρδισε ήδη πολλά: Μεγάλη εμπιστοσύνη προς τον ικανότατο προπονητή του, εμπειρία και αυτοπεποίθηση, ατομική και ομαδική, εμπιστοσύνη των οπαδών προς την ομάδα και το σχέδιό της. Και φυσικά ευρωπαϊκή διαφήμιση του ονόματος “ΠΑΟΚ” ανά τον πλανήτη.
Εχει πλάκα ότι ο Στέφενς αναρωτιόταν δυο μήνες πίσω, όταν η Σάλκε του πρότεινε διοικητικό πόστο, αν παραμένει ή όχι “ακμαίος” για να συνεχίζει ενεργός σε πάγκο. Για καλή τύχη του ΠΑΟΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Στέφενς πίστεψε ότι το ‘χει ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου